به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، صفا نجمی بعد از ظهر امروز در گفت‌وگو با خبرنگاران در خصوص افزایش برخی بیماری‌های مغزی مخصوصاً آلزایمر در دنیا، اظهار داشت: آلزایمر یک نوع بیماری بوده، اینکه گفته شود وقتی سن فرد بالا می‌رود دچار آلزایمر می‌شود، درست نیست بلکه آلزایمر بیماری است که در سنین بالاتر بیشتر خودش را نشان می‌دهد.
وی افزود: این بیماری از 70 سالگی به بعد شیوع بیشتری دارد، گاهی اوقات آلزایمر با ضعف ذهنی وابسته به سن یکی تلقی می‌شود، درحالی‌که باید بین این دو تفاوت قائل شد، الزاماً هرکسی که سن بالایی داشته و مشکلات حافظه و اعمال ذهنی دارد مبتلابه آلزایمر نیست.
عضو انجمن‌های نورولوژی ایران و آمریکا و عضو انجمن جهانی اختلالات حرکتی خاطرنشان کرد: آلزایمر یک بیماری تخریبی مغز بوده و در بین گروه بیماری‌های تخریبی مغز شایع‌ترین بیماری در دنیاست، آلزایمر بیشتر قسمت‌هایی از مغز را که با حافظه ارتباط دارد درگیر می‌کند، البته هرچه بیماری بیشتر شود این درگیری گسترش پیدا کرده و دیگر بخش‌های مغز را مبتلا می‌کند بهطوریکه در انتها همه اعمال مغزی دچار می‌شود.
به گفته این پزشک فلوشیپ فوق تخصص اختلالات حافظه، مهم‌ترین و شناخته‌ترین علائم بیماری آلزایمر اختلال در حافظه اخیر بیمار است، بهطوریکه بیمار کارهایی که در ساعات اخیر انجام داده از یاد می‌برد اما کارهای گذشته در ذهنش وجود دارد و به‌مرور بیماری پیش می‌رود.
دکتر نجمی با تأکید بر اینکه الزاماً هرکسی با مشکل حافظه و رفتاری مراجعه می‌کند مبتلا به آلزایمر نیست، انواع دمانس‌ها وجود دارد گفت: دمانس نامی کلی بوده که به بیماری‌های مغزی اولیه با علائم پیش‌رونده شناختی- رفتاری اطلاق می‌شود و آلزایمر یکی از انواع دمانس است، به‌طور کلی در واقع آلزایمر شایع‌ترین بیماری تخریبی مغزی با علائم شناختی و رفتاری است.
وی اضافه کرد: علاوه بر سن بالا عوامل دیگری نیز مثل بیماری‌های عروقی، دیابت، آلودگی‌های محیطی، استرس به‌خصوص استرس مزمن، بی‌خوابی و شب‌بیداری‌های طولانی‌مدت و در ایجاد آلزایمر مؤثرند و هرچه بیماری پیشرفت می‌کند، مشکلات نیز بیشتر می‌شوند.
عضو انجمن‌های نورولوژی ایران و آمریکا و عضو انجمن جهانی، اختلالات حرکتی بیان کرد: علت دقیق این بیماری مشخص نیست و به نظر می‌رسد یک برنامه‌ریزی درونی است که به فرمول ژنتیکی انسان برمی‌گردد و در زمان خاصی برخی از این ژن‌ها فعال می‌شوند، در این زمینه مطالعات بسیاری انجام‌شده و به نظر می‌رسد برگ خریدهای ارثی و محیطی در آن دخیل است.
این پزشک متخصص عنوان کرد: استرس‌های طولانی، بی‌خوابی‌های طولانی‌مدت، تغذیه نامناسب، شرایط بد اقتصادی و اجتماعی و تصادفات و مشکلات عروقی همه عواملی هستند که ایجاد آلزایمر را تشدید و تسریع می‌کند.
نجمی خاطرنشان کرد: وقتی در یک خانواده بیمار آلزایمری وجود دارد درصد ابتلا به آلزایمر در آن خانواده بیشتر می‌شود و در صورت ژنتیکی بودن سن ابتلا ممکن است از 50 سالگی شروع شود.
وی ادامه داد: تشخیص عمده بیماری آلزایمر از طریق معاینات بالینی و مصاحبه علمی با بیمار است، بررسی‌های تکمیلی همچون آزمایش خون و تصویربرداری‌های مغزی برای تسریع در تشخیص بیماری کمک می‌کند.
به گفته عضو انجمن‌های نورولوژی ایران و آمریکا و عضو انجمن جهانی، اختلالات حرکتی روش تشخیصی 100 درصدی آزمایشگاهی و تصویربرداری برای تشخیص بیماری آلزایمر در دنیا وجود ندارد، هرچند روش‌های تصویربرداری پیشرفته وجود دارد که توسط مواد رادیواکتیوی انجام می‌شود تنها به تشخیص بیماری کمک می‌کند و البته گران‌قیمت بوده و در همه جای دنیا وجود ندارد.
وی اضافه کرد: متأسفانه هنوز درمان قطعی در دنیا برای آلزایمر موجود نیست و کاری که ما انجام می‌دهیم تنها کنترل ریز فاکتورهایی مثل استفاده از غذای مناسب و کاهش استرس‌ها و تنش‌های اجتماعی و روحی و کنترل بیماری‌های مختلف بوده که تا درصدی بیماری را به تأخیر می‌اندازند.
نجمی ادامه داد: اگر آلزایمر در مراحل اولیه تشخیص داده شود، می‌توان با تجویز دارویی روند پیشرفت بیماری را کند کرد، از نظر علمی این گروه از درمان‌هایی که گفته شد کشور ما هم‌پای دیگر کشورها در حال حرکت بوده و همان امکانات را داریم و در کنار آن تحقیقات برای درمان و تشخیص اولیه بیماری و حتی قبل از بروز علائم بالینی انجام می‌شود.
وی افزود: تحقیقات پیشرفت خوبی داشته و در فاز دوم قرار دارد، اگر از فاز سوم نیز به‌خوبی بیرون بیاید درمان رایجی خواهد شد.
عضو انجمن‌های نورولوژی ایران و آمریکا و عضو انجمن جهانی اختلالات حرکتی، ادامه داد: در صورت تشخیص پیش بالینی باوجود داروهای جدیدی که به بازار عرضه می‌شود شاید بتوان به‌طور قطعی پارکینسون و آلزایمر را درمان کنیم.
وی بیان کرد: در خصوص بیماری‌های پارکینسون و آلزایمر ثابت‌شده زمانی که بیمار برای اولین بار مشکلی را احساس و به پزشک مراجعه می‌کند در واقع چند سال قبل از آن مشکل شروع شده است.
نجمی خاطرنشان کرد: هرچه جوامع صنعتی‌تر شده و میانگین سنی بالاتر می‌رود میزان این بیماری‌ها افزایش پیدا می‌کند، بر اساس یک مقاله از دانشگاه‌های معتبر، پیش‌بینی شده در 10 سال آینده در دنیا با یک اپیدمی آلزایمر و پارکینسون روبه رو خواهیم شد، اینکه علتش چیست فعلاً مشخص نیست.
به گفته این پزشک متخصص سن ابتلا به آلزایمر در حال پایین آمدن بوده و به نظر می‌رسد سن ابتلا پایین می‌آید و در برخی افراد به‌غیر از موضوعات ژنتیکی مشاهده شده، افراد با سنین 50 سال مراجعه می‌کنند که مبتلا به آلزایمر شده‌اند.
عضو انجمن‌های نورولوژی ایران و آمریکا و عضو انجمن جهانی اختلالات حرکتی، خاطرنشان کرد: مطالعات نشان داده در سال‌های پیش‌رو بحران جدی در این زمینه در کل دنیا خواهیم داشت، امروز در هیچ کشوری حتی پیشرفته‌ترین کشورها درمان قطعی برای آلزایمر وجود ندارد.
وی ادامه داد: در کشورهای پیشرفته‌تر مراکزی برای نگهداری از این بیماران وجود دارد، البته منظور الزاماً خانه سالمندان نیست، بلکه مراکزی هستند که بیماران را بستری و کارهای درمانی لازم را انجام می‌دهند و حتی خانواده‌ها بیماران را برای چند ساعت در طول روز در این مراکز برای درمان می‌برند، جای خالی این مراکز در کشور ما به‌خوبی حس می‌شود و البته در سال‌های آینده حس خواهد شد، ایجاد این مراکز یک همت اجتماعی می‌طلبد تا به این بیماران کمک کنیم.
نجمی اضافه کرد: درگیر کردن این بیماران در کارهای اجتماعی بسیار مهم است، متأسفانه کسی که مبتلا به آلزایمر شده از خانواده به‌نوعی ترد می‌شود و در انتظار مرگ می‌نشیند، در حالی‌که باید این نوع بیماران درگیر کارهای اجتماعی شوند این موضوع برای بهبود عملکرد ذهنی و فکری مؤثر است.
وی افزود: در کشور ما متأسفانه این بیماران را از یک مرحله به بعد حتی پزشکان هم رها می‌کنند و به خانواده بیمار می‌گویند، ببرید و نگهش دارید، درحالی‌که این حرف جمله غیر قابل قبولی از نظر پزشکی و اخلاقی است.
انتهای پیام/60025/ 40/س/ق
