وحید شیاسی- به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، مراتع و آبخیزداری کشور، خسرو شهبازی به مناسبت روز درختکاری و هفته منابع‌طبیعی و آبخیزداری بیانیه‌ای صادر کرد. متن بیانیه بدین شرح است:
بیانیه هفته منابع طبیعی
بسم الله الرحمن الرحیم
الحَمدلله رب العالمین، والصلاة والسلام علی سید الانبیا و المرسلین، محمدٍ و علی اهل بیته الطیبین الطاهرین المعصومین و علی صَحبه المنتجبین
فرصت را مغتنم شمرده پانزدهم اسفند ماه «روز درختکاری»، به عنوان نماد انس انسان با طبیعت و فرصت دوباره تعظیم در برابر خالق و تفکر در نظام آفرینش و آغاز هفته منابع طبیعی را به تمامی حافظان و بهره‌برداران عرصه‌های طبیعی کشور صمیمانه تبریک و تهنیت عرض می‌نماییم.
امروزه اهمیت و ارزشهای منابع طبیعی به ویژه جنگلها و مراتع بر کسی پوشیده نیست. طبیعت سبز از دیر باز آغوش سبز خود را به روی طبیعت دوستان گشوده و سفره پر برکت خود را به میهمانی بشر گسترانیده است.
این گستره های سبز و زنده، بر آب و خاک و اقلیم جهانی چنان تأثیر گذارند، که به منزله ریه‌های زمین، حیات و بقای نسل بشر را در حیات و بقای خود گره زده‌اند؛ و به جرأت می توان گفت هیچ گاه تا بدین اندازه، بشر در حیات خود،محتاج حیات طبیعت نبوده است.
رشد جمعیت، و استفاده شدید و بی‌ضابطه از منابع طبیعی برای تأمین رفاه و نیازمندی‌های جامعه بشری، بدون توجه به توان و ظرفیت منابع، جان طبیعت را چنان به مخاطره انداخته، که طبیعت، بردباری خود را در تحمل ناملایمات طبیعی، از دست داده است.
پدیده تغییر اقلیم، منشأ بسیاری از بحران های طبیعی است که منابع آب، خاک و پوشش گیاهی زمین را تهدید نموده و پیامدهای کاهش تنوع زیستی، کمبود آب، تهدید امنیت غذایی، تخریب سرزمین و افزایش مخاطرات پدیده های فاجعه بار را بدنبال داشته؛ بدین لحاظ جنگلها و مراتع در کانون توجه جهانیان قرار گرفته و توسعه را مشروط به حفاظت و صیانت از این منابع دانسته‌اند.
این اجماع جهانی برای حفاظت از طبیعت، افق تازه ای را برای طبیعت دوستان ترسیم نموده؛ که حاصل نشست‌ها و هم‌اندیشی‌ها برای نجات زمین و بشر، به نقطه مشترک توسعه پایدار با رویکرد جدید، رسیده است. توسعه‌ای که در آن منافع اکولوژیکی، در کنار منافع اقتصادی و اجتماعی در معادلات توسعه باید وارد گردد. در این رویکرد، مطلوبیت محیط زیستی و مطلوبیت انسانی، توأمان در نظر گرفته شده، و استفاده از منابع طبیعی با رعایت ظرفیت و توان اکولوژیک این منابع امکان پذیر بوده به نحوی که هیچ یک دچار آسیب و خسارت نگردند.
بدون تردید منابع طبیعی به عنوان ثروتی عظیم و خدادادی در توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور نقش اساسی و سازنده داشته و باید بیش از پیش قدر و منزلت آن مورد توجه و اهمیت قرار گیرد.
حفظ و استفاده اصولی از این منابع در اندیشه قرآنی و روایات نیز سفارش گردیده و در اصل 45 و 50 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، نیز انفال و ثروت های عمومی و حفاظت از آنها، به عنوان یک وظیفه عمومی مورد تأکید قرار گرفته بر این اساس در سند چشم‌انداز 20 ساله توسعه کشور، وجوه منابع طبیعی و محیط زیست، بعنوان یکی از وجوه کلی سند همراه با وجوه اقتصادی، اجتماعی و نهادی، لحاظ گردیده و در جهت‌گیری اصول کلی 11 گانه دولت تدبیر و امید، پایدار سازی محیط زیست بعنوان یکی از اهداف و محورهای مهم، مورد توجه قرار گرفته است.
سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور با پشتوانه سرمایه‌های عظیم اجتماعی و مشارکت جوامع مدنی و بخش خصوصی، مسؤولیت خطیر حفاظت، احیاء، توسعه و بهره‌برداری پایدار از گستره های وسیع منابع طبیعی کشور را به عهده داشته و بر این اساس سیاست‌ها و برنامه‌های ملی را در«هفته منابع طبیعی» به شرح ذیل مورد تأکید قرار می‌دهد:
1- حفاظت از جنگلها و مراتع به عنوان کانون راه حل‌های طبیعت محور و پاسخ به چالش‌های جهانی، شامل تغییر اقلیم، کاهش تنوع زیستی، کمبود آب، امنیت غذایی، تخریب سرزمین و افزایش مخاطرات پدیده‌های فاجعهبار باید مورد توجه جدی قرار گیرد.
2- نظر به ضرورت کنترل و مهار عوامل تخریب و ناپایداری، بر اقدام فوری توسط همه بازیگران در همه بخشها و همه سطوح، انفرادی و جمعی، برای جلوگیری از زوال اکوسیستم‌های جنگلی و مرتعی و تخریب سرزمین تأکید گردد.
3- توجه جدی به مقوله توسعه و احیاء جنگلها و مراتع و ترویج نهضت درختکاری و تنویر افکار عمومی نسبت به اهمیت و جایگاه درختکاری، و بهره‌گیری مؤثر از نزولات و هرزآب‌ها با سامانه‌های آبگیر متناسب با شرایط اقلیمی و منطقه‌ای، و اصلاح روش‌ها و ضوابط فنی مربوطه، و استفاده از گونه‌های بومی، مثمر، سازگار و مقاوم، توأم با اقدامات متناسب آبخیزداری و آبخوان داری؛ و همچنین تولید محتوای آموزشی مورد نیاز در دستور کار قرار گیرد.
4- سلامتی و پویایی جنگلها و مراتع به عنوان گنجینه‌هایی ارزشمند برای حیات و رفاه انسان اهمیت داشته، و با توجه به وابستگی تعداد کثیری از جوامع محلی به منابع طبیعی برای تأمین امکانات، معیشت، اشتغال و تولید درآمد، توجه به وجوه اکولوژیکی، اجتماعی و اقتصادی به منظور تحقق توسعه پایدار مورد تأکید قرار گیرد.
5- تمهیدات لازم جهت افزایش مشارکت و سرمایه گذاری بخش های خصوصی در زمینه شناسایی و بهره برداری پایدار از کالاها و خدمات منابع طبیعی¬(نظیر: زراعت چوب، گیاهان دارویی و صنعتی و گردشگری پایدار) اتخاذ گردد.
6- از ظرفیت های قانونی موجود برای توسعه مشـارکت جوامع محلی، تشکل‌ها و تعاونی‌ها در فعالیت‌های منابع طبیعی به نحو مطلوب استفاده گردد.
7- توسعه ارتباطات و همکاری با دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزشی، پژوهشی و تحقیقاتی جهت تبادل دانش و تجربیات و بهره‌گیری از یافته‌های علمی نوین و کاربردی، به منظور مدیریت پایدار عرصه های طبیعی مورد توجه قرار گیرد.
انتهای پیام/
