به گزارش خبرگزاری فارس، علی باقر طاهری‌نیا طی یادداشتی نوشت: آغاز به کار مجلس یازدهم شورای اسلامی بهانه و فرصت مغتنمی است تا در بستر دقت در کلید واژه های بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی ضعف نظارت را به عنوان چالش بزرگ پیش روی مجلس شورای اسلامی مرور کنیم. بی‌تردید یکی از مهمترین و پر مغز ترین تعابیری که در خصوص مجلس از آغاز تاکنون به کار رفته است تعبیر معمار بزرگ انقلاب، حضرت امام خمینی است که فرمودند مجلس در راس امور است و اتفاقاً همین تعبیر پرمغز در پیام رهبر حکیم انقلاب اسلامی به مجلس یازدهم شورای اسلامی به این ترتیب مورد توجه قرار گرفته است آنگاه که نمایندگان مجلس با شناخت درست از شرایط و اولویت‌های کشور و با کارشناسی، حضور فعال و منظم، پاکدستی و امانت داری وظایف خود را انجام دهند مجلس نقطه امید مردم و نقطه اتکاء مجریان و به معنی واقعی در راس امور خواهد بود. این پیام پر مغز و عمیق در حقیقت غیرمستقیم پاسخی است به آنچه برخی به انحاء و تعابیر مختلف از پایین بودن، پایین آمدن و پایین ماندن جایگاه مجلس از آن یاد می‌کنند. به عبارت دیگر اگر در ادوار گذشته مجلس از منزلت در راس امور بودن پایین تر آمده باید دید عامل آن چه کسی یا چه چیزی بوده است و پرواضح است که بیش و پیش از هر کس باید موضوع را در نحوه ایفای نقش خود نمایندگان در همان ادوار جستجو کرد اگر نمایندگان محترم که به حق باید مجلس شان در راس امور باشد در مقام ایفای نمایندگی امانتدارانه به وظایف خود عمل کنند نتیجه طبیعی آن این خواهد بود که مجلس در راس امور کشور است اما اگر مجلسی که باید پاکدستی و امانتداری و قانون مداری را در ایفای وظیفه سرتیتر توجه خود قرار دهد و به هر دلیل و به هر اندازه از آن عدول کند ، خود بیش و پیش از هرکس مجلس را از راس امور به پایین کشیده است.
بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی جامع ترین و راهبردی ترین سند آینده نگرانه نظام است. این بیانیه مشتمل بر توصیه های هفتگانه است که از میان آن توصیه ها در این مقال بر روی دو توصیه تاکید خواهم نمود. پرتکرار ترین واژگان بیانیه گام دوم عبارت است از : ایران، اسلام، انقلاب و جمهوری و اگر این کلمات را کنار هم بچینیم نتیجه این خواهد شد که جمهوری اسلامی ایران و انقلاب اسلامی ایران. یعنی آن کلمات از یکسو مبین ساختار و ماهیت نظام یعنی " جمهوری اسلامی ایران " و از سوی دیگر مبین مردمی‌ترین پدیده قرن حاضر یعنی "انقلاب اسلامی ایران" است. در پایان بیانیه گام دوم و در ذیل توصیه های هفتگانه توصیه دوم توصیه به اخلاق و معنویت است. برای نهاد موسسه یا سازمانی که در پی اعمال نظارت است شرط محلی بودن به زیوراخلاق و مزین بودن به زینت معنویت غیرقابل انکار است. معظم له خود در این بیانیه می فرماید: معنویت به معنی برجسته کردن ارزش‌های معنوی از قبیل اخلاص، توکل و ایمان در خود و در جامعه است و اخلاق به معنی رعایت فضیلت هایی چون خیرخواهی، گذشت، کمک به نیازمند، راستگویی، شجاعت و تواضع، اعتماد به نفس و دیگر خلقیات نیکوست. معنویت و اخلاق جهت دهنده همه حرکت ها و فعالیت های فردی و اجتماعی و نیاز اصلی جامعه است. بودن آنها محیط زندگی را حتی با کمبودها مادی بهشت می سازد و نبودن آن حتی با برخورداری مادی جهنم می آفریند." اینگونه است که اگر نظارت را دغدغه و اولویت مهم پیش روی مجلس شورای اسلامی به شمار آوریم که این گونه است پیش شرط اعمال نظارت، برخورداری از اخلاق و معنویت است و آنان که در پی ترویج اخلاق و معنویت هستند باید خود پیشاپیش از این فضیلت ها آن هم در حد بالا برخوردار باشند.
توصیه چهارم توصیه به عدالت و به مبارزه با فساد است که اینجا بسیار جای تحلیل و سخن ناگفته است. توصیه به عدالت و مبارزه با فساد آن هم به تعبیر معظم له "فساد سیاسی اخلاقی و اقتصادی توده چرکین و زلزله ویرانگر است" تعبیر بسیار گویا و عمیق و مهم توده چرکین و زلزله ویرانگر آن قدر می ارزد که باید سیاستگذاران و تصمیم سازان و دغدغه مندان به مراتب بیش و پیش از هر اقدام دیگری از صالح و طاهر بودن عناصر نظارتی و نمایندگان مجلس شورای اسلامی اطمینان حاصل کنند که مبادا عنصری بجای ان که صالح طاهر باشد خود آلوده یا در معرض آلودگی قرار گرفته باشد، که در آن صورت هرگز نخواهد توانست ناظری خوب برای اجرای قانون و خادم خوبی برای ملت باشد. مگر نه اینکه این طاهر (پاک ) است که می تواند مطهر( پاک کنده ) باشد. بی گمان اغلب نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی که با ابتناء و اتکا بر شعارهای انقلاب و تاکید و تمرکز بر روی گسترش عدالت، نفی ویژه‌خواری، توجه به شایسته سالاری، مبارزه با دستان کج، قطع نمودن دست دزدان ، استکبار ستیزی و ولایت‌پذیری به میدان آمده اند و با همین حسن فاعلی باید در بستر خدمت در مجلس شورای اسلامی به حسن فعلی هم برسند. به عبارت دیگر پیش از ورود به مجلس هر یک آرمان شهری را برای موکلین خود ترسیم نموده اند، این آرمانشهر گاهی در طول مسیر به واسطه لغزشگاههای پیش رو یا به واسطه ضعف ایمان و اخلاق ناظر و وکیل به آلوده شهری مبدل می شود و خود منشاء انحراف و فساد و آلودگی در شهر می شود. باید بر روی کلید واژه مهمی که در بیانیه گام دوم برای نخستین بار به کار رفته است بیشتر تمرکز کنیم و آن چیزی نیست جز تعبیر طهارت اقتصادی. ایشان در بیانیه گام دوم فرمودند:" همه باید بدانند که طهارت اقتصادی شرط مشروعیت همه مقامات حکومت جمهوری اسلامی سات." این تعبیر روشن و کلید واژه مبنایی و بنیادین در بیانیه گام دوم اقتضا می کند که اولاً مراجع نظارتی در گام های نخستین برای احراز صلاحیت پاک دستی و طهارت اقتصادی نامزدها و کاندیداهای محترم مداقه لازم را به کار گرفته باشند ثانیا تداوم و استمرار طهارت اقتصادی برای نمایندگان محترمی که در جریان خدمت در مجلس شورای اسلامی در معرض وسوسه ها و تطمیع ها و پیشنهادات فریبنده مالی و اقتصادی قرار می‌گیرند به نحوی از انحاء تضمین شود زیرا دوام طهارت اقتصادی برای آنان شرط مشروعیت است و کسی که در میانه راه مشروعیتش را از دست بدهد و اگر چه به ظاهر در سمت خود باقی بماند فاقد مشروعیت و در نتیجه مداخله او در تقنیین محل اشکال اساسی است. در این کلام مختصر در پی آن هستم که بگویم در شرایطی که در مجلس شورای اسلامی برای بسیاری موضوعات مجموعه‌ای از نمایندگان تحت عنوان فراکسیون خاص اعلام حضور و اعلام موضع می‌کنند، بسیار شایسته است در چنین شرایطی که مجلس یازدهم به عنوان اولین مجلس چله دوم انقلاب کار خود را آغاز نموده و بیش از ۱۷۰ نفر نماینده اولی در آن حضور دارند و اغلب آنان با شعارهای مبتنی بر گفتمان انقلاب اسلامی وارد مجلس شده اند باید پیش و بیش از آنکه در معرض وسوسه ها و تطمیع ها و لغزش های احتمالی قرار بگیرند فراکسیونی تحت عنوان فراکسیون طهارت اقتصادی ایجاد کند که اساس آن بر دو کلید واژه مهم یعنی شفافیت و پاکدستی باشد، زیرا شفافیت مساوی است با بازدارندگی برای خود نماینده محترم. نماینده ای که خود را در معضر قضاوت دیگران اعم از موکلین یا غیر آنان بداند، نفس خود را از بسیاری گفتار و کردار غیر قابل دفاع باز می دارد و کلید واژه دوم یعنی پاکدستی مساوی است با اعمال نظارت اثر بخش بر همه اجزا و ارکان اداری و اجرایی کشور. پرواضح است که با دستمال آلوده هرگز نمی توان شیشه ناپاک را از آلودگی پاک نمود. تنها نماینده ای می تواند در مبارزه با فساد و دزدی و کج دستی صدایش را بلند کند که خود نه ریگی در کفش داشته باشد نه برگ سیاهی در دفتر زندگی.
* استاد دانشگاه تهران
انتهای پیام/
