به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، در هفته‌های اخیر بحث پیوستن کشورهای غیراروپایی به سازوکار اینستکس مطرح شده است تا تجارت و درآمدهای نفتی مازاد ایران در تجارت با این کشورها، از کانال اینستکس وصول شود. این اقدام در صورت تحقق منجر به نظارت اروپا و آمریکا بر تجارت ایران و کشورهای غیراروپایی خواهد شد که خطر تحریم و سوء استفاده‌های آتی را درپی دارد، مشابه اتفاقی که درباره سامانه پیام رسان سوئیفت رخ داد. دولت ایران باید در گام اول با عضویت کشورهای غیراروپایی در این سازوکاری که اثرگذاری و شیوه فعالیت دقیق آن مشخص نیست، مخالفت کند و در گام دوم از سازوکارهای دوجانبه جهت تعامل تجاری و مالی با دیگر کشورها استفاده نماید.
در صورتی که ایران با بسیاری از کشورهای طرف تجاری غیراروپایی از جمله کشورهای منطقه اقدام به انعقاد پیمان پولی جهت استفاده از ارزهای ملی یا سایر سازوکارهای ارزی نماید، به دلیل اینکه شفافیت مالی این کشورها برای آمریکا به اندازه اروپا نیست و بسیاری از این کشورها همسایه ایران هستند، لذا عناصری از قبیل نزدیکی جغرافیایی، شفافیت پایین و در کل دشواری شناسایی برای آمریکا، تحریم پذیری این سازوکار را پرهزینه خواهد کرد.
در قالب پیمان پولی، تجارت به طور مستقیم و از کانال رسمی بانکی و با هزینه های پایین انجام می شود و این امکان وجود دارد که از روش‌هایی از قبیل گشایش اعتبار اسنادی و حواله برای تسهیل تجارت استفاده گردد، مزیتی که سازوکار مالی اینستکس از آن محروم است.
کلیپی درباره این موضوع در ادامه ببینید:
انتهای پیام/
