به گزارش گروه حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس، وقتی حالات و روحیات مردان مهاجری که برای دفاع از حرم حضرت زینب(س) راهی شام شدند را زیر و رو می‌کنی، اگر قید و بند تاریخ، زمان و مکان را حذف کنی می‌بینی اخلاص و جهاد در راه خدا همه مردان را شبیه هم می‌کند.
مردان ظهر عاشورای ۶۱ هجری خونشان هنوز زنده است و در رگ انسان‌هایی می‌جوشد که بعد از ۱۴ قرن هنوز حسین(ع) را لبیک می‌گویند. و به راستی «هر آن‌کس در هر زمان و در هر جا به این صلا لبیک گوید کربلایی است و کربلا میزان عشق است و اهل را از اغیار جدا می‌کند.»
اینجا دیگر تفاوتی نخواهد بود بین رزمندگان، اینکه از چه سرزمینی برخواسته‌اند و در چه زمانی پرچم مبارزه با کفر را به دست گرفته اند و تبیره زنان حماسه رفتن به معرکه جنگ را سر داده‌اند. همه آنها فراتر از عقل مادی تصمیمی می‌گیرند که با حساب و کتاب عوام‌الناسِ در بندِ روزمرگی هرگز جور در نخواهد آمد، شاید برای همین گاهی سعی می‌کنند معادلاتِ ذهنیِ خود از رفتن این مجاهدان به خط آتش را با سخیف‌ترین دلایل مادی حل کنند.
اما سید شهیدان اهل قلم زبان‌حال مجاهدان را این‌گونه توصیف می‌کند: «بگذار اغیار هرگز در نیابند که این قلب‌های ما از چه اشتیاق و شور و نشاطی مالامال است و روح ما در چه ملکوتی شادمانه سر می‌کند و سر ما در هوای کدامین یار خود را از پا نمی‌شناسد. بگذار اغیار هرگز در نیابند.»
آنچه خواهید دید فیلمی است از دورهمی فرماندهان لشکر فاطمیون در سوریه که حالا بسیاری از این جمع عند ربهم یرزقون شده‌اند و بقیه همچنان در سوریه با تکفیر می‌جنگند تا شاید آنها نیز عاقبت، جاودانه روزی خور درگاه حضرت حق شوند.
لازم به ذکر است به دلایل امنیتی این فیلم از وضوح تصویر برخوردار نیست.
انتهای پیام/ب
