به گزارش خبرنگار گروه محیط زیست خبرگزاری فارس، "مهدی پیری" عضو هیئت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، در دومین نشست هم اندیشی ملی توافقنامه پاریس که به ابعاد حقوقی این توافقنامه می پرداخت، خاطرنشان کرد: «پرداختن به توافقنامه پاریس پیچیده شده در حالی که موضوع آن پیچیده نیست.»
وی با بیان اینکه «رژیم تغییرات اقلیمی، یک قابلیت قابل اجتناب است و نمی‌توان از نقشه گازهای گلخانه‌ای و انتشار آنها اغماض کرد»، ابراز داشت: «گرمایش زمین از علل افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای است و کشور ما هم از این تغییرات مستثنا نیست.»
پیری گفت: «مکانیزم توافقنامه پاریس نسبت به توافقنامه‌های زیست‌محیطی دیگر در خصوص همراهی کشورها نقش پررنگ‌تری دارد.»
عضو هیئت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران با بیان اینکه «درآمد قابل توجهی در کشور ما به توسعه میادین نفتی وابسته است»، گفت: «با توجه به وجود تحریم‌ها و برخی بی‌تفاوتی‌ها در داخل کشور، هنوز نتوانسته‌ایم گازهای همراه نفتی‌مان را کنترل کنیم و نمی‌توان انتظار داشت با پیوستن به توافقنامه پاریس به این مهم دست یابیم.»
وی خاطرنشان کرد: «توافقنامه پاریس، یک سند حقوقی الزام‌آور برای کشورهایی است که به عضویت آن در می‌آیند و اجرای مفادش، الزام‌آور خواهد شد چرا که مفاد تعهدات در متن، به دو دسته «متعهد به وسیله» و «متعهد به نتیجه» تقسیم شده است.»
پیری، تعهد ایران برای برنامه مشارکت‌های ملی را یکی از الزامات دانست و گفت: «مطابق ماده ۳ این تعهدنامه ما مکلف هستیم این برنامه را ارائه کنیم چه پیش از پیوستن به توافقنامه چه بعد از پیوستن به آن.»
وی ادامه داد: «این برنامه، اقدامات کشور را تشریح می‌کند که باید مبتنی بر توان و نیاز داخل کشور باشد حال سؤال اینجاست که ایران اگر عضو این معاهده شود برنامه مشارکت ملی ما لازم‌الاجرا می شود یا قابل تغییر است؟»
عضو هیئت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران در ادامه خاطرنشان کرد: «ما می‌توانیم به این توافقنامه ملحق شویم اما سؤال اینجاست که آیا کشور توان اجرای برنامه‌ها را دارد؟»
وی گفت: «ما با بخشی از حقوق بین‌الملل مواجهیم که رو به توسعه است و نمی‌توانیم ساده‌انگارانه از کنار آن بگذریم. بر این اساس که به صورت ضمنی اشاره‌ای به الزام‌آوری نشده است.»
پیری و بیان داشت: «ما به لحاظ داخلی ظرفیت‌سازی لازم برای جذب سرمایه‌گذاری را نداریم و باید به جای آن باید خودمان برای خودمان برنامه بدهیم و اگر تصمیم داریم به آن بپیوندیم باید با چشم باز و مسیر مشخص ملحق شوید چون صرف الحاق اتفاق مثبتی برای مثبتی برای ما نمی‌افتد.»
انتهای پیام/
