غلبه عشق بر ترس در جنگ با «کرونا»/ خستگی که تنها با ترخیص بیماران به در می‌شود

به گزارش خبرگزاری فارس از خرم‌آباد، باید باشی و از نزدیک مشاهده کنی که پرستاران و کادر درمانی درگیر بیماران کرونایی در چه جبهه سختی مشغول جهاد هستند، به راستی این افراد از جان و دل مایه گذاشته تا سلامتی را به بیماران مبتلا برگردانند.

به حق است اگر بگوییم اینان سربازان خط مقدم مقابله با ویروس منحوس کرونا به عنوان مهمان ناخوانده هستند، افرادی که برخی از آنها با وجود سن کم، کمبود تجهیزات و امکانات  اما به خوبی توانسته‌اند با این شرایط  سخت و دشوار کنار بیایند.

دیدن برخی صحنه‌ها هنگام مراجعه بیماران که از وحشت و استرس خود را به بیمارستان رسانده‌اند واقعا دردناک است، اما این محافظان واقعی جبهه سلامت با طمآنینه و البته دغدغه ناشی از حس وظیفه‌شناسی با این بیماران برخورد می‌کنند.

درست است ترس از ابتلا به ویروس کرونا در افشار مختلف جامعه به وضوح دیده می‌شود، اما مشاهده حس انسان دوستی و وظیفه‌شناسی پرستاران  و کادر درمانی  هنگام مراجعه بیماران حس امیدواری و اعتماد به نفس را ایجاد می‌کند.

حدود دو ساعتی که در بخش اورژانس بیمارستان عشایرهستم، از نزدیک می‌بینم که کادر درمانی چه تلاش و تکاپویی را برای پاسخگویی به شبهات و سوالات مراجعین انجام می‌دهند، با اینکه می‌توان خستگی را از چشمانی که زیر ماسک و تجهیزات پزشکی پنهان است به وضوح درک کرد اما به محض مراجعه افرادی که نگران ابتلا به کرونا ویروس هستند با همه وجود خود را در اختیار آنها قرار می‌دهند.

با خودم می‌گویم به راستی اگر نبودند پرستاران و پزشکان تکلیف مردم با این هجمه و تنش‌های ناشی از این بیماری چه بود و واقعا چه فاجعه‌ای در انتظار ما بود.

شیوع و گسترش کرونا ویروس سنگ محکی  بود تا عیار خیلی‌ها مشخص شود، اما آنچه که مشهود است کادر درمانی از پرستار و پزشک گرفته تا نیروهای خدماتی در این میان سنگ تمام گذاشته و عیارشان بالا بود، افرادی که بی سر و صدا و خارج از هیاهوهای تبلیغاتی به معنای واقعای کلمه ایثار می‌کنند.

پرستاران و کادر درمانی در حالی داوطلبانه و براساس حس نوع دوستی و وظیفه‌شناسی مشغول درمان بیماران هستند که هر کدام از ما حتی از شنیدن نام این ویروس هم واهمه داریم و ترس همه وجودمان را فرا می‌گیرد.

در میان شلوغی کار بخش اورژانس بیمارستان عشایر خرم‌آباد توانستیم چند دقیقه‌ی را با «بهمن رشیدی» کارشناس پرستاری بخش اورژانس بیمارستان عشایر خرم‌آباد که مسوول رسیدگی و انجام کارهای اولیه افراد مشکوک به کرونا است گفت‌‌وگوی کوتاهی انجام داده‌ایم، البته در این حین به مراجعان نیز راهنمایی و پاسخ‌های لازم را ارائه می‌کند.

علاقه و افزایش خدمت به مردم

بهمن رشیدی که 31 سال سن دارد و چهره‌ش پشت ماسک و دیگر تجهیزات ایمنی پنهان است، اما شوق خدمت به مردم در چشمانش هویدا است، می‌گوید: ما در این بخش کارهای اولیه تشخیص افراد مراجعه کننده برای  تشخیص به کرونا ویروس از جمله نمونه‌گیری، سی تی اسکن را انجام می‌دهیم و اگر بیماری مشکوک  باشد در بخش‌های مدنظر بستری می‌کنیم.

از او می‌پرسم متاهل است، پاسخ می‌دهد: بله، متاهل و دارای فرزندهستم، همسرم نیز از پرسنل بیمارستان عشایراست، خیلی کم به خانه سر می‌زنم، زیرا حجم کار به شدت زیاد است.

رشیدی که با وجود مشغله زیاد اما با انرژی فراوان از عشق به مردم صحبت می‌کند، می‌گوید: اینکه شرایط خیلی سخت است واقعیت غیر قابل انکاری است، اما علاقه‌ی که  بین کادر درمانی وجود دارد سبب می‌شود با جان و دل به طور شبانه‌روزی مشغول خدمت به بیماران باشند، ما به عشق مردم خدمات‌رسانی می‌کنیم و امیدواریم این مهمان نا خوانده هر چه سریعتر نه از این دیار بلکه از کل نقاط  جهان رخت بربندد تا آرامش به جامعه جهانی برگردد.

عشق به مردم و غلبه بر ترس

با خنده از وی می‌پرسم هنگام برخورد با بیمارانی که مبتلا یا مشکوک به کرونا هستند هراسی ندارید، با همان طمانینه و انرژی که از برق چشمانش پیدا است، عنوان می‌کند: ترس که وجود دارد زیرا همه ما با علم به اینکه در معرض ابتلا به بیماری هستیم به مردم خدمت می‌کنیم ، اما واقعا عشق به مردم هست که بر این ترس غلبه کرده  به طوریکه همه فکر و ذکرنمان نجات بیماران و بهبود آنها از این مهلکه است.

او به مردم توصیه می‌کند: علاوه بر رعایت نکات بهداشتی و خارج نشدن از منزل برای محافظت از خود و اطرافیان زندگی روزمره خود را انجام بدهند و این را بدانند ما با همه وجود کنار آنها هستیم و در این وادی تنهای‌شان نمی‌گذاریم.

رشیدی تلخ‌ترین لحظات این روزها زمانی عنوان می‌کند که نتوانسته کاری  برای بیماران انجام دهند و می‌گوید: اما بهترین لحظات خوش برای کادر درمانی هنگامی است که شاهد بهبود بیماران و ترخیص آنها از بیمارستان هستیم.

از او می‌پرسم ایا ظرف این مدت پدر و مادرت را ملاقات کرده‌ای، بیان می‌کند: خیر، متاسفانه به دلیل حضور در بیمارستان و مشغله کاری مدت زمان زیادی است که نتوانسته‌ام پدر و مادرم را ببینم، تنها از طریق تماس تلفنی از من خبر می‌گیرند و دلواپس هستند و تاکیدشان این است که مواظب باشم و برای من و دیگر کادر درمانی دعا می‌کنند.

ترخیص بیماران و رفع خستگی کادر درمانی

رشیدی در ادامه صحبت‌های خود با اشاره به اینکه برای ما هنگامی که لبخند رضایت بهبود یافتگان را می‌بینیم ارزشمند است، می‌گوید: امیدی که در نگاه بیماران به مجموعه درمانی وجود دارد ما را ترغیب می‌کند تا همه تلاش  خود را برای بهبود آنها به کار ببندیم تا این بیماری منحوس را شکست بدهیم.

او در مورد اظهار نظرها و شایعات فضای مجازی این روزها نیز توضیح می‌دهد: انصافا دنبال نمی‌کنم زیرا فرصتی نداریم، تمام دغدغه ما نجات بیماران و افزایش شمار بهبود یافتگان است.

این پرستار در پایان با اشاره به اینکه درست است شبانه‌روزی کار می‌کنیم و سختی کار وجود دارد، می‌گوید: شعار نیست اما به چشم خودم دیدم زمانی که بیمار بهبود پیدا کرده و خندان بیمارستان را ترک می‌کند واقعا خستگی  از تن کادر درمانی خارج می‌شود.

گفت‌وگو از نسرین صفربیرانوند

انتهای پیام/ق