خبرگزاری فارس؛ سعیده اسدیان: حدود 5 سال پیش بود که بازی جدیدی به نام «اتاق فرار» وارد ایران شد، یک بازی مهیج که در واقع پیاده سازی شده بازی‌های کامپیوتری و فیلم‌های معمایی و راز آلود بود تا در واقعیت و به جای حضور در فضای مجازی، خودمان به عنوان نقش اصلی یک سناریو وارد بازی شویم.
همه کسانی که اهل فیلم، سریال یا بازی هستند بارها شاهد فرار نقش‌های اصلی از دست قاتلان، پیدا کردن راهی برای فرار از زندان و گروگان‌گیران بوده‌اند، طراحی این بازی در فضاهای باز یا سر پوشیده‌ای مانند رستوران‌ها، هتل، کلبه های متروکه، مترو، ایستگاه فضایی، سلول‌های زندان و آسایشگاه‌های روانی انجام می‌شود و هر کدام از بازی‌های اتاق فرار دارای سناریوی مختص به خودشان هستند که هدف مشخصی هم دارند.
اولین مجموعه فرار در سال 2007 در ژاپن و توسط شرکت اسکرپ با یک اتاق برای یک گروه 6 نفره افتتاح شد، در سال 2012 تعداد اتاق‌ها جهش قابل توجهی پیدا کرد و مجموعه‌های زیادی در آسیای شرقی و سپس در اروپا با مرکزیت مجارستان، این بازی را راه‌اندازی کردند.
تا اینکه دربهار سال 95 اولین اتاق فرار در ایران راه‌اندازی شد و رفته رفته اشکال مختلفی از آن در سراسر کشور به وجود آمد اما با گذشت 3 سال از راه اندازی اولین اتاق فرار در ایران، حتی شرایط داشتن مجوز هم تعریف نشده بود و تازه چند ماه است که پس از پیگیری ها و برگزاری جلسات تخصصی در کمیسیون ماده 5 وزارت ورزش و جوانان، برای اولین بار مجوز تاسیس باشگاه های بازی های فکری و اتاق فرار در کشور صادر شد.
متقاضی راه اندازی اتاق فرار برای اخذ مجوز باید با مدارک مورد نیاز همچون فرم درخواست با ذکر رشته های ورزشی مورد درخواست و کروکی محل باشگاه، کپی برابر با اصل کلیه صفحات سند مالکیت یا اجاره نامه رسمی 2 ساله، تاییدیه هیئت ورزشی رشته های مورد تقاضا (کمیته بازی های فکری هیات ورزش های همگانی)،کپی آخرین مدرک تحصیلی موسس،مدیر عامل و مدیر یا مدیران باشگاه و ... به اداره ورزش وجوانان حوزه یا شهرستان محل تاسیس باشگاه خود مراجعه کند.
در صورت کامل بودن مدارک و فرم ها، شرایط محل و افراد متقاضی توسط کارشناسان مربوطه بررسی می شود و پس از ارائه استعلام های مورد نیاز (نیروی انتظامی، اداره بهداشت، حراست) پرونده متقاضی در کمیسیون ماده 5 مطرح و در صورت احراز شرایط، مجوز مربوطه صادر می شود.
برخی از بازیکنان حرفه ای در اتاق فرار می گویند تاکنون 300 اتاق فرار در ایران تأسیس شده که در 40 درصد آن ها مضمون خشونت به صورت جدی مطرح است، البته آمار دقیقی از تعداد اتاق فرارهای ایران وجود ندارد و متأسفانه هیچ نظارتی هم روی محتوای آن نمی شود، در صورتی هم که اتفاق ناخوشایندی در اتاق فرارها رخ دهد هیچ کس به عنوان متولی مسئول پاسخگویی نیست.
این در حالی است که انجمن بازی های فکری بر اساس مصوبات، قوانین و مقررات ابلاغی از وزارت ورزش و جوانان، یکی از انجمن های زیرمجموعه فدراسیون ورزش های همگانی و متولی توسعه فرهنگ بازی های فکری در میان اقشار مختلف جامعه خصوصاً خانواده ها است.
این انجمن مسئولیت و مدیریت ایجاد بسترهای لازم با هدف رشد و شکوفایی خلاقیت جوانان، حمایت از طراحی بازی های فکری ایرانی، تعیین نظام رده بندی برای بازی های فکری با در نظرگرفتن دیدگاه های سن محور، بازیکن محور و محتوا محورو همچنین برگزاری جشنواره، مسابقات و کارگاه های آموزشی را بر عهده دارد.
بر اساس آئین نامه تأسیس باشگاه بازی های فکری و اتاق فرار هدف از ایجاد این بازی ها، ارتقاء سطح مشارکت خانواده ها، شهروندان و اقشار مختلف مردم در ورزش های همگانی از طریق بازی های فکری، افزایش سطح نشاط اجتماعی، گسترش بازی های خلاقیت محور و افزایش نظارت و کنترل بر فعالیت بازی های باشگاه های فکری عنوان شده که ظاهراً مورد غفلت قرار گرفته و این تصور را ایجاد می کند که تمامی این مصوبه ها و آئین نامه ها صرفاً جنبه تشریفاتی دارد.
بر اساس تحقیقات خبرنگار فارس، بیش از 60 درصد اتاق فرارها از لحاظ ساختاری و محتوایی نمره زیر 5 دارند و متأسفانه چیزی در حدود 80 درصد آنها به صورت زیرزمینی و بدون مجوز فعالیت می کنند و همین نبود مجوز، باعث شده تا به راحتی هر محتوایی را به خورد مخاطب بدهند و حتی از تصاویر برهنه یا علائم غیراسلامی در محیط اتاق فرار استفاده کنند.
در حالی که مطابق بند 3 از ماده 2 این آئین نامه، در طراحی بازی اتاق فرار باید شئونات اسلامی رعایت شود و این بازی با شرایط فرهنگی، اجتماعی و خانوادگی جامعه همخوانی داشته باشد، اما گویا این موضوعات صرفاً در حد نوشته باقی مانده و عملیاتی نشده است.
حداقل سن برای استفاده از بازی اتاق فرار 14 سال است اما در بسیاری از موارد حتی بچه های زیر 14 سال هم در اتاق فرارهایی با ژانر وحشت حضور داشته اند و ممانعتی هم از ورود آن ها به عمل نیامده و تصاویری را می بینیم که بچه 10 ساله با دست و سر بریده و خونی عکس یادگاری گرفت است.
در واقع اتاق فرارهایی که سناریوی آنها بر اساس فیلم ها و کتاب ها باشد به 10 مورد هم نمی رسد و بیشتر سناریوها زاییده ذهن سازنده اتاق فرار است.
بر اساس تحقیقات میدانی خبرنگار فارس، بازی اتاق فرار «قصاب قاتل» یکی از همین نمونه بازی ها است که در جریان آن، شما تماسی از دوست صمیمی تان دریافت می کنید که بابت خرید گوشت دولتی به یک قصابی مراجعه کرده و موقعیت مکانی آن را برای شما ارسال می کند تا شما هم برای خرید مراجعه کنید اما ناگهان با صدای فریاد تماس قطع و تلفن خاموش می شود.
شما به موقعیت ارسال شده دوستتان مراجعه می کنید تا از سرنوشت او مطلع شوید، به یک خانه قدیمی ترسناک می رسید که شبیه قصابی نیست اما برای نجات دوستتان وارد آن می شوید، متأسفانه در این بازی هیچ کدام از استانداردهای محتوایی به درستی پیاده نشده و نقطه اوج بی کیفیتی یک اتاق فرار است.
از همان ابتدای ورود به فضای انتظار اتاق فرار قصاب قاتل، با نشستن در یک فضای کهنه و بسیار کثیف (روی مبلی که احتمالاً از خیابان پیدا شده) احساس می کنید که به شخصیت تان توهین شده است، اما به هر حال از یک اتاق فرار 20 هزار تومانی نمی شود انتظاری بیش از این داشت.
اما فکر نکردن و ذره ای وقت نگذاشتن برای طراحی بازی را نمی توان به هیچ عنوان قبول کرد، در قصاب قاتل تقریباً روی هیچ چیز فکر نشده، از طراحی سناریو و معما گرفته تا دکور و فضاسازی بازی!
تمامی این مسائل باعث شده تا بازی اتاق فرار که 4 سال است برای آن کنفرانس بین المللی با عنوان «صنعت بازی های اسکیپ روم»برگزار می شود و اشتغالزایی بالایی دارد، در کشورما رفته رفته سیر نزولی پیدا کند و بیم این باشد که یک تفریح خانوادگی به دلیل نبود نظارت مناسب و عدم مسئولیت پذیری نهادهایی مثل وزارت ورزش و جوانان به تعطیلی کشیده شود.
در همین راستا خبرنگار تفریح و نشاط خبرگزاری فارس در پرونده ای ویژه با عنوان «وضعیت اتاق های فرار در ایران» به آسیب شناسی این موضوع پرداخته تا مشخص شود که آمار دقیق اتاق های فرار در ایران چند مورد است؟ محتوای این اتاق ها از کجا تأمین می شود و چقدر از محتواها داخلی و چقدر کپی نمونه های غربی است؟ با اتاق فرارهای غیراستاندارد چگونه برخورد می شود و در این زمینه وزارت ورزش و جوانان تا چه میزان به تعهدات خود پایبند بوده است؟
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
