به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری فارس، روزنامه لبنانی «البناء» در یادداشتی با عنوان «هماهنگی عربستان، اسرائیل و ترکیه به بالاترین سطح خود رسیده»، تاکید کرد شکست محور آمریکایی در برابر ایران، آن را از سر استیصال مجبور کرده موج تازه فتنه انگیزی‌های فرقه‌ای و مذهبی به راه اندازد.
در این یادداشت آمده است: این، اتفاقی تصادفی نیست که رژیم صهیونیستی به عراق، سوریه و لبنان حمله می‌کند، عربستان هم روزانه یمن را هدف می‌گیرد و ترکیه هم با هماهنگی آمریکایی‌ها منطقه امن ادعایی خود را در مرزهایش و داخل خاک سوریه ایجاد می‌کند.
«ترکیه همچنین با همکاری گروه‌های تروریستی برای اقداماتی نظامی در منطقه ادلب آماده می‌شود از سوی دیگر رسانه های سعودی هم می‌گویند گروه‌های مسلح شیعی و ایرانی بر عراق و سوریه حکومت می‌کند و نفوذ زیادی در لبنان دارد و بخش شمالی یمن را هم در کنترل خود دارد. اما چیزی که همدستی این کشورها را بیش از پیش نشان می‌دهد رسانه‌هایشان است که با شکست‌های نظامی اخیر خود بر طبل تفرقه شیعه و سنی می‌کوبند.کسانی به نام کارشناس می‌گویند ترکیه از اهل تسنن در ادلب، عفرین و مرزها دفاع می‌کند. عربستان هم با "رافضی‌ها" در یمن و عراق مقابله می‌کند. رسانه‌های صهیونیستی هم بی شرمانه و آشکارا ادعا می‌کنند رژیم اشغالگر با شبه نظامیان شیعی و ایرانی مبارزه می‌کند».
میلیون‌ها عرب شجاع سنی در طی پنج قرن گذشته با شمشیرهای عثمانی و آتش ترکیه قربانی شدند و امروز یهودیان صدها هزار سنی فلسطینی را کشته اند، بیشترشان از سنی‌های مصر، لبنان ، سوریه و اردن بودند.
تروریسم سعودی با یک ملت کامل در جزیره العرب مثل اوایل قرون وسطی با شمشیر، قتل و کشتار جمعی در افتاده است.
آمریکایی‌ها با ارتکاب کشتار جمعی ده‌ها میلیون مسلمان و عرب اهل تسنن در عراق، سوریه، لبنان، لیبی، تونس، مصر و افغانستان روی دست بقیه زده است. این‌ها بخشی از جنایات آمریکایی‌ها هستند حتی سرخ پوست‌های بومی آمریکا هم توسط آمریکایی‌ها قتل عام شدند آنها که شیعه و رافضی نبودند و حتی مسلمان اهل تسنن یا مسیحی نبودند. البناء تاکید کرد: بازگشت به اقدامات تحریک آمیز فرقه‌ای به وضوح نشان دهنده عدم موفقیت پروژه نظامی ایالات متحده با متحدانش است و گرنه چه ضرورتی برای بازگشت به آن می توانست وجود داشته باشد؟
این امر مؤید نیاز شکست خورده‌ها در پروژه آمریکایی به ابزارهای جدید نزاع‌های اجتماعی است که مانع پیشرفت طرف‌های پیروز شود، اما این دیگر ابزاری مناسب نیست. این یکی از راه‌هایی است که می خواهد عرب‌ها را در بیش از 21 کشور در وضعیت عقب ماندگی و تعلق آنها به قرون وسطا نگاه دارد به گونه‌ای که به پادشاهان و شیوخ و جمهوری‌هایی وفادار بمانند که بر اساس اصل فرمانپذیری مردم و این شعار بنا شده که «از سلطان اطاعت کن حتی اگر تو را بزند».
این عقب نشینی‌های آمریکایی‌ها در خاورمیانه باعث شده است که عربستان سعودی، اسرائیل و ترکیه بتوانند بر اساس یکپارچگی کامل با آمریکایی‌ها و بدون فشار بر خواسته‌هایی خاص، هماهنگی سیاسی و نظامی میان خود را تعمیق دهند.
بنابراین حمله اسرائیل به سوریه به نفع ترکیه است که از منطقه ادلب سوریه عقب نشینی کرده و همچنین حمله اسرائیل به عراق به نفع سیاست‌های سعودی و ترکیه‌ای است که به دنبال فتنه مذهبی و آسیب زدن به برخی احزاب عراقی هستند.
کما اینکه ائتلاف سعودی با اخوان المسلمین یمنی که همپیمان ترکیه است موجب نفوذ ترکیه در یمن می‌شود زیرا عربستان دشمن اخوان المسلمین در همه منطقه است، اما عقب نشینی آمریکا آن را مجبور کرده با ترکیه در چندین جبهه هماهنگی کند.
هماهنگی فزاینده‌ای بین اخوان المسلمین ترکیه ، عربستان سعودی و رژیم اسرائیل در ابعاد سیاسی و نظامی وجود دارد. سیاست آمریکا مستلزم مقابله با ایران و همپیمانانش است. این همان کاری است که این سه کشور ترکیه در سوریه و عراق اسرائیل در سوریه، عراق و لبنان و عربستان سعودی با سازمان‌های تروریستی خود در یمن و کل جهان عربستان انجام می‌دهند.
بنابراین ، به نظر می‌رسد که این هماهنگی در نتیجه افزایش عقب نشینی آمریکایی‌ها و افزایش نفوذ پایدار ایران شکل گرفته است. این نفوذ ایران نشانه توانمندی نظامی و یکپارچگی جبهه داخلی با ابعاد بزرگ ملی و ائتلاف های عمیقی که مبتنی بر منافع اقتصادی نیست بلکه مبتنی بر ساختارهای مهم سیاسی و عقیدتی است.
این سه گانه در جنبش هماهنگی خود سعی دارند روی سوریه، لبنان و عراق تمرکز کنند در ازای آن آمریکا و عربستان سعودی به یمن و ایران توجه دارد.
آنها همچنین معتقدند که سنگ اندازی جلوی پای احزاب پیروز در سوریه، عراق و لبنان منجر به افول آنها می‌شود. بنابراین آنها مجاز به استفاده از همه ابزارهای فرقه‌ای ، بودجه و پشتیبانی تسلیحاتی و اطلاعاتی و حتی مداخله نظامی مشکوک و حتی آشکار شدند تا از ترکیه در ادلب حمایت کنند و روابط بین احزاب لبنانی را تخریب کنند و بین تشکل‌های قومی و فرقه‌ای عراق هم اختلاف افکنند.
آنها با این کار به دنبال تضعیف و منزوی کردن ایران هستند در شرایطی که اوضاع منطقه به سال 2013 بازگشته است؛ اما اگر این داده‌ها درست باشد پس چرا فردا اردوغان به روسیه می‌رود؟
اردوغان از روسیه می‌خواهد که ارتش سوریه پیشروی‌ها در ادلب را متوقف کند و با دغل و حیله بازی مثل همیشه وعده خروج تروریست‌ها از شمال غربی سوریه طی روزهای آتی را مطرح می‌کند و می خواهد بدین شکل از روسیه باج گیری کند که بگوید اگر روسیه با درخواستش مخالفت کند آنکارا از توافق سوچی و آستانه خارج می‌شود و موافقت خود را با کمیته قانون اساسی ویژه مسائل سیاسی سوریه پس می‌گیرد.
اما روسیه که خود یک بازیگر حرفه‌ای در عرصه بحران سوریه است به حمایت از سوریه در نبرد آزادسازی اراضی آن که تحت اشغال ترکیه است ادامه می‌دهد پس آیا منطقه به سوی درگیری جدیدی پیش می‌رود؟
به نظر می‌رسد تحولات کنونی چیزی جز تلاش مذبوحانه کشورهای شکست خورده‌ای نیست که می‌خواهند مجددا خود ر احیا کنند اما نمی‌توانند. نبردها در سوریه، عراق، لبنان و یمن با پشتیبانی مقاومت ایران و حمایت روسیه و چین باز است و این مسئله شکست محور آمریکایی و طرفداران آن در عربستان، ترکیه و اسرائیل را عمیق‌تر می‌کند.
انتهای پیام/ص
