به گزارش خبرگزاری فارس از همدان شهریار عبدالمالکی ظهر امروز در همایش آشنایی با بیماری «دمانس» و «آلزایمر» به آسیبهای اجتماعی بیماری آلزایمر از بعد روانشناسی پرداخت و اظهار کرد: احتمالاً 600 هزار نفر در کشور به آلزایمر مبتلا هستند و بیماران آلزایمری در دنیا به ثانیه و در کشور به دقیقه اضافه میشوند.
وی با اشاره به نگرانیهای موجود در خصوص بیماران مبتلا به آلزایمر گفت: متاسفانه در کشور ظرفیت لازم برای نگهداری بیماران مبتلا به آلزایمر وجود ندارد.
یک مشاور اصلاح و تربیت در همدان با بیان اینکه مسائل دینی، اعتقادی و اقتصادی باعث شده بیماران مبتلا به آلزایمر در خانواده نگهداری شوند اما باید اصول لازم را برای این منظور رعایت شود افزود: مراقبت از یک بیمار مبتلا به آلزایمر ملزم اطلاع از ماهیت بیماری و روشهای مراقبت است.
وی با تاکید به اینکه آلزایمر یک بیماری پیشرونده بوده و هر اندازه که سن افزایش پیدا کند اختلالات نیز بیشتر خواهد شد گفت: معمولا در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر، حافظه دور خوب کار میکند و حافظه آنی دچار اختلال است.
عبدالملکی با اشاره به اینکه تولید خاطرات خوشایند در آینده به بیماران آلزایمر کمک خواهد کرد و محبت و عشق ورزی اطرافیان بسیار حائز اهمیت است افزود: آلزایمر بر روی تمرکز فرد اثری جدی میگذارد و ممکن است او افراد آشنا را تشخیص ندهد و کارهایی غیرمعقول انجام دهد.
وی با تاکید به اینکه منزل یک بیمار مبتلا به آلزایمر باید مانند منزلی که کودک در آن زندگی میکند باشد یعنی باید تمام خطرات را از محیط دفع کرد گفت: باید ۱۲ ساعت قبلتر نسبت به افراد مبتلا به آلزایمر از افرادی که این بیماری را ندارند، مطلع باشیم.
یک مشاور اصلاح و تربیت در همدان با اشاره به اینکه غروب به شدت برای افراد آلزایمر خطرناک است و در این لحظات دچار افسردگی میشوند افزود: باید اتاق یک بیمار مبتلا به آلزایمر را به روشنی روز روشن نگه داشت و پردهها را کشید و او را بیرون نبرد.
وی با بیان اینکه نخستین گام در نگهداری از بیمار مبتلا به آلزایمر شناسایی با تکالیف است افزود: یکی از اشتباهات خانوادههای دارای فرد مبتلا به آلزایمر این است که به شدت در کارهایی که او میتواند انجام دهد دخالت دارند در حالی که بیمار دارای ادراک است و استقلال او را نباید گرفت.
عبدالمالکی بااشاره به اینکه محیط زندگی بیماران مبتلا به آلزایمر باید ایمن باشد یعنی حذف عوامل مشکلساز و ایجاد عوامل تسهیلگر، گفت: یکی از مهمترین مسئله برای بیمار مبتلا به آلزایمر این است که احساس استقلال داشته باشد، حضرت علی(ع) در این خصوص فرمودهاند «به شیوخ خود احترام بگذارید».
وی با اشاره به اینکه برخی از مراقبهای بیماران مبتلا به آلزایمر دلسوزی بیش از حد دارند و استقلال را از او میگیرند افزود: از طرفی سوء استفادههایی هم از این بیماران میشود که مثلاً با اخذ وکالت دارایهایش را به نام خود میکنند.
یک مشاور اصلاح و تربیت در همدان با بیان اینکه یکی از دلایل عمده برای عصبی شدن بیمار مبتلا به آلزایمر مداخله بیش از حد در کارهای اوست گفت: حفظ عزت نفس و محبت ورزی، ارزش و شخصیت قائل شدن و... در برخورد با این بیماران مورد توجه باشد.
وی با اشاره به اینکه اطمینانبخشی بسیار حائز اهمیت است و اگر بیمار مبتلا به آلزایمر صد بار سوال کرد باید صد بار جواب او را داد افزود: از تمام خاطرات بیمار آلزایمری آلبوم بسازید و خاطرات شیرین را تبدیل به تصویر کنید.
عبدالمالکی با بیان اینکه به تمام اعضای خانواده باید ماهیت بیماری آلزایمر توضیح داده شود گفت: برای پیشگیری از فرسودگی مراقب و تمام اعضای خانواده باید وظیفه مراقبت را برعهده گیرند.
وی با اشاره به اینکه زمان برای یک بیمار مبتلا آلزایمر معنا ندارد و گاهی اوقات مکان نیز بیمعناست ندارد افزود: داشتن برنامه ثابت در مراقبت از بیماران مبتلا به آلزایمر بسیار اهمیت دارد و باید برنامه منظمی داشت.
یک مشاور اصلاح و تربیت در همدان با بیان اینکه باید تمام روابط اجتماعی و تفریحات در خانواده حفظ شود تاکید کرد: بیمار را به مهمانی ببرید و وقتی مهمانی دعوت میکنید او را پنهان نکنید.
وی با بیان اینکه اجازه نداریم بیمار مبتلا به آلزایمر را در خانه تنها بگذاریم چرا که رفتار او قابل پیشبینی نیست افزود: باید صبور بود و رفتار عادی با او داشت، سعی کنیم همیشه مهربان باشیم.
عبدالمالکی با اشاره به اینکه آموزشها در نحوه برخورد با بیماران مبتلا به آلزایمر بسیار کم است گفت: آموزش باید از پیشدبستانی آغاز شود.
انتهای پیام/89026/ 40