به گزارش خبرگزاری فارس فارس از مشهد، با توجه به فرارسیدن ماه مهر و آغاز سال تحصیلی جدید، محمدحسین صانعی کارشناس تعلیم و تربیت در یادداشتی به بررسی علل عدم جذابیت مدرسه برای دانش آموزان پرداخته است که در ادامه میخوانید:
از اول مهر ماه بیش از 13 میلیون دانش آموز راهی مدارس میشوند و از گفتههای مسؤولان امر تعلیم و تربیت استنباط میشود که همه چیز روبهراه است و هیچ مشکلی نیست.
امَا واقعیت این است، بخش عظیمی از دانش آموزان با دل و جان راهی مدارس نمیشوند و تنها به دلیل اینکه مجبورند به مدرسه میروند، درحالیکه کلید نیک بختی شهروندان در دست مدرسه است و دانش آموزان طی 12 سالی که در آن زندگی میکنند، باید چیزهای زیادی یاد بگیرند و ساخته شوند تا در ساختن جامعه و تحولات اجتماعی تأثیرگذار باشند.
پس مشکل چیست که دانش آموزان با الزام و اجبار در مدارس حاضر میشوند؟ شاید مهمترین مشکل مدارس ما نداشتن استراتژی « راه برد » باشد، یعنی مدارس نمیدانند در بلند مدت به کجا میروند، نمیتوانند نقاط قوت و ضعف، فرصتها و تهدیدها را در محیط درونی و بیرونی بخوبی بشناسند و در چارچوب زنجیرهای از اصول روشن حرکت کنند و با چشم انداز روشن و اهداف معین و از پیش تعیین شده ای با اهتمام اولیاء، کارکنان، معلمان و دانش آموزان تکاپو کنند تا دانش آموزانی بپرورانند که در ساختن جامعه و تحولات اجتماعی تأثیرگذار باشند.
متأسفانه مدارس چنان تحت تأثیر داد و ستدهای فکری جامعه قرار گرفته اند که اصلیترین هدف آنها از مقطع ابتدایی تا پایان متوسطه عبور از تنگۀ کنکور شده است و از پیامدهای حاکمیت چنین تفکری در مدارس ارزش دادن به حفظ مطالب و انباشت معلومات و محفوظات در حافظه و رونق بخشیدن به فرهنگ مختصر خوانی است.
اغلب دانش آموزان چنان به مختصر خوانی عادت کرده اند که نه تنها حوصلۀ تفکر کردن و حل مسأله را ندارند، بلکه حتی حوصلۀ خواندن مطالب بیش از چند خط را هم ندارند و تصور غالب این است که خواندن، فهمیدن، تجزیه و تحلیل کردن باید مثل ساندویج باشد که خیلی زود یک فرد گرسنه را سیر میکند.
رونق بازار کلاس فوق برنامه، خصوصی و کتب کمک آموزشی از تبعات این فرهنگ است، البته معلم، دانش آموز و خانواده نیز از این فرهنگ استقبال میکنند. از طرفی چون نمره وجه رایج مدارس است و از آنجا که امتحانات هم شامل همه چیز نیست، بنابراین دانش آموزان هم به سمت یادگیری مطالبی سوق داده میشوند که احتمالاً در امتحان میآیند، از این رو به نوعی میل و رغبت بیشتری به کتب کمک آموزشی که به طور معمول بر اساس مختصر خوانی تدوین شدهاند، نشان میدهند و احساس نیازی به مدرسه نمیکنند که با اشتیاق و میل باطنی راهی مدارس شوند.
انتهای پیام/ 70061