اندر حکایت جراحی آموزش و پرورش

خبرگزاری فارس ـ گروه آموزش و پرورش: دکتر حیدر تورانی عضو هیأت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش، یادداشتی را در اختیار این خبرگزاری قرار داده است: پدر ۸۰ ساله‌مان را به اصرار و توجیه اعضای خانواده و بزرگان فامیل به جراحی آب مروارید چشمانش راضی کردیم. ابتدا سخت امتناع می‌کرد تا بالاخره مجاب شد. در انجام آزمایشات اولیه پزشک جراح مرا صدا زد و گفت: «متاسفانه نمی‌توانیم چشم پدرتان را جراحی کنیم!».

ما که با زحمت فراوان او را راضی کرده بودیم ابتدا زیر بار سخن پزشک نمی‌رفتیم، تا اینکه ادامه داد: «قند و چربی خون‌شان بسیار بالا و فشارش پایین است و لذا تا تنظیم آنها، عمل جراحی به تعویق خواهد افتاد، ولی ایشان تحت نظر خواهند بود تا با تلاش همکارانم شرایط برای جراحی‌شان آماده شود».

ناخودآگاه به جهت سابقه معلمی‌ام، یاد آموزش ‌و ‌پرورش افتادم که چگونه بی آنکه تن رنجورش را برای جراحی آماده کنیم، صرفا به رضایت و علاقه سیستم به پذیرش تحول اکتفا نموده و بدون امکان‌سنجی و ارزیابی از شرایط و موقعیت مدارس، تنها بر اساس نسخه‌های کلی، بر بدن نحیفش تیغ کشیده و الباقی نفس آن را هم گرفتیم.

به عبارتی دیگر شرایط پذیرش تغییر را با شرایط امتناع از اقدامات تغییر درست فهم نکردیم. بی‌خود دویدیم و نفرین خریدیم. 

دوستان عزیزم رنجیده نشوند، چرا که بد نیستیم، بلد نیستیم.

یادآوری: این مثال را بارها در جلسات مختلف مدیران ارشد و اجرایی بیان کرده‌ام.

انتهای پیام/