فاطمه خسروپور/ خبرگزاری فارس/ شیراز؛ راهبرد رهبر معظم انقلاب در معرفی شیراز به‌عنوان سومین حرم اهل بیت(ع) به این مبنا بود که افق روشن، گفتمان و نقشه راهی فراروی توسعه کلان این شهر گشوده شود و در سبک زندگی و مدل توسعه شهری شیراز به این سمت حرکت شود.
امروز باید پرسید برای این راهبرد کلان چه کرده‌ایم؟ آیا فقط یادگرفته ایم این شعار را تکرار کنیم؟ چرا باید این دیار با آن همه ظرفیتی که رهبر معظم انقلاب در دیدار با مردم این استان فارس فرمودند: «فارس در قله است» مظلوم واقع شود و آمار بعضا بالایی در ناهنجاری‌های فرهنگی، اجتماعی و معضلات اقتصادی داشته باشد؟ پس مصداق عینی و اجتماعی «امر به معروف و نهی از منکر» کجا باید نمود کند؟
آیا توسعه دیار سومین حرم اهل بیت فقط در بلندمرتبه سازی به سبک غربی و ایجاد بازار مصرف خارجی نمود دارد؟ آیا شیراز را باید در آینده شهری سرمایه سالار برای یک طبقه خاص بدانیم و از صدقه این توسعه لیبرال سرمایه‌داری، بقیه مردم شهر زیر چرخ‌های اقتصادی آن له شوند؟ پس جایگاه مردم مستضعف و حاشیه شیراز در این مدل توسعه کجاست؟
و به راستی شعار سومین حرم اهل بیت(ع) و ثمره خون ده‌ها هزار شهید بایستی کی و کجا در شیراز نمود پیدا کند؟ و کی وقت آن می رسد که به ندای امام امت در رفع ناهنجاری‌های دیار حضرت احمد بن موسی(ع) لبیک گوییم؟
مدل الگوی توسعه لیبرال، مدیران را برای مدرنیزه کردن به سبک غربی تشویق می‌کند که در این مدل فرهنگ ناب ایرانی اسلامی در پشت ایده مدرنیزاسیون حذف می‌شود؛ درحالی‌که راهبرد کلان سومین حرم اهل بیت و تحقق توسعه بر مبنای ایرانی اسلامی است.
عنوان سومین حرم اهل بیت، رسالت برنامه‌ریزان و سیاستگذاران را دوچندان ساخته است و باید با نگاهی انقلابی و ترسیم نقشه راه در راستای تبیین این فرموده گرانقدر امام امت نقشه حرکت کنیم تا مدل توسعه اسلامی در قبال توسعه لیبرال مظلوم و معفول واقع نشود.
