به گزارش خبرگزاری فارس از همدان، «شهید»؛ شاهد شهود عرفانی شد و نقش هرچه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.
می‌خواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستاره‌ها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... «برگ سبزی، تحفه درویش»، «تا چه قبول افتد و چه در نظر آید».
تبرک لحظاتمان با شهید رضا رنجبران
شهید رضا رنجبران در تاریخ 14 شهریور ماه سال 1340 در شهر همدان به دنیا آمد. وی بعد از دیپلم در رشته مهندسی برق مقطع کارشناسی قبول شده و در دوران دانشجویی از طرف بسیج به جبهه اعزام شد. وی در تاریخ 11 تیر ماه سال 65 در جزیره مجنون در اثر اصابت ترکش به دست دشمن بعثی به فیض شهادت نائل آمد. اکنون پیکر پاکش در گلزار شهدای شهر همدان آرام گرفته است.
آنچه می‌خوانیم وصیت‌نامه شهید است:
«بسم الله الرحمن الرحیم»
«من یهدالله فهوالمهتدی و من یقل فاولئک هم الخاسرون: هر که را خدا هدایت فرمود هم اوست که هدایت یافته و آنهایی که او گمراه کند هم آنان زیانکاران عالمند.»
با درود به رهبر کبیر انقلاب و شهدای عزیز و گلگون کفن سرزمین اسلامیمان و با سلام به خانواده شهدا، اسرا، جانبازان، این اسوه‌های مقاومت و ایثار در طول تاریخ.
پروردگارا شکر و سپاس بیکران تو را سزاوار است که این بنده غرق در گناه و روسیاه را در صف رزمندگانت قرار دادی هم آنان که عاشق و شیفته تواند و برای رسیدن به تو از هم گوی سبقت می‌ربایند و اما این بنده آلوده و سر تا پا گناه چگونه تو را ملاقات کند در حالی که تو او را نبخشیده باشی. ای خدا یکریم آنقدر خود را شرمنده درگاهت یافته‌ام که بی‌واسطه نمی‌خواهم یعنی که روی آن ندارم به ملاقات آیم می‌خواهم حسین(ع) را واسطه قرار دهم چراکه حسین عزیز توست و آن را که حسین شفاعت کند مقرب درگاهت شود.
و اما ای حسین، ای مظهر ایثار و شهامت، ما عاشقان کویت و شیفتگان دیدار رویت از هستی خویش در راه تو گذشته و می‌گذریم؛ برای آزاد شدن راه کربلایت هزاران شهید تقدیم کرده و می‌کنیم، حسین جان اگر اصحابت در صحرای کربلا وجود نازنین تو را در کنار خویش می‌یافتند و جان می‌باختند ما هم که در راه تو قدم گذارده و از عقیده و ایمان و اسلام خویش دفاع می‌کنیم، حتم داریم که انتظار آن را داشته باشیم تا در لحظات آخر وجود نازنینت را بر بالین خویش بیابیم، حسین جان ما هم حاضریم که در راه تو صدها بار زنده و کشته شویم و در هر بار ببینیم که در موقع شهادت با آغوش باز پذیرایمان هستی، برای ما هم کشته شدن در راه تو و دیدار روی ماه تو بسیار شیرین است، پس تو هم ای عزیز درگاه خدا شفیع ما روسیاهان در نزد خداوند باش. یا وجیها عندالله اشفع لنا عندالله.
درست است که بار معصیت پشتم را خم کرده و قلبم سیاه است اما همین قلب سیاه آکنده از عشق توست، پس پذیرایم باش ای حسین.
مبادا برانی مرا از درت به پهلو بشکسته مادرت
عزیزان آنچه که باید همیشه مدنظر قرار گیرد این است که در تمام اوقات چه آنگاه که در رفاه کامل هستیم و چه آنگاه که در سختی بسر می‌بریم هدف را فراموش نکنیم که تمامی اعمال و کردارمان برای خدا باشد و به خصوص در این شرایط درس خواندنمان باید برای خدا باشد و این امری است بسیار مشکل اما شدنی و برای رسیدن به آن باید جهاد اکبر کرد.
تو ای دانشجوی عزیز آن زمان که بر هوای نفس غلبه کردی و مهندس و دکتر شدن، پست و مقام، پول و ثروت... برای تو هدف نگردید و همه را وسیله‌ای برای بیشتر خدمت کردن و انسان شدن و به کمال مطلوب رسیدن دانستی به تحصیل خویش با جدیت ادامه بده که جامعه محتاج انسان‌هایی چون تو است و اگر خودت را اینگونه نیافتی و هنوز این مسائل برای تو حل نشده نیاز به تلاش بسیار و مبارزه‌ای خستگی‌ناپذیر با هوای نفس داری تا انسان وارسته گردی تا اینکه خدای ناکرده پایمال‌کننده خون شهدای عزیزمان نباشی...
در پایان از شما عزیزان می‌خواهم که هیچگاه خدا را فراموش نکنید و همیشه سعیتان این باشد که برای او درس بخوانید برای همگی شما آرزوی موفقیت می‌کنم.
انتهای پیام/89001/ 10
