گروه خانواده: خبرگزاری فارس: آرین هشت ساله پسر بچه ای بسیار زیبا، با موهای فرفری طلایی و چشمان آبی است. به گفته دوستان و همسایگان، می توان عکس او را در مجلات چاپ کرد. والدین او نگران هستند که او مشکلی دارد. آرین مثل سایر بچه های دو ساله حرف نمی زند، اما با دستش چند حرکت فیزیکی انجام می دهد و آنها را به طور دائم تکرار می کند. از همه مهم تر، با والدین یا دیگران،آنطور که انتظار می رود، تعامل اجتماعی ندارد.
وقتی دیگران با او حرف می زنند، مستقیم به آنها نگاه نمی کند و به نظر می رسد که به بسیاری از چیزهایی که والدین می گویند توجه ندارد. او به طور دائم با اسباب بازی ها مشغول می شود و بدون وقفه به تکرار کارهای خود می پردازد. وقتی چیزی می خواهد، مثلا شیر به طرف یخچال می رود، بطری شیر را بر می دارد و بدون آنکه حرفی بزند، آن را به مادرش می دهد.
سرانجام مادر آرین، تصمیم می گیرد که او را نزد پزشک ببرد. پزشک آرین را معاینه می کند و از نظر فیزیکی ، به جز اندکی ناهماهنگی حرکات، هیچ مشکلی تشخیص نمی دهد. اما پزشک یادش می آید که دو ماه قبل کودک دیگری را با همین وضعیت ویزیت کرده بود. بنابراین به مادر آرین توصیه می کند که او را به یک کلینیک ویژه ببرد تا افراد متخصص او را معاینه کنند. در آنجا پزشکان، روان شناسان و متخصصان گفتار و زبانی آرین را معاینه می کنند آنها به مادر آرین می گویند که آرین ظاهرا به اختلالی به نام اختلال طیف اوتیسم مبتلا است.
عدم ارتباط، ناتوانی در تعامل اجتماعی، علاقه شدید به چند اسباب بازی خاص، حرکات فیزیکی عجیب وغریب، همگی ادعای آنها را تأیید می کنند. اما این اختلال چیست؟
اختلال طیف اوتیسم، بر دو جنبه رفتاری تشخیص داده می شود نخست تأخیر یا نقص در ارتباط اجتماعی و تعامل اجتماعی و دوم رفتارهای تکراری و علایق محدود . افرادی که با IQ نسبتا بالا دچار این بیماری می شوند از عهده کارها و وظایف خود برمی آیند اما افرادی که نقص شدید و عمیق ذهنی دارند اصلا نمی توانند مستقل زندگی کنند.
این روزها با شیوع بیماری کرونا در تمام دنیا می بایست بیش از پیش به بیماران طیف های مختلف و بیماران زمینه ای توجه کرد هر چند براساس آمار کودکان کمتر از سایر اقشار دچار کرونا شده اند اما باز هم در بین بیماران زمینه ای با سن و سال های مختلف توجه ویژه ای را به اقشاری چون بیماران طیف اوتیسم می طلبند چرا که اینها به دلیل کم توجهی یا نواقص دیگرشان ممکن است چون بیماران قلبی ـ عروقی و دیابتی، احتمال دریافت ویروس نیز در بدنشان بیشتر باشد.
اختلالات طیف اوتیسم برای والدین بسیار ناراحت کننده اند ، آنها واقعا مستأصل می شوند و به دنبال درمان یا معجزه ای می گردند تا فرزندشان دوباره به رشد عادی برگردد. اکثر این والدین آنقدر مستأصل می شوند که هر گونه راه حلی را حتی آنهایی را که تنها در تعداد کمی از کودکان اثر می گذارند، به کار برند.
اینفوگرافیکی از سوی جمعیت هلال احمر و شبکه ملی اوتیسم تهیه شده که راهکارهای پیشگیری از دریافت بیماری کرونا از سوی بیماران اوتیسمیک را نشان می دهد.
براساس این اینفوگرافی مهمترین راهکارهایی که نشان داده شده است شامل:
1-از پوسترهای آموزشی برای توضیح به او استفاده کنید: با توجه به اینکه افراد اوتیسمی کمتر به ارتباطات اجتماعی و ارتباطات توجه دارند ممکن است قدری از دنیای عادی فاصله داشته باشند و کمتر به عمق فاجعه مربوط به بیماری توجه کنند و همین هم امری برای دریافت ویروس از سوی آنها باشد بنابراین اولین قدم این است که عمق مسائل را به آنها با وسایل آموزشی و پوسترها و بروشورها نشان داده و آنها در جریان این امر قرار دهیم.
2-اقدامات پیشگیرانه را به صورت تصویر در جای جای خانه نصب کنید: افراد اوتیسمی با تصاویر ارتباط بهتری برقرار می کنند تا جملات و گفت وگو به دلیل کم ارتباطی و عدم علاقه به برقراری ارتباط با دیگران بنابراین یکی از روش های جا انداختن جدیت بیماری کرونا استفاده از نکات تذکری در قالب تصاویر در جاهای مختلف از جمله درب یخچال، درب کمد، کشو ، وسیله های آموزشی، سرویس بهداشتی و تخت خواب آنها است.
3-این تصاویر را به او یادآوری کنید و درباره شست و شو با او صحبت کنید: تصاویر مربوط به بیماران کرونایی را تنها به اندازه ای که باعث اضطراب شدید او نشود به او یادآوری کنید و نشان دهید و درباره شست و شوی دست ها ، بدن و ابزارها به او توضیح دهید. شاید بارزترین ویژگی اختلال طیف اوتیسم،عدم تعامل اجتماعی صحیح است. کودکان اتیستیک در دنیای خود غرق شده اند و به تعاملات اجتماعی هیچ علاقه ای نشان نمی دهند. آنها از تماس چشمی حذر می کنند و به کارها و واکنش های دیگران در مقابل رفتار خود هیچ اعتنایی ندارند. اطرافیان می بایست تلاش کنند با روش های مختلف توجه آنها را جلب کنند با صدا کردن اسم آنها، دست زدن، دست تکان دادن و به روش های مختلف توجه آنها را جلب کنند. البته با افزایش سن تعامل اجتماعی آنها با خانواده افزایش می یابد.
4-وسایل وابسته به او مانند اسباب بازی ها را مرتب ضدعفونی کنید و وسایل در دسترس او را مرتبط استریل کنید: هر چند شاید بچه های طیف اوتیسم بی توجه به خیلی مسائل باشند اما والدین و اطرافیان می باست حواسشان جمع باشد و مواد مورد استفاده او از اسباب بازی تا هر چیز دیگری را مدام ضدعفونی کنند تا این بچه ها در معرض بیماری و ویروس قرار نگیرند.
والدین کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم برای اینکه بتوانند آموزش و پرورش خوبی در اختیار فرزند خود قرار دهند به مهارت های تخصصی نیاز دارند که مهم ترین آنها تسلط یافتن بر استراتژی های مخصوص برای معلمی است. یعنی روش هایی خاص برای یاد دادن رفتارهای جدید به کودک. همچنین والدین باید ماهیت اوتیسم را درک کنند و بدانند که این اختلال چگونه بر روند یادگیری و رفتار فرزندشان تاثیر می گذارد.
5-روش درست عطسه و گرفتن آب بینی را با او تمرین کنید و از رها شدن دستمال مصرف شده توسط او در محیط جلوگیری کنید.
6-از ترساندن کودک بپرهیزید. یکی از ویژگی های عمومی کودکان اتیستیک علاقه شدید به انجام کارهای روتین روزمره است بسیاری از این کودکان به برنامه های روزانه خود می چسبند و هرگونه تغییر در برنامه ها استرس شدید انها را بر می انگیزد برای بزرگسالان اتیستیک نیز کارهایی چون جمع آوری کلکسین و فعالیت هایی از این دست مهم است و هر یک عادات مخصوص خود را دارند سعی نکنیم با دستورالعمل های خود استرس آنها را زیاد کنیم اجازه دهیم برنامه های تلویزیونی مورد علاقه شان را در این ایام تماشا کنند و پرخاش و استرس آنها را ایجاد نکنیم.
یکی دیگر از ویژگی های مشترک در تعداد زیادی از این افراد مبتلا به اوتیسم حساسیت بیش از حد به صداهای محیط اطراف است. کوچکترین صدا در انها تأثیر می گذارد. صداهای بلند و ناگهانی کودکان اتیستیک را از جا می پراند و واکنش های آنها در مقابل این صداها شدیدتر از دیگران هستند . صداهایی از نوع صدای موتور، سشوار و هواکش دستشویی که زیر و ممتد هستند انها را به شدت ازار می دهد.
سعی کنیم در این ایام قرنطینه خانگی کمتر حساسیت های آنها را تحریک کنیم. اضطراب آنها را کنترل و آرامششان را تأمین کنیم.
انتهای پیام/
