احوال آموزش فرهنگ و هنر در روزهای کرونایی/مدیران آموزشگاه ها وعده های دولتی را کافی نمی دانند

به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، تعطیلی آموزشگاه ها و مراکز فرهنگی و هنری موجب شده است منبع درآمد بسیاری از فعالان حوزه های یادشده دستخوش بحران شود و آینده نامعلومی برای ادامه حیات آموزشگاه ها و مراکز نامبرده پیش روی باشد.

با وجود اینکه از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دستورالعمل هایی برای تعیین خسارت های وارده به این مراکز صادر شده است، اما همچنان در بر پاشنه پیشین می چرخد و صاحبان مشاغل فرهنگی و هنری چشم انداز روشنی پیش روی خود نمی بینند.

یکی از این صاحبان مشاغل که از هنرمندان استان به شمار می رود، بهمن سلیمانی است که اینک در کسوت مدیر آموزشگاه هنرهای نمایشی پارس قرار دارد و می گوید که 10 سال است این مرکز در زمینه آموزش هنر نقش آفرینی می کند.

صد در صد از تعطیلی ها متضرر شدیم

وی در گفت و گو با خبرنگار فارس می گوید: صد در صد از تعطیلی ها متضرر شدیم؛ اکثر آموزشگاه های هنری به ویژه سینمایی و هنرهای نمایشی در اماکن استیجاری قرار دارند که ناچار به پرداخت اجاره بهای سنگین هستند. 

سلیمانی پایین ترین میزان اجاره بهای یک ساختمان برای آموزشگاه را 2.5 میلیون و حداکثر آنرا 10 میلیون تومان عنوان می کند و می افزاید: آموزشگاه هایی که در مدت اخیر هیچ فعالیتی نداشتند و مالکین از اجاره بها گذشت نکردند و اجاره بها را گرفتند، چگونه می شود تصور کرد با وجود نامشخص بودن مدت زمان تعطیلی مراکز، بتوانند ادامه حیات دهند.

وی با یادآوری اینکه آموزشگاه ها دست کم 2 ماه تعطیل هستند و برخی اجاره بها را پرداخت کردند، می گوید: در این مدت یک ریال دریافتی و درآمد نداشتیم و این جدای از مربیانی است که در میانه این بحران دچار بیکاری شدند.

سلیمانی با بیان اینکه آموزشگاه های هنری به ویژه موسیقی و هنرهای نمایشی دست کم 10 تا 15 مربی دارند، می افزاید: این افراد هیچ درآمدی ندارند درحالیکه صاحبان آموزشگاه ها هم به این درد دچار شده و ناچار هستند اجاره بها هم بدهند.

این مدیر آموزشگاه یکی دیگر از معضلات پیش روی صاحبان مشاغل فرهنگی و هنری را مالیات سالانه عنوان می کند و می گوید: آموزشگاه پارس، 5 مربی در زمینه هنرهای نمایشی دارد که همه در بیکاری به سر می برند و نتوانستیم پرداختی به آنان داشته باشیم زیرا کلاسها به شکل کارگاهی و عملی است و امکان برگزاری غیرحضوری و اینترنتی ندارد.

وی هزینه های تبلیغات آموزشگاه ها را بخش جدایی از این روند می داند که پیش از بحران کرونا انجام گرفته تا پس از پایان تعطیلات نوروز موجب شود هنرآموز بیشتری جذب کنند، اما اینک با شرایط پیش آمده دیگر کارایی ندارد.

احتمال دائمی شدن تعطیلی بسیاری از آموزشگاه ها

سلیمانی ادامه تعطیلی آموزشگاه ها را تا دست کم سه ماه آینده موجب دائمی شدن تعطیلی بسیاری از آموزشگاه های فرهنگی و هنری عنوان کرده و تاکید می کند: اغلب آموزشگاه ها توان پرداخت هزینه های اجاره بها را ندارند و درآمدهای پیشین هم کفاف هزینه های پیش رو را نمی دهد.

وی ادامه می دهد: آموزشگاه هنری مانند مدرسه نیست که بشود به صورت آنلاین به ارایه دروس پرداخت و بسیاری از درس ها کارگاهی و عملی است و نیاز به حضور مربی در کنار هنرجو دارد.

این مدرس سینما و تئاتر، حمایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از آموزشگاه ها را نیازی فوری می داند و می گوید: نیاز است که کمک های مالی در حمایت از آموزشگاه ها عملی شود زیرا با ادامه این روند بسیاری از آنها دچار بحران اقتصادی خواهند شد.

وی عدم بیمه مربیان و مدیران مسئول را دیگر مشکل کنونی آموزشگاه ها عنوان می کند و می افزاید: بسیاری از صاحبان آموزشگاه ها بیمه نیستند و مربیان هنری هم اگر بیمه صندوق حمایت از هنرمندان باشند باز هم شامل دریافت بیمه بیکاری نمی شوند.

سلیمانی زمان مورد نیاز برای جبران خسارت های ناشی از تعطیلی آموزشگاه ها در پی همه گیری کرونا را مورد اشاره قرار می دهد و می گوید: از آنجا که اکثر هنرجویان آموزشگاه ها پراکنده شدند و چند ماهی از آموزش دور مانده اند، ممکن است در ادامه از یادگیری صرف نظر کند و در خوشبینانه ترین حالت شاید بیش از 6 ماه زمان نیاز باشد.

وی ادامه حیات آموزشگاه های هنری و فرهنگی را در آینده مستلزم آمادگی از بابت تمامی زیرساخت های بهداشتی و تبلیغات دوباره می داند که هزینه هایی را در پی دارد و قطعا صاحبان آموزشگاه ها با این روند توان پرداخت آنرا ندارند.

مدیر آموزشگاه هنرهای نمایشی پارس درخصوص انتظاراتی که از اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی دارد، می گوید: باید در وهله اول با واقعیت ها روبه رو باشیم، زیرا اداره های  ارشاد اسلامی سراسر کشور با کمبود بسیار شدید و مشکلات مالی مواجه هستند که بعید می دانم اگر بودجه خاصی از وزارتخانه تزریق شود هم بتوانند کاری در حمایت از آموزشگاه ها انجام دهند. 

شرایط اقتصادی کنونی سد راه حمایت از مراکز آموزشی

وی شرایط اقتصادی کنونی را سد راه حمایت از مراکز آموزشی عنوان می کند و می افزاید: کاری که شاید بتوانند برای آموزشگاه ها بکنند این است که تسهیلات بانکی از جمله وام هایی با سود کم به این موضوع اختصاص دهند البته خوشبین نیستم که ارشاد به جز این بتواند کاری در این باره انجام دهد.
مراکز مهارت آموزی از دیگر موسساتی هستند که از بابت شیوع کرونا دچار آسیب های اقتصادی شدند که به گفته یکی از مدیران با سابقه استان فارس از اواخر بهمن ماه 1398 در تنگنای مالی قرار گرفتند و در پرداخت حقوق به مربیان چند ماه است ناتوان هستند.

رضیه برزگر که آموزشگاه هنرهای تجسمی آبرنگ را اداره می کند، به خبرنگار فارس، می گوید: دست کم هنرجویان و مربیان 10 رشته مختلف از بابت تعطیلی ها خانه نشین شدند که افزون بر خسارت مالی، آسیب معنوی هم در پی دارد زیرا ممکن است هنرجویان آنچه فرا گرفته اند را به مرور فراموش کنند.

وی با تاکید بر اینکه خسارت معنوی تعطیلی فعالیت های فرهنگی و هنری بیش از ضررهای مالی است، می افزاید: حدود 10 مربی و مدرس هنری از این راه درآمد کسب می کنند که متاسفانه ممر درآمدشان متوقف شده است.

برزگر با بیان اینکه اغلب مربیان رشته های هنری حق التدریسی هستند، می گوید: این افراد به صورت ساعتی یا درصدی حق التدریس دریافت می کنند و بستگی به این دارد که چند هنرجو داشته باشند.

وی شیوه آموزش غیرحضوری و اینترنتی را مناسب رشته های تجسمی نمی داند و تاکید می کند: آموزش رشته هایی مانند نقاشی کودک و نوجوان، مینیاتور، طراحی لباس و عکاسی مستلزم حضور فیزیکی است و در خصوص رشته های کاردانش از سوی سازمان فنی و حرفه ای بخشنامه شده است که کلاس های مهارتی باید حضوری باشد و به هیچ وجه اجازه برگزاری کلاسهای غیرحضوری و اینترنتی نداریم.

این مربی رشته نقاشی تصریح می کند: آموزش هنر به شیوه غیرحضوری نتیجه ای برای هنرجو در پی ندارد گرچه در زمینه موسیقی شاید بشود غیرحضوری کاری انجام داد.
برزگر امیدی به حمایت فرهنگ و ارشاد اسلامی از آموزشگاه ها ندارد و می گوید: بارها از سوی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی توسری هم خورده ایم و مشکلاتی برایمان به وجود آورده اند.

آموزشگاه ها، بار ارشاد را به دوش می کشند تا هنر، جریان داشته باشد

وی می افزاید: آموزشگاه ها به عنوان بخش خصوصی همواره هزینه کرده اند درحالیکه بار فرهنگی و هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی را هم به دوش می کشند تا هنر در شیراز جریان داشته باشد.
برزگر تاکید می کند: دولت در این موقعیت به کارگرها چگونه رسیدگی کرده است که بخواهد پشتیبان مالی آموزشگاه دار باشد؛ آیا می تواند کمک دولت به صورت وام باشد تا بتوان حقوق عقب افتاده مربیان را پرداخت کرد؟

هادی صالح نیا دیگر فعال هنری شیراز هم تصویر مشخصی از آینده فعالیت آموزشگاه های هنری ارایه نمی دهد و به خبرنگار فارس می گوید: 95 درصد آموزشگاه های موسیقی شیراز در اماکن استیجاری قرار دارند که با شرایط پیش آمده نتوانسته اند اجاره بهای خود را پرداخت کنند.

وعده پرداخت بیمه بیکاری در حد ثبت نام در سامانه است

وی از سویی وعده هایی که درخصوص بیمه بیکاری داده شده را در حد یک ثبت نام در سامانه بیمه عنوان می کند و می افزاید: مشخص نیست پس از این چه اتفاقی خواهد افتاد؛ بیمه صندوق حمایت از هنرمندان و نویسندگان هم در صورتی که هزینه ها را به تامین اجتماعی پرداخت کند می تواند حمایت عملی داشته باشد.
این هنرمند موسیقی در عین حال از اجازه برگزاری کلاس های انفرادی با رعایت فاصله گذاری اجتماعی خبر می دهد و می گوید: اجازه برگزاری کلاس ها به شکل اینترنتی و غیرحضوری هم داده شده اما برخی هنرجویان از امکانات مناسب در این زمینه برخوردار نیستند.
صالح نیا اندک شماری از هنرجویان را دارای امکانات لازم و انگیزه برای ادامه فراگیری بر می شمرد و می افزاید: روزی یک بار حدود 4 ساعت کلاس با این شرایط داریم و بدین خاطر آمار آموزشی خیلی کاهش یافته است.
وی از سویی تورم سالانه را مزید بر علت می داند و می گوید: اگر افزایش تورم را سالانه 30 درصد در نظر بگیریم، باید هر سال 25 درصد افزایش شهریه داشتیم تا بتوانیم هزینه ها را همسان سازی کنیم درحالیکه پارسال اجازه داده شد 12 درصد افزایش شهریه داشته باشیم و امسال هم تاکنون اصلا مجوزی صادر نشده است.
مدیر آموزشگاه موسیقی باران اعطا تسهیلات در قالب وام را مانند دیگر بنگاه های اقتصادی را کاری ضروری می داند و می گوید: وامی متناسب اندازه و وسعت مراکز فرهنگی و هنری به صورت فوری با درصد کم بازپرداخت و بدون بوروکراسی اداری می تواند کارگشا باشد.

به گفته صالح نیا، مجوز آموزشگاه به عنوان سندی که از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به رسمیت شناخته می شود بعنوان ضامن پذیرفته شود.

این در حالیست که مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس میزان خسارت وارد شده به فعالیت های فرهنگی و هنری را در حدود 100 میلیارد ریال ارزیابی کرده است.

به گفته صابر سهرابی چنانچه پیگیری، حل مسائل و مشکلات اهالی و فعالان فرهنگ و هنر را در دو قالب احصا و انعکاس مسائل و کمک به این افراد بدانیم، باید گفت این اداره نسبت به پیش‌بینی و برآورد هزینه‌های ضرر و زیان احتمالی وارد شده بر این افراد، کسب و کار فرهنگی و هنری را طبق بررسی‌های دقیق و جداول کاملا کارشناسی شده جمع‌آوری کرده و به مراکز و مراجع ذیربط کشوری و استانی برای اقدام‌های لازم ارسال کرده است و در حال پیگیری و انجام است که البته با توجه به هزینه ذکر شده ضرر و زیان وارده و امکان جبران آنها از طریق منابع استانی امکان‌پذیر نیست.

انتهای پیام/