به گزارش خبرگزاری فارس از تهران، محسن گلی، کارشناس ارشد رسانه و ارتباطات طی یادداشتی نوشت:
تغییر نسل، امری طبیعی است که طی مرور زمان رخ میدهد و این گذر زمان و شرایط متفاوت هر دوره، ویژگی هر نسل را از نسل دیگر متمایز میسازد. مطابق یک تقسیمبندی، ما متولدین سال ۱۳۷۰ به بعد (۱۹۹۰ میلادی) را نسل فناوری مینامیم. بر اساس آمارهای جهانی تا پایان سال ۲۰۱۹ و با شروع سال جدید میلادی، ۳۲% درصد جمعیت جهان را نسل فناوری تشکیل خواهند داد و این برای اولین بار است که جمعیت نسل فناوری از نسل قبل از خود پیشی میگیرد. البته این آمار برای کشور ما مطابق سرشماری سال ۱۳۹۵ نزدیک به ۳۹% است.
نسل فناوری نسلی باهوش اما عمدتاً سطحینگر است. اینترنت و فناوری جزء جدانشدنی زندگی آنها را تشکیل میدهد؛ اعتیاد به اینترنت در این نسل بسیار بالاست؛ آنها اکثر اطلاعات پیرامون خود را از فضای مجازی و شبکههای اجتماعی کسب میکنند تا از رسانههای سنتی مانند روزنامهها و خبرهای تلویزیونی؛ این نسل معتقدند بسیاری از جنبههای زندگی تنها در فضای سایبر رقم میخورد؛ آنها ترجیح میدهند از طریق گفتگوی اینترنتی و یا از طریق شبکههای اجتماعی با افراد و دوستان خود در ارتباط باشند تا از طریق ارتباط رودررو؛ آنها برخلاف نسل آرمانگرای هزاره (نسل قبلی)، نسلی واقعگرا هستند؛ برخلاف نسل قبلی که نسلی وابسته بودند، نسل فناوری به خود متکی هستند؛ آنها دارای قدرت نوآوری و تغییر و بر اهداف خود مصر هستند.
برخلاف نسل قبلی، آنها نسلی هستند که با تکنولوژیهای نوین رشد یافتهاند بنابراین ساختار فکری و سبک زندگی منحصر به خودشان را دارند. آنها نهتنها مصرفکنندگان بزرگ محتوا در فضای مجازی، بلکه تولیدکنندگان و انتشاردهندگان بخش زیادی از مطالب در اینترنت و شبکههای اجتماعی نیز هستند. همین فضای تعاملی موجود در فضای مجازی سبب اعتماد و تأثیرپذیری بسیار زیاد این نسل از این فضا شده است. آنها نهتنها اطلاعات موردنیاز خود را از اینترنت دریافت میکنند و اوقات فراغت خود را در آن میگذرانند بلکه از اینترنت برای مسائل کاری و تجاری نیز استفاده میکنند.
همین ویژگیها سبب شده است تا این نسل بهشدت از فضای مجازی تأثیر بپذیرند و جزء فعالترین نسلها در رویدادهای مختلف نظیر جریانهای مختلف رسانهای، اتفاقات پس از گرانی بنزین و... باشند. ازآنجاکه این نسل خود تولیدکننده و منتشرکننده محتوا در فضای مجازی هستند بهراحتی همنسلهای خود را تحت تأثیر قرار میدهند و اعتماد آنها را جلب میکنند.
با توجه به ویژگیهای این نسل و تفاوتهای آنها با نسل قبلی، باید گفت نحوه تعامل با این نسل، شیوه آموزش آنها در نظامهای آموزشی (مدارس و دانشگاهها)، نحوه تعامل والدین با آنها و شیوههای تربیتی، بهکارگیری آنها در محیطهای کاری و... همگی متفاوت خواهد بود. بهراستی ما چقدر این نسل را میشناسیم و برای پذیرش آنها آمادهایم؟!
انتهای پیام/ی