اعتماد به نفسمان را با خودآگاهی افزایش دهیم

به گزارش خبرگزاری فارس از اراک، برخی افراد بسیار حساس و زودرنج‌اند، دارای عواطف رقیق و به‌اصطلاح نازک‌دل یا نازک‌نارنجی هستند، بر سر مسائل کوچک و بی‌‏اهمیت دلگیر و عصبانی می‌‏شوند، این رفتار به‌خصوص در خانم‌ها مشاهده می‌شود که بسیار حساس هستند و به‌راحتی از دست اطرافیانشان یا افراد خانواده‌شان رنجیده‌خاطر می‌شوند.

اعتماد به نفسمان را افزایش دهیم

کارشناس ارشد مسائل روان‌شناسی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اراک درباره زودرنجی و راهکارهای مقابله با آن می‌گوید: خوشبختانه حساسیت به نظرات و عقاید دیگران، قابل کنترل‌‏ترین حساسیت‌‏هاست. برای جلوگیری از جریحه‌‏دار شدن احساسات استفاده از راهکارهای زیر بسیار مؤثر است.

حمیرا الیاسی با بیان اینکه گام اول در این راستا افزایش اعتمادبه نفس و تلاش در راستای خودسازی است، می‌افزاید: کسانی که برای خود احترام قائل نیستند، ضعیف و شکننده می‌‏شوند و با هر حرف و حرکتی از پا درمی‌آیند، اگر خود را باور داشته باشند، دیگران نمی‌‏‌‏‌‏‌‏توانند آنها را بیازارند.

وی تصریح می‌کند: خودآگاهی، خودگویی مثبت و شناخت دقیق از نقاط قوت و ضعف خود، منجر به تقویت اعتماد به نفس می‌شود.

معایب دیگران را بپذیریم

کارشناس ارشد مسائل روان‌شناسی پذیرفتن معایب دیگران را یکی دیگر از راهکارهای مؤثر دانسته و بیان می‌کند: یقیناً هر انسانی نقاط ضعف و معایبی دارد، هیچ‌کس کامل نیست؛ خود ما هم از این قاعده مستثنا نیستیم، این نکته‌ای است که باید همواره به خاطر داشته باشیم، هر فردی مجموعه‌ای از صفات اخلاقی خوب و بد است، مهم این است که نقاط قوت و ضعف خود را بشناسیم و در راستای پررنگ کردن نقاط مثبت خود باشیم.

الیاسی می‌گوید: این‌که در دین مبین اسلام به خودشناسی تأکید شده است به خاطر همین موضوع است، اگر قبول داشته باشیم انسان‌ها هم نقاط مثبت دارند و هم منفی دیگر بابت هر چیز کوچک و پیش پاافتاده‌ای ناراحت نمی‌شویم و خودخوری نمی‌کنیم، خودخوری کردن بیش از هر کس دیگری به خودمان صدمه می‌زند.

وی ادامه می‌دهد: اگر خود را در مرکز همه‌چیز بپنداریم، تعجبی ندارد که مرتباً آزرده‌خاطر شود، افرادی که تمام حرف‌‏ها و رفتارهای دیگران را به خود نسبت می‌‏دهند و با نگرشی منفی درباره‌‏ مسائل صحبت می‌‏کنند، زودرنج می‌شوند و ترجیح می‌‏دهند در جمع حضور پیدا نکنند و تنهایی را بیشتر دوست دارند.

کارشناس ارشد روانشناسی می‌گوید: احتمال دارد کسی که با کلام ناپسند دیگران را آزرده، در شرایط بدی بوده و ناآگاهانه در مکان و زمان نامناسب خود را تخلیه هیجانی کرده است، اما اگر در ارتباط با کسی هستیم که مرتباً این کار را تکرار می‌‏کند، پس بهتر است که در روابط خود با او تجدیدنظر کنیم، اما در اکثر موارد بروز رفتارهای نامناسب سهواً بوده یا این‌که ما طور دیگری برداشت کردیم.

درک درست از کلام دیگران داشته باشیم

الیاسی درک درست از کلام دیگران را یکی دیگر از راهکارهای مؤثر دانسته و می‌افزاید: دایره و فرهنگ لغات از فردی به فرد دیگر متفاوت است، نوع کلام و انتخاب واژه هر کس با دیگری فرق دارد، ممکن است مخاطب فردی مهربان بوده و قصد کمک داشته باشد ولی از کلمات خوب یا لحن مناسبی برای بیان درست عقایدش استفاده نکرده باشد، وقتی سخن ناروایی می‌‏شنویم، به نوع نامناسب بیان افکار اهمیتی ندهیم، نظرات و انتقادش را بشنویم و به نیت خوب و خوش‌قلبی او توجه کنیم، باید به خود برای بررسی دقیق‌‏تر و فکر کردن به موضوع بحث، فرصت دهیم. 

وی با بیان اینکه نباید نوک پیکان انتقاد را به سمت کل شخصیت خود نگرفت، ادامه می‌دهد: اغلب افراد حساس، این اشتباه بزرگ را دارند، در حالی که انتقاد متوجه یک جنبه نامطلوب آنان است، اما کل شخصیت خود را در نظر می‌گیرند، هویت و شخصیت افراد، از عقاید و نظراتشان متفاوت است، هر چه بیشتر درباره‌‏ خصوصیات مثبت خود بدانیم کمتر از انتقاد دیگران ناراحت می‌‏شویم.

این کارشناس می‌گوید: بهتر است که بدانیم افکار و عقایدمان، هویت اصلی ما نیست و چند عقیده و نظر نمی‌‏تواند نشان‌دهنده کل وجود ما باشد، هر اندازه بتوانیم عقاید و هویتمان را از هم متمایز کنیم، کمتر آزرده‌خاطر و ناراحت می‌‏شویم. اگر کسی از ما در زمینه‌ای انتقاد کرد این به معنای آن نیست که می‌خواهد کل شخصیت ما را زیر سؤال ببرد.

انتهای پیام/