به گزارش خبرگزاری فارس از اراک، ظرفیتهای متنوعی ازجمله قدمت و سابقه تاریخی، آثار و صنایعدستی و همجواری با طبیعت در روستاها به چشم میخورد که هر یک از آنها میتواند عاملی برای توسعه و رشد صنعت گردشگری در حوزه روستایی بدل شود.
طبیعتگردی و روستاگردی از محورهای عمده گردشگری است که کانون توجه و محور توسعه خیلی از کشورها قرارگرفته است، اما در ایران باوجود مناطق طبیعی بکر و متنوع به این موضوع اهمیتی داده نشده است و در سایه فراموشی قرار گرفته است.
صنعت روستاگردی در کشور نیازمند توجه است
فعال محیطزیست روستاگردی را یکی از شاخههای مهم گردشگری در عصر حاضر دانسته و میگوید: این شاخه با گردشگری طبیعت و اکوتوریسم پیوند خورده است.
محمود کلنگری تصریح میکند: روستاگردی سبزترین نوع گردشگری است و ازآنجاییکه هدف گردشگران بهره بردن از فضای سبز و بکر روستا و طبیعت است در حفظ آن کوشا خواهند بود.
وی با اشاره به مغفول ماندن روستاگردی در کشور بیان میکند: پتانسیل و ظرفیتهای متنوعی در روستاهای کشور موجود است اما متأسفانه تا به امروز آنگونه که سزاوار است چرخ صنعت روستایی به حرکت درنیامده است.
فعال محیطزیست مهاجرت روستاییان به شهر را عامل رونق توسعه گردشگری روستایی قلمداد کرده و میافزاید: در اطراف شهرها تعدادی روستای بکر موجود است که تا حدودی خالی از سکنه شده و تعداد معدودی از روستاییان در روستا باقی ماندهاند که این امر مزیتی برای توسعه صنعت روستاگردی است.
کلنگری با اشاره بااینکه برخی از تهدیدهای موجود در روستا را میتوان به فرصت تبدیل کرد، راههای بهرهمندی از این توانایی را شرح داده و بیان میکند: با استفاده از امکانات موجود در روستا ازجمله بازسازی خانههای روستایی خالی از سکنه، احداث باغهای اقامتی در زمینهای کشاورزی فاقد بهره و کشت، ایجاد بازارچههای صنایعدستی در دل روستا و ارائه محصولات سنتی به توریست میتوان چرخ صنعت گردشگری در حوزه روستایی را چرخاند.
وی سکوت حاکم در روستا را مؤثر در رونق توسعه گردشگری روستایی دانسته و میگوید: طبیعت بکر موجود در حاشیه روستا اعم از چشمههای جاری، درختان کهنسال و خودرو ، کوههای سر به فلک کشیده و هوای سالم از یکسو و ظرفیتهای و توانایی روستاییان از سوی دیگر عامل رشد توسعه صنعت گردشگری در روستا است.
فعال محیطزیست با اشاره به قدمت تاریخی برخی از روستاها این امر را نقطه مثبتی برای فعال شدن چرخه روستاگردی برشمرده و میگوید: نهتنها در استان مرکزی بلکه در کشور روستاهایی با قدمت تاریخی به چشم میخورد که تمدن چند هزارساله و آثار باستانی را در خود جایداده است، اگر از این فرصت به نحو احسنت استفاده شود به قطع یقین میتوان شاهد توسعه صنعت گردشگری در کشور بود.
کلنگری بابیان اینکه توسعه صنعت روستاگردی نیازمند زیرساخت است، اظهار میکند: سازمان میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری متولی توسعه این صنعت در کشور است اما با تمرکز بر روی صنایعدستی و ابنیههای تاریخی از رشد و رونق گردشگری غافل شده است.
وی با اشاره به گستردگی و تنوع حوزههای گردشگری بیان میکند: گردشگری شاخههای متعددی ازجمله طبیعتگردی، روستاگردی، اماکن زیارتی، بازدید از غارها و گونههای جانوری را در خود جایداده است ازاینرو میطلبد با تقویت این حوزهها در چرخش صنعت گردشگری گامی برداشته شود.
فعال محیطزیست با اشاره به اینکه صنعت گردشگری ازجمله صنایع پولساز در جهان است، بیان میکند: خیلی از کشورهای دنیا که فاقد انرژی و ثروت طبیعی است با تقویت و توسعه صنعت گردشگری درآمد سرانه بالایی را برای خود رقم زدند.
کلنگری ادامه میدهد: حفظ منابع زیرزمینی برای نسلهای بعدی، بهرهمندی از فضا و طبیعت سالم، آشنایی با ملل و فرهنگهای مختلف و افزایش سرانه و درآمد از مزایا و امتیاز توسعه صنعت گردشگری در کشور است.
وی خاطرنشان میکند: ایران جزء 10 کشور اول دنیا در زمینه ظرفیتهای طبیعی است اما متأسفانه این حوزه رونق و توسعهنیافته و تنها در حوزه زیارتی و مذهبی کشور توانسته است توریسمپذیر باشد.
فعال محیطزیست نقش دولت و سرمایهگذار بخش خصوصی در توسعه این صنعت را مهم دانسته و میگوید: دولت با کمک سرمایهگذاران بخش خصوصی و معرفی مکانهایی که جاذبه گردشگری و توریسمپذیری دارند میتوانند خلأ و کمبودهای موجود در حوزه گردشگری و بومگردی را از بین ببرد.
وی باغهای سنتی و کهنسال موجود در روستاها را نقطه قوتی برای توسعه صنعت گردشگری قلمداد کرده و تصریح میکند: با ایجاد آلاچیق و اقامتگاه در مزارع کشاورزی میتوان به توسعه گردشگری توأم با زراعت و باغداری روی آورد.
کلنگری اظهار میکند: در دنیا برخی از امور قراردادی مثل خط استوا و یا یک وضعیت خاص و وجود یک چشمه یا درختی تنومند را کانون گردشگری قرار داده با جذب توریسم درآمدزایی میکنند، درواقع ایران مملو از این مناطق بکر و خاص است که میتواند به کانون جذب توریسم تبدیل شود.
توسعه روستاگردی نیازمند برنامه راهبردی است
سحر امینی تورلیدر و بومگرد صنعت توریسم را بزرگترین صنعت جهان معرفی کرده و میگوید: بومگردی و گردشگری بهعنوان ابزاری حیاتی برای رشد و توسعه فعالیتهای اقتصادی و افزایش سطح درآمد ناخالص ملی برای هر کشوری محسوب میشود.
وی رشد و توسعه کسبوکارهای محلی، بازگشت مردم از کلانشهرها به روستاها و تلاش برای حفظ میراث بومی را از مزایای توسعه صنعت گردشگری در حوزه روستایی دانست.
امینی حوزه گردشگری را به چهار دسته مذهبی و زیارتی، تاریخی، طبیعی و سلامت تقسیم کرده و بیان میکند: ایران در حوزه زیارتی و تاریخی توانسته است توریسم جذب کند اما باوجود منابع طبیعی و سلامت هنوز نتوانستهایم آنطور که شایسته است در این راه قدم برداریم.
این بومگرد به تعریف گردشگری سلامت پرداخته و تصریح میکند: گردشگری سلامت به مکانهایی مانند آبگرم، مناطق خوش آبوهوایی اشاره دارد که میتواند به تقویت روحیه و بهبود و افزایش سلامت فرد منجر شود.
وی با اشاره به اینکه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری متولی توسعه صنعت گردشگری در کشور است، اظهار میکند: با مدیریت راهبردی و تدوین برنامههای جامع و مناسب میتوان صنعت گردشگری در حوزه روستاگردی را توسعه داد.
بومگردی گردشگری مسؤولانه است
سعید خسروی فعال محیطزیست روستاگردی را عامل رشد و توسعه اقتصاد یک جامعه قلمداد کرده و میگوید: سازمانهای متولی با پررنگ کردن ظرفیتهای روستایی نقش مؤثر در توسعه گردشگری ایفا خواهند کرد.
وی با اشاره به پتانسیل و ظرفیتهای روستایی تصریح میکند: آداب و سنن محلی، جاذبههای روستا و همجواری آن با منابع و مناظر طبیعی عاملی برای جذب توریسم است.
خسروی قدمت تاریخی و فرهنگی روستاها را عامل رشد و ترقی روستاها برشمرده و بیان میکند: با حفظ بافت و نماد تاریخی در روستاها میتوان آن را به کانون گردشگری تبدیل و توریسمهای داخلی و خارجی را جذب کرد.
فعال محیطزیست میافزاید: سازمان میراث فرهنگی بهعنوان متولی توسعه گردشگری میتواند با بازسازی و حفظ حالت تاریخی در روستاها زمینه جذب توریسم را فراهم کند.
وی نقش بازارهای صنایعدستی در دل روستا را منبعی برای درآمدزایی روستاییان قلمداد کرده و اظهار میکند: با ایجاد بازارچههای صنایعدستی در روستاها میتوان محصولات محلی اعم از لبنی، غذایی و صنایعدستی را ارائه و از این طریق اشتغال و بهتبع آن منبع درآمدی برای روستاییان فراهم آورد.
خسروی با اشاره به اینکه بومگردی شاخهای از گردشگری است آن را با عنوان گردشگری مسئولانه معرفی کرده و بیان میکند: افرادی که باهدف لذت بردن از مناظر طبیعی در طبیعت حاضر میشوند برای این محیط و مناطق ارزش قائل هستند ازاینرو با کمترین آسیب این میراث طبیعی را حفظ میکنند.
انتهای پیام/ن