مسعود دلخواه کارگردان و بازیگر پیشکسوت تئاتر و تلویزیون که به زودی قرار است نمایش «خدای من این یه نمایشنامه دیگه است» را به صحنه تماشاخانه ایرانشهر ببرد، در گفت‌وگو با خبرنگار تئاتر خبرگزاری فارس با اشاره به چهل سال فعالیت آکادمیک، علمی و تجربی بازیگری و کارگردانی تئاتر خود گفت: من همیشه با مدیران ایرانشهر و تئاتر شهر روابط محترمانه و خوبی داشتم اما متأسفانه این روزها خیلی تحت فشار هستم، با اینکه خودم را جای مدیران و شورای ایرانشهر و سرپرست تئاتر شهر می‌گذارم که سیل تقاضاها به سمتشان روانه میشود اما نمی‌توانم قبول کنم که ناعدالتی در این زمینه رخ دهد.
وی در ادامه گفت: به اعتقاد من هر کسی نباید بتواند در هر سالنی اجرا بگیرد، این خیلی خنده دار است که کسی با تجربه چهل ساله با کسی با تجربه دو ساله یک نوع نگاه برای دریافت سالن به آنها بشود. من سالها پس از تحصیل و کسب تجربه پایم به سالن اصلی تئاتر شهر رسید، کسانی امروز در خیلی از سالن‌ها اجرا می‌گیرند که شاید باید ابتدا در کارگاه نمایش تئاتر شهر یا مولوی و انتظامی به صحنه بروند!
این کارگردان تئاتر یادآور شد: متأسفانه این روزها و در آستانه اجرایم آرامشی که باید داشته باشم را ندارم، من معمولا صبور و آرام هستم اما الان خیالم راحت نیست نه از جانب گروه بلکه از جانب شرایط، امکانات و تجهیزات و حتی مسائل مالی که نگرانی‌ام را زیاد میکند.
وی با اشاره به عدم برنامه ریزی درست برای تئاتر دولتی این روزها گفت: این خلاء امروز برای نوبت دهی سالن های دولتی وجود دارد در واقع مدیران مثل منشی‌های دکتر شده‌اند که تنها نوبت می‌دهند و برخی حتی خارج از نوبت هم می‌آیند. من نمی‌خواهم به کسی بی احترامی کنم اما برنامه ریزی دقیق و مدون و قابل پیاده شدن برای یک سال در هر سال نیاز است که من از آن بی اطلاع‌ام.
دلخواه اظهار داشت: این روزها از معیارهایی که برای گرفتن نمایش در سالن‌ها با استانداردهای مناسب وجود دارد نیز بی اطلاع هستم، چنین سیستمی در سالن‌های ما وجود ندارد. من همیشه گفته‌ام که در جشنواره فجر ترجیح این است که پنج کار خارجی قوی داشته باشیم تا پانزده یا بیست کار متوسط درباره سالن‌ها هم نظرم این است که خوب است سالن‌هایی چون تالار وحدت، سالن اصلی تئاتر شهر، قشقایی و چارسو و تماشاخانه ایرانشهر سلسله مراتب مناسب برای قبول کارها داشته باشند که متأسفانه اگر هست هم من از آن مطلع نیستم.
وی در پاسخ به این سؤال که پس به نظر او همه افراد برای دریافت سالن با هم برابر نیستند، گفت: بله همینطور است، مگر کسی که سی سال تجربه کاری دارد و استاد شده با کسی که دو سال است وارد صحنه شده، برابر هستند؟ من معتقد به نبوغ هستم و فکر می‌کنم در تئاتر ما خیلی کم افرادی هستند که حامی جوانان و دانشجویان باشند من در کار مفیستو از صد نفر جوان دانشجو روی صحنه استفاده کردم بنابراین حق دارم که صحبت از این تفاوت‌ها کنم.
وی در پایان اظهار داشت:الان متأسفانه معیار دریافت سالن چهره بازیگر سینمایی و تهیه کننده شده است.
انتهای پیام/
