گروه غرب از نگاه غرب خبرگزاری فارس: فیلم درگیری پلیس مجهز به تجهیزات ضد شورش با معترضان غیرمسلح در پی قتل جرج فلوید به دست درک شوین مامور اداره پلیس مینیاپولیس، به طور گسترده ای در شبکه های اجتماعی دست به دست شده است. اما روند نظارت وشناسایی معترضان از سوی پلیس، عمدتا از چشم جامعه پنهان مانده است.
سازمان های مجری قانون محلی، ایالتی و فدرال، از انواع و اقسام فناوری های نظارتی - از فناوری تشخیص چهره گرفته تا پهبادهای رده نظامی - برای شناسایی و ردگیری معترضان استفاده می کنند.
استفاده پلیس از این تکنیک های نظارتی که بیشتر برای مسائل مرتبط با امنیت ملی مورد استفاده قرار می گیرند - با توجیه اینکه این تکنیک ها از جنبه اقتصادی به صرفه هستند و با هدف اجتناب از سوگیری ها و خطاهای انسانی استفاده می شود- پا به پای نظامی شدن نهادهای مجری قانون رشد کرده است. تحقیقات جامع انجام شده از جمله تحقیق خود من نشان داده اند که این ظرفیت های نظارتی گران قیمت و قدرتمند، به جای کاستن از سوگیری ها، تندروی ها و سوء استفاده در اجرای امور پلیسی، باعث تشدید آنها شده وتهدیدی فزاینده را متوجه آزادی های مدنی می کند.
تلاش هایی که برای اصلاحات در نیروی پلیس می شود، هر چه می گذرد بیشتر به استفاده سازمان های اجرای قانون از فناوری های نظارتی تعبیر می شود. به دنبال ناآرامی های اخیر، آی بی ام، آمازون و مایکروسافت روند استفاده پلیس از فناوری تشخیص چهره این شرکت ها را کندتر کرده اند. لوایح مربوط به انجام اصلاحات در پلیس که دمکرات ها در مجلس نمایندگان آمریکا ارائه کرده اند، خواستار قانونمند شدن استفاده پلیس از سیستم های تشخیص چهره گردیده اند.
یک دهه فعالیت های پلیسی مبتنی بر کلان داده ها
چنین نبوده که ما همیشه در جهان دوربین ها، حسگرهای پلیس و تجزیه و تحلیل های پیش بینی کننده پلیس زندگی کرده باشیم. رکود اقتصادی و خشم بوده که سوخت لازم را برای رشد اولیه فناوری های مرتبط با فعالیت های پلیسی مبتنی بر کلان داده ها تامین کرده است. در سال 2009 ادارات پلیس که به دلیل رکود بزرگ با کاهش بودجه های فدرال، ایالتی و محلی مواجه شده بودند، شروع به جستجوی راه هایی برای انجام کار بیشتر با پول کمتر کردند. شرکت های فناوری برای پر کردن شکاف های موجود هجوم آوردند و اشکال جدیدی از فعالیت های پلیسی داده محور را به عنوان مدل هایی برای صرفه جویی و کاهش هزینه ها ارائه کردند.
سپس در سال 2014 کشته شدن مایکل براون را در فرگوسن میسوری به دست پلیس، روابط پیشتر پر مسئله جامعه و پلیس را بیشتر تشدید کرد. قتل مایکل براون، اریک گارنر، فیلاندو کاستیل، تمیر رایس، والتر اسکات، ساندرا بلند، فردی گری و جرج فلوید همگی جرقه اولیه اعتراضاتی سراسری را با مطالبه عدالت نژادی و انجام اصلاحات در پلیس زدند. با توجه به اینکه خشم عمومی این تهدید را در خود داشت که از ساختار قدرت موجود پلیس مشروعیت زدایی کند، فعالیت های پلیسی وارد حالت بحران شد.
در واکنش به تهدیدات دوگانه فشار هزینه ها و انتقادهای اجتماعی، ادارات پلیس بیشتر از استارت آپ های فناوری «داده محور» استقبال کردند که به اجتماعات اجازه می داد فراتر از تمام مشکلات انسانی همراه با فعالیت های پلیسی حرکت کنند. تجزیه و تحلیل های پیش بینی کننده و ظرفیت های دوربین های قابل نصب روی لباس پلیس، به عنوان راه حل هایی بی طرفانه در قبال سوگیری های نژادی به ادارات پلیس فروخته شدند. در مقیاس بزرگ این راهبرد روابط اجتماعی جواب داده بود که باعث استقبال نهادهای مجری قانون از فعالیت های پلیسی پیش بینی کننده و نظارت دیجیتال روزافزون شده بود.
امروزه در میانه خشم از سر گرفته شده علیه نژادپرستی ساختاری و سبعیت پلیس و در سایه یک رکود اقتصادی حتی عمیق تر، سازمان های مجری قانون با همان وسوسه روی آوردن به یک راه حل مبتنی بر فناوری در قبال مشکلات ژرف اجتماعی مواجه شده اند. مقامات ارشد پلیس احتمالا خواهان عبور از سطوح فعلی خشم و بی اعتمادی اجتماعی هستند.
مخاطرات نظارت با فناوری پیشرفته
به جای تکرار اشتباه های 12 سال و اندی گذشته، اجتماعات فرصت مخالفت کردن با گسترش فعالیت های پلیسی مبتنی بر کلان داده ها را دارند. خطرات این کار صرفا افزایش یافته و بنا به تجربه آشکارتر شده است.
آن عده از استارت آپ های کوچکی که در ابتدا به سمت کسب و کار فعالیت های پلیسی هجوم آوردند، اکنون جای خود را به شرکت های بزرگ فناوری داده اند که جیب هایی بی سر و ته و جاه طلبی هایی بزرگ دارند.
اکسون به دنبال اعتراضات در فرگوسن و بالتیمور از مطالبات مطرح شده برای پاسخگویی پلیس سود برد و به یک شرکت چندین میلیون دلاری تبدیل شد که خدمات دیجیتال در اختیار دوربین های نصب شده روی پلیس ها ارائه می دهد. آمازون از طریق دوربین های «رینگ» و اپلیکیشن «نایت بورز» خود، مشارکت های خود را با صدها اداره پلیس توسعه داده است. شرکت های دیگر نظیر بریف کم، پالانتیر و شات اسپاتر یک میزبان تجزیه و تحلیل ویدئویی، تجزیه و تحلیل شبکه های اجتماعی و دیگر فناوری های حسگری را پیشنهاد داده اند که توانایی فروش ارزان قیمت فناوری در دوره ای کوتاه را به امید برخورداری از مزیت بازار در دراز مدت دارند.
خود فناوری ها نیز قدرتمندتر شده اند. مدل های الگوریتمی که یک دهه پیش ساخته شده اند در مقایسه با توانایی های یادگیری ماشینی امروزی رنگ باخته اند. استریم های دوربین های ویدئویی دیجتالیزه شده و همراه با توانایی های تجزیه و تحلیل و تشخیص چهره مجهز شده اند که نظارت ساکن را به یک ماشین زمان مجازی برای یافتن الگوها در جمعیت ها تبدیل می کنند. به این تله داده ها، تلفن های هوشمند، خانه های هوشمند و اتومبیل های هوشمند را نیز بیفزایید که اکنون به پلیس اجازه می دهند ردپای دیجیتال افراد را با سهولت نسبی پیدا کنند.
هم اکنون فناوری ها بیشتر با یکدیگر مرتبط هستند. یکی از عوامل محدود کننده طبیعی نسل اول فناوری فعالیت های پلیسی مبتنی بر کلان داده ها، این واقعیت بود که این فناوری منزوی از بقیه باقی می ماند. بانک های داده ها نمی توانستند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. داده ها را نمی شد به سادگی به اشتراک گذاشت. با ساخت سیستم های داده های انباشته تر توسط تامین کنندگان دولتی و خصوصی، این عامل محدود کننده بیشتر از پیش از میان برداشته شده است.
با این همه وعده فناوری بی طرف و بدون سوگیری عملی نشده است. سوگیری های نژادی در فعالیت های پلیسی با روی آوردن به یک دوربین حل نمی شود. به جای آن فناوری ها مشکلات جدیدی را به وجود آورده اند، از جمله نشان داده اند که موارد عالی رتبه خشونت پلیس، نمی توانند آنها را پاسخگو کنند.
درس های گرفته شده برای ممانعت از جاسوسی پلیس
زیان های فعالیت های پلیسی مبتنی بر کلان داده ها مکررا خود را نشان داده است. برنامه هایی که تلاش داشته اند رفتار افراد را در شیکاگو و لس آنجلس پیش بینی کنند، بعد از ممیزی های دقیقی که تاثیر تبعیض آمیز و نقص عملی آنها را نشان داد، کنار گذاشته شدند. سیستم های پیش بینی کننده مبتنی بر مکان در لس آنجلس و دیگر شهرهایی که در ابتدا این فناوری را به کار گرفته بودند، کنار گذاشته شده اند. رسوایی های مربوط به فناوری های تشخیص چهره و تجزیه و تحلیل شبکه های اجتماعی و نظارت حسگر در مقیاس وسیع به عنوان هشداری از این واقعیت عمل می کنند که فناوری نمی تواند مسائل عمیق تر مربوط به نژاد، قدرت و حریم خصوصی را که در قلب فعالیت های پلیسی مدرن قرار دارد حل کند.
درسی که از دوره اول فعالیت های پلیسی مبتنی بر کلان داده ها می توان گرفت این است که مسائل نژاد، شفافیت و حقوق مبتنی بر قانون اساسی باید مقدم بر طراحی، قانونگذاری و استفاده از این فناوری ها قرار بگیرد. رد هر اشتباهی را می توان تا یک نقص ساختاری گرفت تا معلوم شود که فناوری های نظارتی چگونه باید با مفهوم قدرت پلیس مدرن تناسب داشته باشد؛ مفهومی که شامل مسائل دیرینه نژادپرستی و کنترل اجتماعی نیز می شود. هر راه حلی که با هدف حل این عدم توازن قدرت بنیادین به کار گرفته می شود، از طریق نظارت محلی، دخالت جامعه و قانون فدرال باید انجام شود نه بعد از به کار گرفته شدن فناوری.
مباحث مربوط به قطع بودجه، مشروعیت زدایی و ارائه تصویری مجدد از رویه های اجرای قانونی فعلی، باید شامل بحث درباره نظارت های پلیسی نیز باشد. اکنون یک دهه از برداشته شدن گام های اشتباه می گذرد که می توان از آنها آموخت و چالش های پیش روی مربوط به حریم خصوصی و عدالت نژادی را از نو تعریف کرد. نحوه واکنش ادارات پلیس به زنگ هشدار نظارت مبتنی بر کلان داده ها، نشان خواهد داد که آیا آنها در مسیر تکرار همین اشتباه ها گام برمی دارند یا نه.
نویسنده: اندرو گوتری فرگوسن (Andrew Guthrie Ferguson) استاد حقوق در دانشگاه آمریکایی
منبع: https://b2n.ir/956924
انتهای پیام.
