به گزارش خبرگزاری فارس از زاهدان، آنقدر گفته‌ایم «معلولیت محدودیت نیست» که به یک شعار تبدیل شده است اما هستند افرادی که در واقعیت با معلولیت خود کنار آمده و برای توانمندسازی خود در زمینه‌های مختلف تلاش کرده‌اند.
به عمل تبدیل کردن این شعارها سخت است اما غیرممکن نیست به طوریکه امروز معلولان جسمی حرکتی در قله‌های ورزشی، علمی و اجتماعی خوش می‌درخشند.
معلول موسی راحت دهمرده یکی از معلولان جسمی حرکتی شدید است که به خوبی فعل خواستن را صرف کرده و امروز از او به عنوان یک مددکار نمونه و فعال اجتماعی یاد میشود.
خبرنگار فارس گفت‌وگویی با این معلول توانمند انجام داده که در ادامه می‌خوانیم.
فارس: بفرمایید متولد چه سالی هستید و علت معلولیت شما چیست؟
متولد سال ۱۳۶۰ هستم و از بدو تولد فلج مادر زادی بودم که طی یک عمل جراحی ناموفق در سن 15 سالگی متاسفانه منجر به قطع پای چپ از ناحیه زانو شدم از نظر پزشکی قانونی معلول 65 درصد و از نظر بهزیستی معلول جسمی حرکتی شدید هستم.
فارس: میزان تحصیلات شما تا چه مقطعی است و اینکه اگر شرایط فراهم باشد قصد ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر دارید؟
لیسانس آسیب شناسی اجتماعی دارم، در بخش خصوصی کار میکنم و حقوقم کم است با توجه به علاقه شدیدم به تحصیل اما مخارج بالای زندگی یک معلول موجب شده تا شرایط ادامه تحصیل نداشته باشم.
فارس: برای اشتغال به مشکل نخوردید؟
در دوران جوانی به صورت جدی پیگیری نکردم و بعد از ان هم با درس خواندن سرگرم شدم و تحصیلاتم که به اتمام رسید قانون آزمونها امد اما سهمیه سه درصدی معلولین در استخدامی ها لحاظ نمی شود و تبعیض بزرگی در حق ما معلولان است.
در حال حاضر در کارگاه چرم دوزی مشغول به کار هستم و حتی این حرفه را به سایر معلولین یاد می دهم.
فارس: آیا معلولیت مانع از رسیدن به اهدافتان شده است؟
خیر به هیچ وجه، من تمام تلاشم را برای رسیدن به اهدافم انجام میدهم، راستش خیلی وقتها فراموش میکنم که معلول هستم اما موضوعی مهم که گاها موجب آزار من میشود و میدانم ارتباط مستقیم با معلولیتم دارد مجرد بودنم است که اگر معلول نبودم حتما تا به حال ازدواج کرده بودم.
فارس: آیا در خانواده غیر از شما شخص دیگری هم معلول است؟
بله خواهرم هم معلول جسمی حرکتی هستند.
فارس: به عنوان یک معلول مهم‌ترین دغدغه شما چیست؟
مشکلات و کارهای امور اجتماعی معلولین انقدر زیاد است که دوست دارم تعداد ساعات شبانه روز به جای 24 ساعت بیشتر باشد تا بتوانم به آنها شبانه روزی رسیدگی کنم
گاها هم ماشینم را در اختیار سایر معلولین قرار می دهم و به انها تعلیم رانندگی میدهم چون ماشین من اتومات است و متاسفانه جز من هم کسی نیست تا به اینها تعلیم دهد.
فارس: شما مددکار هستید اینکه یک نفر از جنس معلولین مددکار هست خوب است؟
بنظرم خوب است چون یک بخش بهزیستی توان بخشی است که مربوط به معلولین است و چون خودم معلول هستم انها را بهتر درک میکنم و به اعتراف مسوولین بهزیستی شهرستان زاهدان از لحاظ فعالیت از خیلی از کارمندهای سالم هم فعالیتم بیشتر است.
فارس: آیا سطح شهر برای معلولان مناسب سازی شده است؟
کاملا خیر اکثر مکان‌ها برای ویلچری ها مناسب نیست و مشکل دارد بخصوص بانکها و رستوران ها و پاکها و افراد ویلچری برای ورو به مشکل میخورند، معلولین هم مانند سایرین نیاز دارند به تمام شهر تردد کنند و از طرفی ای کاش حداقل یک پارک برای ما معلولین مناسب سازی شود و یا خیابان‌هایی که به سازمان بهزیستی منتهی میشود لااقل مناسب سازی شوند.
به گزارش فارس، امروزه بزرگترین دغدغه معلولان عدم مناسب‌سازی و یا مناسب‌سازی غیر اصولی و غیر کارشناسی در معابر، اماکن و ادارات و سازمان‌های مختلف است که تردد آنها را با مشکل مواجه کرده به طوریکه برای انجام کارهای روزمره در سطح شهر دچار مشکل هستند.
------------------------
گفت‌وگو: سهیل معیری
----------------------
انتهای پیام/خ
