خبرگزاری فارس سمنان- گروه یادداشت: قرار گرفتن بشر در موج سوم حیات خود، او را گرفتار شوک‌ها و تکانه‌های شدیدی ساخته است.
جهان در حال پوست‌اندازی است و آخرین گردنه‌های ورود به جامعه اطلاعاتی را پشت سر می‌گذارد.
دنیای شکسته شدن مرزهای ارتباطات، افکار عمومی را در منطقه ناامنی قرار داده و جذابیت‌های جنجال در این حوزه، گسترش چشمگیر پوپولیسم را به دنبال داشته است؛ آن‌چنان که اندیشه‌ها و ایده‌های اصلاح‌گرایانه تاکنون نتوانسته است روابط عمومی را از این موضع انفعالی خارج سازد.
امروز شبکه‌های اجتماعی با ترفندهای تسهیل‌گر خود، افکار عمومی مساعدی را به وجود آورده‌اند که سه‌گانه نفوذ، تأثیر و ارتباط با آن‌ها مستلزم دانش ارتباطی بیش از پیش است.
روابط عمومی‌ها در مواجهه با مخاطبانی که هر یک خود صاحب رسانه‌اند، رویکردهای متفاوتی را در پیش گرفته‌اند.
تداوم چالش‌های پوپولیستی، استبداد اطلاعاتی، روزمرگی و عدم توان برجسته مدیریتی، روابط عمومی‌ها را تبدیل به توجیه‌گرانی کرده است که در پاسخگویی به مردم و در برقراری رابطه با آن‌ها موضع انفعالی را در پیش گرفته‌اند و این ایراد بیش از کارگزاران روابط‌عمومی به مدیرانی وارد است که استقرار، ارتباطات دوسویه و تفاهم و پذیرش همگانی را به حفظ جایگاه و موقعیت خود ترجیح داده‌اند.
این‌چنین مدیرانی، روابط عمومی توجیه‌گر و فاقد توانایی تفکر را به روابط عمومی کارا و تحلیلگر ترجیح می‌دهند.
آنچه روابط عمومی ایرانی در ورود به ششمین دهه عمر خود بدان نیازمند بوده، فراتر از بازی‌های اسمی، توجیه‌ها و تکذیب‌ها، باوری است که باید بر تارک ذهن تصمیم‌گیران و مدیران ارشد جامعه بنشیند تا با توجه به جایگاه ساختاری، آموزش اصولی، نیروی انسانی ماهر و چالش‌های فرهنگی، جسارت خروج از حاشیه امن خود و مواجهه با افکار عمومی را بیابند.
نگارش از: سعیده‌سادات قدمی
انتهای پیام/2568/م/
