خبرگزاری فارس ـ گروه آموزش و پرورش: یک سال گذشت؛ انگار همین دیروز بود که همایش مهر خوبان و آیین نکوداشت محمدرضا حافظی رئیس جامعه خیرین مدرسه ساز کشور در باغ موزه هنر ایرانی برگزار شد؛ دقیقاً 20 خرداد 98.
آن روز آقای حافظی در بیمارستان بستری بود و رئیس سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران هم در سخنرانی‌‌اش عنوان کرد که «آقای حافظی بیهوش است»؛ جای خالی آقای حافظی در مراسم به خوبی احساس می‌شد؛ جای خالی مردی که بعد از مرگ فرزند، زندگی‌اش وقف مدرسه‌سازی شده بود.
فردای آن روز، چشمان آقای حافظی برای همیشه بسته شد و دوست‌داران تعلیم و تربیت را سیاهپوش کرد و حالا یک سال از آن روز می‌گذرد و امروز در نخستین سالگرد مرحوم محمدرضا حافظی، مراسم بزرگداشتی در اردوگاه شهید باهنر تهران برگزار شد.
در این مراسم، رئیس سازمان برنامه و بودجه، رئیس سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران، وزیر آموزش و پرورش، رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور، ناصر قفلی رئیس جامعه خیرین مدرسه‌ساز کشور، سید محمدرضا جعفری مدیرعامل جامعه خیرین مدرسه‌ساز کشور، شهره حافظی دختر مرحوم حافظی و جمعی از خیرین حضور داشتند.
در ابتدای ورود به این مراسم، تب‌سنجی انجام می‌شد و در اختیار مهمانان، دستکش، ماسک و ژل ضدعفونی‌کننده قرار می‌گرفت و نکته جالب اینکه برخی هم بدون ماسک آمده بودند و این تجهیزات به کارشان می‌آمد؛ هرچند برخی از مهمانان تا آخر مراسم هم از ماسک استفاده نکردند.
قرار بود مراسم رأس ساعت 15 برگزار شود اما با نیم ساعت تأخیر آغاز شد و البته طوری برنامه‌ریزی شده بود که فاصله‌گذاری اجتماعی در سالن حفظ شود؛ در این مراسم، ناصر قفلی رئیس جامعه خیرین مدرسه‌ساز کشور گفت: «دکتر حافظی یک انسان خارق‌العاده بود و همچنین انسانی نداریم یا کم داریم؛ ایشان 21 سال را تمام وقت صرف مدرسه‌سازی کرد و جانش را در این راه گذاشت».
محمدباقر نوبخت رئیس سازمان برنامه و بودجه در این مراسم اظهار کرد: «با استعاره‌ای از مولانا سخن دل آغاز می‌کنم؛ چون که گل رفت و گلستان شد خراب/ بوی گل از که جوییم از گلاب؛ مرحوم دکتر حافظی در جمع ما نیست و یک سال است که سفر کرده است و ما امروز با اعتقاد به خدمات ماندنی آن ارزشمند، گرد هم آمدیم و هر کسی از منظر خودش از یک موضوع واحد و آن خدمات جداً جاودانه آقای حافظی، سخن می‌گوید».
وی به سخنرانی کوتاه رئیس جامعه خیرین مدرسه‌ساز کشور اشاره کرد و گفت: «بیان آقای قفلی بسیار کوتاه بود ولی عمیق و بلند بود در وصف آن مردی که هنور در ما زندگی می‌کند؛ و اگر زندگی و ماندن این جسم خاکی است که پیامبران هم گذاشتند و رفتند اما ماندن بر اساس خدماتی است که صورت گرفته است».
رئیس سازمان برنامه و بودجه ادامه داد: «مرحوم حافظی و خیرین در طول سال‌های گذشته توانستند منشأ فراوانی از عرضه فضاهای آموزشی شوند؛ گزارشی از سال ۵۷ تا ۹۸ و از سال ۷۸ تا ۹۸ دارم، بیش از ۱۲۳ هزار کلاس درس در اختیار آموزش و پرورش قرار گرفت».
نوبخت گفت: «مرحوم حافظی نه تنها در جمع خیرین تأثیرگذار بود بلکه در سازمان برنامه و بودجه هم تأثیر داشت به طوری که در سال اول کار بنده در این سازمان ردیف مشارکت دولت در پروژه‌های خیرین در بودجه ۴۰ میلیارد تومان بود که امسال به ۲۳۵۰ میلیارد تومان رسید».
برنامه بعدی، رونمایی از سردیس و تمبر یادبود، دکتر حافظی بود؛ در این بخش از برنامه، مسؤولان به روی سن دعوت شدند و آنقدر شلوغ شد که همه یادشان رفت قرار است فاصله‌گذاری اجتماعی رعایت شود.
فضای سالن، غمگین بود و این فضا تا آخر مراسم همچنان ادامه داشت؛ جای خالی مردی که کلامش پر از شور و حرارت بود، به خوبی احساس شد؛ مردی که خیرین زیادی را برای مدرسه‌سازی جذب کرده بود و باعث و بانی، سرپناه دار شدن، دانش‌آموزان زیادی شده بود.
سردیس محمدرضا حافظی رونمایی شد و تمبر را هم رونمایی کردند؛ پس از آن بود که یادگاری‌ها روی تمبر نوشته شد و قدری هم زمان برد و در نهایت وزیر آموزش و پرورش برای سخنرانی دعوت شد.
محسن حاجی‌میرزایی وزیر آموزش و پرورش در این مراسم گفت: «تمام کسانی که در مسیر آموختن انسان گام بر می‌دارند، در مسیر سنت الهی قدم بر می‌دارند».
وی با بیان اینکه مدرسه کانون یادگیری است، ادامه داد: «مدرسه تنها یک ساختمان نیست و خیر مدرسه‌ساز تنها کسی نیست که مدرسه می‌سازد بلکه آینده می‌سازد و در این میدان گام بر می‌دارد؛ بنیانی نهاده شد که از برکات این بنیان همچنان همه ما بهره‌مند خواهیم بود».
حاجی‌میرزایی اضافه کرد: «بنیانی که اوج می‌گیرد با نیست خیر ساخته شده است و اگر روز به روز وسیع‌تر شده است یعنی درست بنیان نهاده شده است؛ آقای حافظی بنیان سنجیده‌ای گذاشت و برکات او همیشه استوار خواهد بود».
وی تصریح کرد: «نیاز به فرهنگ مشارکت مردم در ساخت مدرسه بیش از نیاز به مدرسه است و نیازمند این هستیم که این جریان گسترش پیدا کند و همه جامعه را در بر گیرد؛ امسال طرحی را آغاز کردیم که هر کسی بتواند با یک آجر در ساخت مدرسه مشارکت کند و امیدوارم این حرکت فراگیر شود».
در این مراسم، چند تن از خیرین هم درباره آقای حافظی صحبت کردند و از ویژگی‌های شخصیتی وی گفتند و همچنین دختر آقای حافظی از مسؤولان آموزش و پرورش به ویژه نوسازی مدارس برای تهیه سردیس پدرش تشکر کرد.
در حاشیه این مراسم مهراله رخشانی‌مهر رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور که فرصت سخنرانی خود را به خیرین داده بود، گفت: «دکتر حافظی با جامعه خیرین مدرسه‌ساز عجین شده است. از سال ۱۳۷۷ که هسته اولیه این نهاد مردمی شکل گرفت از همان ابتدا دکتر حافظی در تاسیس این نهاد نقش محوری و کلیدی داشت. او متاثر از غم از دست دادن فرزند برومند خود در سال ۷۴ که شاید امتحان الهی بوده است، چهار سال بعد سنگ بنای احداث یک دبیرستان پسرانه در شهر بروجرد را بنا نهاد، به قول خودش او اگرچه یک فرزند از دست داد اما با احداث مدرسه صدها فرزند به دست آورد. احساس مسئولیت و دردمندی دکتر حافظی موجب شد که او به ساخت یک مدرسه بسنده نکند. گویی راه را پیدا کرده بود او همزمان با افزایش نیازهای کشور به مدارس جدید، در کنار آموزش و پرورش و سازمان نوسازی مدارس اقدام به تأسیس نهاد مردمی خیرین مدرسه‌ساز نمود و برای نخستین بار در سطح کشور جامعه خیرین مدرسه ساز را شکل داد که تشکیل این نهاد مقدس، مدرسه‌سازی را دستخوش تغییر و تحول جدی کرد».
رخشانی‌مهر با اشاره به دستاورهای تأسیس جامعه خیرین مدرسه‌ساز افزود: «اگر نبود نهاد خیرین مدرسه‌ساز، امروز درصد زیادی از مدارس کشورمان چند شیفته بود. از مجموع۵۳۰ هزار کلاس درس موجود در کشور، تاکنون حدود 130 هزار کلاس درس به همت خیرین ساخته شده است که اگر قرار بود این حجم از مدارس و کلاس‌های درس را دولت به تنهایی احداث نماید به طور قطع هزاران میلیارد تومان اعتبار نیاز داشت، بنابراین یکی از دستاوردهای فعالیت خیرین مشارکت اقتصادی در کمک به دستگاه تعلیم و تربیت بوده است».
وی ادامه داد: «دستاورد دیگر شکل‌گیری این نهاد، تاثیرگذاری فرهنگی این نهاد است. تاکنون بیش از ۳۰ هزار خیّر حقیقی و حقوقی شناسایی و جذب شده‌اند که 6 هزار نفر از آنان به عنوان خیرین حقوقی شامل نهادهای حقوقی، بنیادها و خیریه‌ها بودند. بدون تردید شناسایی و جذب این تعداد خیرین مدرسه ساز بیانگر آن است که جامعه نوعدوست ایرانی دغدغه آینده و تامین فضای آینده‌سازان کشورمان را دارد و این سرمایه کم نظیر یک سرمایه اجتماعی ارزشمند به شمار می‌آید که آینده کشورمان را در این بخش تضمین می کند. بدون تردید تاثیر فرهنگی این مهم کمتر از دستاوردهای اقتصادی مشارکت خیرین مدرسه‌ساز نیست و چه بسا از آن مهمتر است نقش دکتر حافظی در تحقق تمام موفقیت‌ها، نقش محوری بوده است که در تمام این سال‌ها آن مرحوم با ویژگی‌های منحصر به فرد خود به خوبی سکان اداره این نهاد را برعهده گرفت و آن را به خوبی هدایت کرد».
انتهای پیام/
