به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، همان طور که در قسمت اول پرونده فارس با موضوع پالایشگاه سازی در ایران بیان شد جدا سازی پالایشگاه ها و پتروشیمیها موجب شد تا سودده بودن پالایشگاهها زیر سوال رود در صورتی که در جهان پالایشگاه ها همواره در کنار پتروشیمی ها احداث میشوند و اصطلاحا به آنها پتروپالایشگاه می گویند. در قسمت دوم این پرونده، به بررسی برخی مجتمع های پتروپالایش در کشور چین پرداختیم. در سومین قسمت پرونده فارس، به بررسی تجربه کشور اندونزی در این زمینه پرداخته ایم:
اندونزی کشوری است که در آسیای جنوب شرقی و اقیانوسیه قرار دارد و متشکل از ۱۷٬۵۰۸ جزیره و ۳۳ استان است. اندونزی با جمعیت بیش از ۲۶۰ میلیون نفر، چهارمین کشور پرجمعیت دنیا است. همچنین طبق گزارش مجله نفت و گاز (OGJ)، اندونزی در پایان سال 2014، 3.7 میلیارد بشکه نفت ثابت ذخایر نفتی را به خود اختصاص داده است.
اندونزی از سال 1991 تاکنون با کاهش تولید نفت همراه بوده است. به گفته انجمن صنایع نفت اندونزی، عدم جایگزینی ذخایر نفت به علت کاهش سرمایهگذاری در اکتشاف نفت، تولیدات نفت و میعانات گازی این کشور در سال 2014 نسبت به سال 1991، با کاهش 47 درصدی همراه بوده است. بهعبارتدیگر تولید نفت و مایعات گازی از 1.7 میلیون بشکه در روز در سال 1991 به حدود 900 هزار بشکه در سال 2014 کاهشیافته است.
کشور اندونزی تا سال 2004 صادرکننده نفت خام بوده است اما با افزایش تقاضای داخلی از سال 2004 تاکنون با واردات نفت خام، نیاز خود را برآورده میکند. با این وجود، طرحهای ارتقا و توسعه پتروپالایشگاهی در کشور مالزی که یک واردکننده نفت محسوب میشود، در حال پیگیری و اجراست. بر اساس آمار منتشرشده از آژانس بینالمللی انرژی، ظرفیت پالایشی اندونزی از سال 2000 تاکنون علیرغم تغییر در جایگاه صادرات و واردات نفت این کشور، هیچ کاهش نداشته است. از طرفی اجرای طرحهای توسعهای متعدد در پالایشگاههای اندونزی باعث افزایش کیفیت و ارزش محصولات پاییندستی این کشور شده است.
طبق گزارش FACTS Global Energy در حال حاضر اندونزی روزانه 1.7 میلیون بشکه نفت را در داخل پالایش میکند که حدود 55 درصد نیاز به فراوردههای نفتی این کشور را پاسخ میدهد. این کشور برای برطرف کردن 45 درصد فراوردههای نفتی دیگر خود اقدام به واردات میکند. اندونزی در راستای خودکفایی در تأمین نیازهای فراوردههای نفتی خود از سال 2000 تاکنون اقدام به افزایش ظرفیت پالایش خود کرده است. در همین راستا، اندونزی دو پتروپالایشگاه کیلاکَپ و توبان را ایجاد کرده است.
*پتروپالایشگاه توبان
پتروپالایشگاه توبان مصداقی از پتروپالایشگاه هایی است که ابتدا به صورت یک پتروشیمی یا پالایشگاه بوده اند و در آینده، بالادست یا پایین دست خود را تکمیل کرده اند. پروژه احداث پتروشیمی توبان در سال 1990 آغاز می شود و سال 2006 شروع به اتمام می رسد. حجم سرمایه گذاری اولیه آن نیز 2.3 میلیارد دلار بوده است. بعد از افتتاح پتروشیمی توبان، سه مرتبه و هر بار 500 میلیون دلار در جهت ارتقای مجموعه به آن تخصیص داده می شود. تقسیم سهام پتروشیمی توبان به این صورت است که 75% آن متعلق به شرکت پتروشیمی توبان بوده و مابقی به یک شرکت خصوصی دیگر تعلق دارد.
در حال حاضر ظرفیت مجموعه 3.8 میلیارد دلاری توبان بالغ بر 300 هزار بشکه در روز است. از این میزان حدود 700 هزار تن در سال به اتیلن، 50 هزار تن به پارازایلن، 100 هزار تن به تولوئن، 120 هزار تن به ارتواُکسیلن و 300 هزار تن به بنزن تبدیل می شود.
در سال 2016 اندونزی و شرکت روسنفت روسیه قراردادی به ارزش 13.8 میلیارد دلار منعقد می کنند که طبق آن می بایست مجموعه های جدید پتروپالایشی در توبان اندونزی راه اندازی شود. دلیل تصمیم برای احداث چنین مجموعه هایی، کاهش وابستگی به واردات فرآورده های نفتی ذکر شده است. در این مجموعه پروژه ها، سهم بنزین تولیدی از خوراک تخصیص یافته 45 درصد، گازوئیل 35 درصد و محصولات پتروشیمی20 درصد می باشد. پیش بینی می شود که بخش های پالایشی مجموعه پروژه های یادشده تا سال 2022 راه اندازی شوند.
*پتروپالایشگاه کیلاکپ
پتروپالایشگاه کیلاکپ در سال 1976 و با ظرفیت 100 هزار بشکه در روز راه اندازی شد که بعدها با اجرای طرح های افزایش ظرفیت به 230 هزار بشکه رسید. نفت خام مورد نیاز آن از خاورمیانه تأمین می شود و مالکیت آن مربوط به شرکت پالایش نفت اندونزی است.
طبق قراردادی 5 میلیارد دلاری که در سال 2016 بین شرکت نفت و گاز اندونزی (پرتامینا) و شرکت نفت و گاز عربستان (آرامکو) منعقد شد، قرار است که تا سال 2022 ظرفیت پتروپالایشگاه کیلاکپ به 350 هزار بشکه در روز برسد. همچنین ظرفیت واحدهای آروماتیک و پلی پروپیلن به 600 هزار و 160 هزار تن در سال ارتقا خواهند یافت. در نتیجه کل تولیدات پتروشیمی از 300 هزار به 600 هزار تن در سال خواهد رسید. همچنین بر اساس قرارداد یاد شده، ضریب پیچیدگی پتروپالایشگاه کیلاکپ از 3 به 9 و ارزش افزوده محصولات از 73 به 96 درصد خواهد رسید.
انتهای پیام/