به گزارش خبرنگار آموزش و پرورش خبرگزاری فارس، علی جانباز معاون فرهنگی اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان در میزگرد بررسی چالش‌ها و مسائل گلوگاهی برای تحول نظام تعلیم و تربیت و ویژگی‌های وزیر آینده آموزش و پرورش که در خبرگزاری فارس برگزار شد، اظهار کرد: جنس صحبت‌های بنده از نوع دانش‌آموزی است که امروز جزو بخش فراموش شده آموزش و پرورش قرار گرفته که قرار است نسل آینده را تربیت کند؛ متاسفانه اولویت‌های دوم و سوم خود را دانش‌آموز قرار داده و به دنبال تحول خواهی در حوزه دانش‌آموزی کشور نیست.
وی در مورد چالش‌ها و مسائل گلوگاهی آموزش و پرورش گفت: آن چیزی که امروز گریبان‌گیر آموزش و پرورش شده و تحول در آن را زمین‌گیر کرده است، مسأله فردگرایی به شمار می‌رود که هم در ساحت دانش‌آموزی، ساحت های فرهنگیان و همچنین اجزای ساختاری آموزش و پرورش به شدت مشهود است؛ متاسفانه امروزه فردگرایی در بحث آموزش جدی شده است و غفلت‌های خواسته یا ناخواسته در بدنه آموزش و پرورش دیده می شود.
جانباز افزود: اکنون مشاهده می‌شود دانش‌آموزان آموزش‌های فردی می‌بینند و در اقدامات تربیتی، مسابقات و جشنواره‌ها به صورت فردی به آنان توجه می‌شود؛ این موضوع حتی در اجزای ساختاری وجود دارد و در میان فرهنگیان هم به صورت جدی دیده می‌شود و به طور کلی آموزش و پرورش از نهادسازی در فضای اجتماعی خودش ترس دارد.
وی با بیان اینکه آموزش و پرورش حرف نخبگانی را نمی‌شنود، اظهار کرد: آموزش و پرورش چون در فضای نخبگانی زیست می‌کند به مشکلات توجهی ندارد؛ در یکی از نکات برنامه درسی ملی آمده است که معلم باید همواره خود را در مسیر تعالی ببیند ولی انگار بدنه آموزش و پرورش درها را بسته و در عایقی نخبگانی حضور دارد.
معاون فرهنگی اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان گفت: سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی مهم‌ترین بخش آموزش و پرورش است که سال‌ها در آن بسته بوده و هر اقدامی که در آن انجام می‌شده و پشت درهای بسته بوده است که امیدواریم حجت الاسلام والمسلمین ذوعلم حرکت جدی در این مسیر ایجاد کند؛ بنده معتقدم در آموزش و پرورش باید حرف ها را به اشتراک بگذاریم و تبدیل به نهضت و گفتمان کنیم.
وی ادامه داد: امروز کسی از مسأله آموزش و پرورش، مسأله گفتمانی درک نمی‌کند کما اینکه در اول انقلاب، مسأله سواد آموزی که از وظایف دستگاه تعلیم و تربیت بوده تبدیل به یک نهضت شد و ما توانستیم این نهضت را به خوبی دنبال کنیم؛ امروزه ما در سایر وزارتخانه‌ها در مسأله نفت، بنزین و صنعت، نهضت گفتمانی در بین جامعه داریم اما در آموزش و پرورش نهضت گفتمانی وجود ندارد و این وزارتخانه نتوانسته نهضت گفتمانی را دنبال کند.
جانباز با بیان اینکه آموزش و پرورش تنها ساختمان خیابان قرنی نیست بلکه دستگاه تعلیم و تربیت یک جامعه است، گفت: امروز وقتی دانش‌آموز ما با وزارتخانه‌ای که خود متولی تعلیم و تربیت است ولی در آن اختلاس و فساد اقتصادی و سیاسی روی می‌دهد، مواجه می‌شود، اعتمادش را نسبت به آموزش و پرورش از دست می‌دهد.
وی اضافه کرد: اکنون اخباری منتشر می‌کنیم که می‌گوید فلان اختلاس یا جریان در آموزش و پرورش دنبال می شود یا حتی می‌گوییم فلان اتفاق در آموزش و پرورش در حال رشد کردن است؛ به نظر می آید دعوای سیاسی ما با یک فرد، گروه یا جامعه نیست بلکه فرآیندی است که دستگاه تعلیم و تربیت را زیر سؤال می‌برد؛ یعنی این اعتمادی فوران می‌کند و امروزه چالش جدی، بی‌اعتمادی در آموزش و پرورش است.
معاون فرهنگی اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان اظهار کرد: امروز نقش پذیری و شأن معلم به عنوان مربی انسان زیر سؤال رفته است و تبدیل به یک کارمند و فرد بدون خلاقیت و ابتکار تبدیل شده است و از وی انتظار دارند به عنوان یک آدم آهنی، انسانی را بسازد.
وی تصریح کرد: سؤال می‌شود چرا وقتی وزیر آموزش و پرورش عوض شد؟ هیچ کس نیامد به وی بگوید بمان و نمایندگان مجلس نیز اصراری به ماندن وی نکردند؛ سوال اینجاست چرا بدنه معلمان که بزرگترین نهاد دولتی هست به این موضوع اعتراض نکرد؛ این موضوع نشان می‌دهد که نقش مطالبه‌گری و هویت معلمی از ساختار گرفته شده است؛ آیا از بین یک میلیون نفر، هزار نفر نبودند که بخواهند به موضوع رفتن سید محمد بطحایی اعتراض کنند؟ آیا دولت در آن صورت می‌توانست وزیر را تغییر دهد؛ این مسأله بالا به پایین آموزش و پرورش نیست بلکه مسأله از پایین به بالا است یعنی مطالبه‌گری نیست.
جانباز گفت: در بخشی از این موضوع، رسانه موظف است وضعیت را اصلاح کند زیرا کل نگاه به فرهنگیان را نگاه حداقلی معیشتی کرده است؛ آیا تنها مشکل معلم، معیشت، حقوق و ساعت کاری‌اش است؟ معلمانی هستند که خوب کار می‌کند چرا به آنان توجه نمی‌شود و رسانه ها همیشه از منظر ضعف، معلم را پمپاژ خبری کرده است؛ چرا هیچ‌گاه نتوانستیم معلم را الگو قرار دهیم.
وی اضافه کرد: در شرایط کنونی به وزیری نیاز است که اعتماد را به آموزش و پرورش بازگرداند و حرکت را به جریان بیندازد و حال خوب را به بدنه القا کند؛ وزیری که حتی نمی‌تواند کارمندان ستادی خود را یکبار ببیند توقع داریم چه چه گلی به سر آموزش و پرورش بزند.
معاون فرهنگی اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان اظهار کرد: آنچه در این سه وزیر منتخب دولت روحانی مشخص است این بوده است که نتوانستند بدنه را همراه خود کنند؛ به نظر بنده وزیری که بتواند دغدغه‌های آموزش و پرورش را با بدنه آن به اشتراک بگذارد، موفق خواهد بود و این موضوع شعار نیست.
وی به ویژگی‌های وزیر آموزش و پرورش اشاره کرد و گفت: وزیر آموزش و پرورش باید تحول‌خواه باشد و نگاه مقطعی نداشته باشد؛ همچنین وزیر آموزش و پرورش باید به تشکل‌ها، مجامع فرهنگیان و انجمن اولیا و مربیان اعتماد کند و تشکل‌های دانش آموزی امروزه بخش اعظمی است که وزیر آموزش و پرورش می‌تواند به آنان اعتماد کند که متاسفانه اینها در الگوریتم تصمیم‌گیری‌های آموزش و پرورش هیچ تأثیری ندارند و این خیلی موضوع مهمی است آنچه که می تواند فردگرایی را به گروه گرایی تبدیل کند همین تشکل های دانش آموزی هستند و می توانند خیال آموزش و پرورش را راحت کند.
جانباز با بیان اینکه آموزش و پرورش بیش از ۱۸ هزار کمبود نیرو دارد، اظهار کرد: اکنون پنج هزار مربی به صورت فی سبیل الله و مردمی در بدنه‌های تشکل‌های دانش‌آموزی فعالیت می‌کنند، آموزش و پرورش چه زمانی به این ظرفیت‌ها توجه کرده و از آن استفاده کرده است؟
وی با تأکید بر اینکه آموزش و پرورش باید از تصدی‌گری به متولی‌گری بپردازد، افزود: آموزش و پرورش امروز متولی نهاد تعلیم و تربیت نیست چون متولی تعلیم و تربیت باید سیاستگذار باشد و نقش نهاد غیر رسمی تعلیم و تربیت را به رسمیت بشناسد؛ امروز آموزش و پرورش یک دستگاه مجری بزرگ در جامعه است که کارهای اجرایی مختلفی انجام می‌دهد.
معاون فرهنگی اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان گفت: امروز معاونت پرورشی آموزش و پرورش متولی حوزه پرورشی در آموزش و پرورش نیست و خود در حال جابجایی آفتابه لگن و اسباب اثاثیه است، تا زمانی که این نگاه رقابتی به نهادهای مدنی در جامعه از طرف دولت و آموزش و پرورش اتفاق بیفتد، مشکلات حل نمی‌شود و این موضوع بسیار مهمی است.
وی تصریح کرد: بنده از جانب تشکل‌های دانش آموزی به صورت قطعی اعلام می‌کنم که آموزش و پرورش در حوزه پرورشی در بسیاری از حوزه‌ها متصدی است و خود، مجری عملیات در مدرسه به شمار می‌آید و این چقدر از منابع آموزش و پرورش را درگیر می‌کند و متأسفانه توفیقاتی در این حوزه ندارد.
انتهای پیام/
