گروه بینالملل خبرگزاری فارس – زمانی که «دونالد ترامپ»، رئیسجمهور آمریکا، به منظور حل و فصل منازعه بین فلسطین و رژیم صهونیستی طرحی را به ابتکار «جرد کوشنر»، داماد و مشاور ارشد خود، با نام «معامله قرن» رونمایی کرد، فلسطینیها به شدت با آن مخالفت کردند. برخی از کشورهای دیگر نیز متعاقباً مخالفت خود را با این طرح اعلام کردند. از طرفی برخی کشورهای دیگر نیز موافق این طرح بودند. این طرح نسبت به طرحهای دولتهای گذشته آمریکا که از آنها به عنوان «روند صلح خاورمیانه» یاد میشوند، تفاوتهای اساسی دارد. مهمترین تفاوت این است که اساس این طرح بر پایه اقتصاد گذاشته شده است، اما طرحهای دیگر در دولتهای پیشین آمریکا که برای فلسطین در نظر گرفته شده بودند همگی جنبه سیاسی داشتند. با این حال، این طرح، دارای جنبه سیاسی نیز هست. قطعاً اجرای طرح معامله قرن پیامدهای سیاسی بسیاری در منطقه و حتی در آمریکا خواهد داشت. در همین راستا و به مناسبت روز قدس، خبرنگار گروه بینالملل خبرگزاری فارس با «مروه عثمان»، خبرنگار لبنانی چندین رسانه خبری، استاد دانشگاه و مفسر سیاسی در این کشور مصاحبهای ترتیب داده است که در ادامه خواهید خواند.
فارس: برخی از کشورهای حاشیه خلیج فارس به صورت غیررسمی با تلآویو مناسبات خود را افزایش دادهاند و از طرف دیگر نیز نتانیاهو میکوشد تا نشان دهد کشورهای عربی با او در تماس هستند و تمایل دارند که با تلآویو رابطه داشته باشند، اما این کشورها به خصوص عربستان و امارات تمایل خود برای برقراری مناسبات با رژیم صهیونیستی را رسماً بروز ندادهاند. به نظر شما واکنش این کشورها در قبال اجرای طرح «معامله قرن» چه خواهد بود و چگونه با آن کنار خواهند آمد؟
مروه عثمان: عکسالعمل؟ نقش این کشورها چه خواهد بود؟ عربستان سعودی به همراه چند کشور حاشیه خلیج فارس، متعهد شدهاند که به طرح ترامپ، موسوم به «معامله قرن» کمک مالی کنند. این موضوع را بر اساس نوشته بسیاری از روزنامههای اسرائیلی و آمریکایی میگویم و حتی همسر «ایوانکا ترامپ»، «جرد کوشنر» نیز خود گفته است که برخی کشورهای منطقه به طرح ترامپ برای به سرقت بردن باقیماندههای سرزمین فلسطین کمک مالی خواهند کرد. بر اساس نوشته روزنامه عبری زبان «معاریو»، معامله قرن که بر اساس شواهدی جنبههای اقتصادی به ارزش 50 میلیارد دلار دارد، برای توسعه پروژههای اقتصادی در نوار غزه، کرانه باختری، اردن، لبنان و مصر به کار گرفته خواهد شد. این روزنامه اسرائیلی همچنین نوشته که عربستان سعودی و دیگران کشورهای حاشیه خلیج فارس متعهد شدهاند که این هزینهها را پرداخت کنند. حتی در گذشته نیز، عربستان سعودی و امارات متحده عربی حمایت خود از این معامله را اعلام کردهاند؛ معاملهای که تمام فلسطینیها از جمله جناحهای مقاومت فلسطین یعنی حماس و فتح، آن را رد کردهاند. رسانههای جمعی امارات همچنان به ما یادآوری میکنند که این کشور از این طرح حمایت کرده است و آشکارا آن را به عنوان فرصتی توصیف میکنند تا بین تلآویو و فلسطین صلح به وجود آید. ترامپ خود چندین بار فاش کرده که پادشاهی عربستان سعودی، یکی از اصلیترین مشارکتکنندگان در جنبه اقتصادی این طرح است.
فارس: اجرای این طرح از سوی ترامپ چه پیامدهایی را برای سیاست آمریکا در غرب آسیا خواهد داشت و آیا بر سرنوشت ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ نیز تأثیری خواهد گذاشت؟
مروه عثمان: طرح معامله قرن ترامپ برای فلسطینیها یک فاجعه است. پیشنهاد ترامپ برای فلسطین با قوانین بینالمللی در تضاد است و در واقع نشان میدهد که «راهکار دو کشوری» که از سوی سازمان ملل همواره مطرح میشد، از بین میرود. طرح ترامپ نشان میدهد که اساس این پیشنهاد به رسمیت شناختن حاکمیت تلآویو در شهرکسازیهای غیرقانونی در کرانه باختری سرزمین فلسطین و مشروع ساختن الحاق بخش شرقی قدس است. این دو اقدام بر اساس قوانین بینالمللی غیرقانونی هستند. قطعنامه 242 شورای امنیت سازمان ملل در سال ۱۹۶۷، روشن ساخته که اقدام برای الحاق شرق اورشلیم (شرق قدس) نامشروع است. چهارمین نشست ژنو، این اقدام که یک قدرت اشغالگر، مردم خود را به قلمروهای اشغالی منتقل کند، غیرقانونی دانست.
این دو اقدام برای نقض قوانین بینالملل، هیچ وقت اجرا نشده است و اکنون ترامپ برنامهریزی کرده که به آن مشروعیت دهد. پیشنهاد آمریکا رسماً به اقدام تلآویو برای الحاق دره اردن مشروعیت میدهد؛ اینجا جایی است که بخش عظیمی از کرانه باختری یکی از منابع اصلی آبهای زیرزمینی در منطقه را در خود جا داده است و یک منطقه کاملاً نظامی است که فلسطینیها اجازه ورود به آن را ندارند.
و البته از آنجایی که انتخابات 2020 آمریکا در پیشرو است، معامله قرن، جذب حمایت اوانجلیکها در آمریکا را مورد هدف قرار داده است؛ کسانی که در انتخابات ریاستجمهوری 2016 آمریکا، 80 درصد از رأیدهندگان به ترامپ را تشکیل دادند. اوانجلیکها خوشحال بودند، زیرا اکثر مسیحیان اوانجلیک در آمریکا حامیان قابل اعتماد تلآویو هستند؛ آن هم نه به دلایل سیاسی، بلکه بیشتر بر اساس پیشگویی «آخرالزمانی» است. بر اساس باور اوانجلیکها، شکلگیری تلآویو و به دست گرفتن کنترل کامل قدس، از جمله قسمتی که مسجد الاقصی در آن وجود دارد، راه را برای پیشگویی آخرالزمانی آنها هموار میکند. از آنجایی که تلآویو بعد از سال 1967 شرق قدس را اشغال کرد و در سال 1980 به طور مؤثری آن را (به سرزمینهای اشغالی فلسطین) الحاق کرد، باور و اعتقاد اوانجلیکها در مورد ظهور دوم (پیشبینی ظهور دوباره حضرت عیسی(ع)) قویتر شده است.
فارس: آیا اجرای طرح معامله قرن میتواند به طرحهای دیگری منجر شود که در نهایت رژیم صهیونیستی، سرزمین فلسطین را به طور کامل اشغال کند؟
مروه عثمان: اگر به طرح «دولت فلسطین» نگاهی بیندازید متوجه میشوید که این دولت در واقع مجموعهای از جزایری هستند که از هم جدا هستند و از سوی تلآویو کنترل میشوند و توسط آن محاصره شدهاند. طرح ترامپ این مسئله را ابراز میکند که تلآویو بر امنیت، حریم هوایی و همچنین مرزهای فلسطین کنترل کامل را به دست خواهد گرفت. حتی باقیماندههای «دولت» فلسطین نیز با اقدامات تلآویو برای شهرکسازی و جادهسازی، به معمای حل نشدهای تبدیل خواهد شد. طرح معامله قرن ضرورتاً اشغال تمامیت بخش غربی رود اردن که در تاریخ فلسطین وجود داشته را بدون ارائه حق شهروندی به مردم فلسطین تأیید خواهد کرد. این طرح حتی احتمال انتقال مناطق فلسطینینشین به دولت فلسطین را افزایش میدهد و در نتیجه بیش از 350 هزار نفر از مردم (فلسطین) را از داشتن حق سکونت و شهروندی (در مناطق اشغال شده توسط اسرائیل) محروم میکند. هیچ کدام از فلسطینیها آمادگی قبول چنین طرحی برای تسلیم و واگذاری را ندارند. نگاه به نقشه جدیدی که ترامپ از «دولت فلسطین» پیشنهاد داده، این روایت را توضیح خواهد داد.
فارس: اگر این طرح اجرا شود، چه تحولاتی در منطقه غرب آسیا به وجود خواهند آمد و چه پیامدهایی برای فلسطین خواهد داشت؟ آیا فلسطینیها نیز اقداماتی انجام خواهند داد؟
مروه عثمان: «معامله قرن» با اعلام محکومیت و نکوهش متوقف نخواهد شد. فلسطینیها اکنون با ترامپ غیرمنطقی، نفرت از او و دولت نژادپرست وی مواجه هستند. این وضعیت سخت است و این تهدید، واقعی است. زمان بررسی و ژرفاندیشی، پیشبینی و آزمودن سیاستها الان نیست. اتفاقی که خواهد افتاد، خطرناک و جدی است و نسبت به آنچه پیشبینی شده سختتر است. به هر حال، فلسطینیها نباید از مقابله با آن بترسند. سرزمین آنها دهههاست که اشغال شده، حقوق آنها به زور غصب شده، خانههای آنان اشغال شده و به مکانهای مذهبی ما نیز بیحرمتی شده است. بعد از سال 1948، اشغالهای تلآویو، ویرانیهای بسیاری را در سرزمینهای ما به وجود آورده است. چپاول، دزدی، مصادره، اخراج، کشتار، تخریب و ویرانی از جمله اقدامات آنها بوده است. تلآویو تلاش داشته هویت ما را از بین ببرد و شخصیت ما را تغییر دهد و بر این باور بوده که ما اعراب و به خصوص فلسطینیها حقوقمان را واگذار میکنیم. آنها بر این باورند که حضورشان در خاک ما (لبنان)، دیگر اثری بر فلسطین نمیگذارد. اما ما همچنان اینجا هستیم. مقاومت، پاسخ (این اقدامات) است. مقاومت قدرتمندانه و مسلحانه (برای این اقدامات) پاسخ است.
انتهای پیام/