به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، آخرین روز از اولین اردوی هشتیمن دوره آموزشی آفتابگردان‌ها ویژه آقایان درحالی برگزار شد که عمده‌ترین برنامۀ آموزشی، کارگاه نقد شعر بود.
* پایان دوره آفتابگردان‌ها
بر اساس این گزارش، در پنجمین و آخرین کارگاه نقد شعر آفتابگردان‌ها که با کارشناسی مصطفی محدثی خراسانی، محمدحسین ابراهیمی و میلاد عرفان‌پور برگزار شد، مجموعاً آثار ۹ نفر از شاعران جوان عضو دورۀ هشتم مورد ارزیابی اساتید حاضر قرار گرفت.
رضا فلاحی‌مفرد، حسن عباسی، علیرضا عزیزپور، صالح رحیمی، وحید لقمانی، محمدحسین یادگاری، احمد هوشیار، محمدحسین مددی و بالاخره حامد فلاحی‌راد اشعار خود را در این محفل قرائت کردند و مورد نقد و بررسی اساتید حاضر قرار گرفتند.
در ادامه، جمعیت هلال احمر که از حامیان این اردوی آموزشی بود، با برگزاری دومین جلسۀ آموزش‌های امداد و نجات، نکاتی عملی دربارۀ کمک‌رسانی به آسیب‌دیدگان حوادث را به آفتابگردان‌ها آموزش دادند.
با نزدیک شدن به ساعات پایانی اردو، مدیر دفتر شعر مؤسسۀ شهرستان ادب در سخنانی ضمن تشکر از همراهی شاعران جوان، ملاک تدوام عضویت آنان را انگیزه و فعالیت مستمر در طول دورۀ یک‌ساله عنوان کرد و به تشریح برنامه‌های تدارک‌دیده‌شدۀ پیش‌رو پرداخت.
* سیار: شعر تلاقی دو امر زبان و زیبایی است
محمدمهدی سیار در جمع شاعران جوان از سطح کشور در سومین روز هشتمین دوره آموزشی شعر آفتابگردان‌ها درباره عناصر شعر گفت: چون شعر با خلاقیت و نوآوری عجین شده همواره تعاریف شعر در هر دوره را جا گذاشته است. وقتی از شعر حرف می‌زنیم از یک پدیده زبانی که از جنس کلمه است صحبت می‌کنیم.
وی با اشاره به تعاریف مختلف از مفهوم و ماهیت شعر عنوان کرد: ادبای قرن‌های میانی می‌گویند شعر کلامی است موزون، قافیه‌دار و مخیل. اما اگر قدیم‌تر برویم، می‌بینیم ارسطو می‌گوید، شعر ربطی به موزون بودن ندارد و فقط به مخیل بودن ارتباط دارد و منظور هم عاطفه در شعر است. عاطفه‌ای که موجب تأثیرگذاری عمیق و احساسی در مخاطب می‌شود.
این شاعر و ترانه‌سرا افزود: شعر تلاقی دو امر زبان و زیبایی است. هرگونه تلاش برای زیبا کردن سخن شعر است هر جا نوعی زیبایی به وجود آمد می‌گوییم متن به سمت شاعرانگی حرکت می‌کند. اما این تعریف کاملی نیست اگر به این زبان و زیبایی شکل و فرم را اضافه کنیم می‌توانیم به تعریف دقیق شعر نزدیک شویم. این تعریف امروز کارکرد دارد و امکان دارد در آینده تعریف جدیدتری ارائه شود چنان‌که اگر شعر سپید و نیمایی را تعریف گذشته و کهن ارائه کنیم شعر نخواهد بود.
سیار اظهار کرد: درحالی‌که تمایز انسان و حیوان در حرف زدن است؛ این توانایی برای انسان معمولی شده است اما انسان در دل این شگفتی یک شگفتی خلق کرده و شعر سروده است. انسان بدون جمال زیبایی و لذت نمی‌تواند زندگی کند به همین دلیل انسان به کارآمدی زبان به‌‌عنوان وسیله انتقال پیام اکتفا نکرده و با اضافه کردن زیبایی چیزی به نام ادبیات و شعر ساخت.
وی بیان کرد: عنصر شعری که مردم بیشتر با آن شعر را می‌شناسند موسیقی است؛ یعنی وزن و قافیه و موزون بودن. موسیقی عنصری در شعر است که اگر شعر موزون را برای یک شخصی که هیچ شناختی از آن زبان هم ندارد بخوانیم بخشی از لذت شعر را ادراک می‌کند و جالب است که موسیقی بخشی است که در ترجمه شعر از بین می‌رود.
این شاعر برجسته در تشریح عناصر دیگر شعر ابراز کرد: عنصر دیگر شعر خیال است که برخی این عنصر را در شعر اصل می‌دانند نقطه مرکزی و کانون خیال در شعر نیز تشبیه است. اندیشه عنصر مهم دیگر شعر است که پیش از شعر در جان شاعر رخ می‌دهد این عناصر لازم و ملزوم یکدیگر هستند و نمی‌توانند از یکدیگر جدا باشند.
انتهای پیام/
