خبرگزاری فارس، سرویس اجتماعی/ قدرت بینایی از مهم‌ترین نعمت‌های الهی است که برخی از افراد دانسته یا نادانسته از آن غافل هستند، اگر هر یک از ما فقط برای چند لحظه چشمان خود را ببندیم و در خیابان راه برویم استرس و اضطراب ناشی از رخ دادن اتفاقات ناگوار و افتادن بر روی زمین یا جوی آب و ... سبب میشود تا ناخودآگاه چشمان خود را باز کرده و قدردان این نعمت الهی باشیم.
بله آنچه که در یک لحظه قرار شد ما تجسم کنیم گوشه‌ای از سال‌ها تجربه است که افراد نابینا با آن دست و پنجه نرم کرده و با وجود سختی‌ها و مشقت‌های فراوان در اجتماع همچنان بارقه امید در چشمان کم سو و بی سوی این عزیزان می‌درخشد و امید به زندگی روز به روز در آنها بیشتر میشود.
*روشن‌دلانی که دلی به روشنایی خورشید دارند
اینها روشن‌دلانی هستند که اگرچه از نعمت دیدن محروم شدند اما دلی به روشنی خورشید داشته و گاهی از توانایی‌های بالاتری در مقایسه با افراد بینا برخوردار هستند.
آنچه که این قشر از جامعه را دچار نگرانی و عذاب می‌کند نابرابر بودن حقوق آنها در مقایسه با سایر افراد در زمینه برخورداری از امکانات و فضاهایی است که در قالب مناسب سازی مبلمان شهری یا اصلا از سوی مسئولان مورد توجه قرار نگرفته و یا اینکه تنها به مقدار کمی از آن بسنده شده است.
*نقض قانون جامع حمایت از حقوق معلولان
اگرچه بر اساس تاکیدات قانون جامع حمایت از حقوق معلولان تمام وزارت‌خانه‌ها، موسسات، سازمان‌ها و شرکت‌های دولتی و نهادهای عمومی باید در طراحی، تولید، احداث ساختمان‌ها و اماکن عمومی، معابر و وسایل خدماتی به شکلی عمل کنند که بهره‌مندی و استفاده از آنها برای افراد معلول نیز همانند افراد عادی فراهم شود اما گویی این قانون در حد شعار باقی مانده است و مصداق این عبارت میشود که "هر سال دریغ از پارسال".
*قول‌ها و وعده‌های رنگارنگی که در هاله‌ای از ابهام می‌ماند
۲۳ مهر هر سال که در تقویم کشور ما با نام روز عصای سفید مزین شده است، یادآور این مسئله است که افرادی در جامعه به عنوان روشندل وجود دارند که نیاز به حمایت و یادآوری دارند و در همین راستا نیز برنامه‌های گاها جامع و مدونی برای این قشر تدارک دیده میشود و قول‌ها و وعده‌های رنگارنگی که انگار همین الان عملیاتی خواهد شد در اینگونه مراسم خودنمایی می‌کند؛ اما با پایان یافتن این روز شاهد هستیم که "روز از نو روزی از نو" و تمام سخن های شیرین در چشم برهم زدنی به باد فنا رفته و فراموش میشود که در نهایت باز این روشندل صبور می ماند و دردها و رنج‌های بی‌پایانش که گریزی از آن نیست.
*محدودیت در معلولیت و انزوای روشندلان
به راستی شعار "معلولیت محدودیت نیست" واقعا در حد شعار است و هستند نابینایانی که هر روز با مشکلات فراوان دست و پنجه نرم کرده و در اثر نپذیرفتن توانمندی‌های شان از سوی افراد عادی جامعه و حتی گاهی ترحم بیش از حد که از نا آگاهی افراد صورت می‌گیرد روزبه‌روز در انزوای درونی خود فرو رفته و مشکلاتی را برای خود و اطرافیانشان ایجاد می‌کنند.
*نبود ضمانت اجرایی از سوی مدیران
مشاور انجمن بیماری‌های چشمی ایران با گلایه از اینکه با طرح مشکلات از سوی قشر روشندل متاسفانه هیچ ضمانت اجرایی از سوی مسؤولان وجود ندارد به فارس گفت: مسائلی مانند اشتغالزایی نابینایان، مناسب سازی فضا و اماکن عمومی، تحصیل دانش آموزان و ... برای این قشر هر ساله و همراه مطرم میشود اما گوش شنوایی برای شنیدن این دغدغه‌ها و اجرا کننده برای رفع مشکلات‌شان وجود ندارد.
*شعار در شعار باقی می‌مانَد
باهره اسلامی با انتقاد از اینکه مشکلات و دغدغه‌های نابینایان هر ساله مصادف با روز عصای سفید مطرح میشود و تنها در حد شعار باقی می‌ماند، اظهار کرد: تنها شیوه خدمات‌دهی به این افراد پرداخت کمک هزینه سالانه به مبلغ یک میلیون تومان از سوی بهزیستی به این افراد زیرپوشش است.
*ورود عینک‌های هوشمند برای افراد کم‌بینا به کشور
وی از طراحی و خرید عینک هوشمند برای نابینایان خبر داد و افزود: این عینک از اواخر خرداد ماه امسال وارد کشور شده و تست‌های پایلوت آن نیز انجام گرفت و قرار است از هفته آینده در تهران مستقر شویم تا در صورت تمایل علاقه‌مندان برای معاینات بالینی در این مرکز حاضر شوند.
*تجهیز برتر دنیا برای کم بینایان
مسؤول انجمن نابینایان غرب مازندران طراحی و استفاده از عینک هوشمند را تجهیز برتر دنیا برای کم بینایان عنوان کرد و گفت: با تجهیز این وسیله انقلاب عجیبی در دنیای این قشر ایجاد میشود و فرد کم بینا کاملا مستقل می شود.
لزوم تخصیص ارز دولتی و پوشش بیمه تکمیلی و تاکید بر تخصیص ارز دولتی به این عینک‌های هوشمند بیان کرد: با توجه به اینکه افراد کم‌بینا عضو سازمان بهزیستی هستند و بودجه دولتی به آنها تعلق می‌گیرد در نتیجه اگر این عینک‌های هوشمند زیرپوشش بیمه تکمیلی قرار بگیرد افراد با خرید آن مستقل شده و از چرخه سازمان بهزیستی خارج می‌شوند که این مساله کاهش هزینه‌های هنگفتی را برای دولت به همراه دارد.
انحلال غیرمنطقی انجمن نابینایان غرب مازندران
اسلامی انحلال انجمن نابینایان غرب مازندران را گناهی نابخشودنی از سوی مراجع ذیربط دانست و گفت: این دفتر از مرداد ماه امسال با وجود اینکه مجوز از سوی استانداری مازندران و دفتر نماینده غرب استان داشت اما به دلایل غیرمنطقی منحل شد و با وجود پیگیری‌ها و شکایت‌های فراوان هنوز چاره ای برای آن اندیشیده نشد.
*تناقض در دلیل مستدل برای حذف نمایندگی
مسؤول انجمن نابینایان غرب مازندران از وجود ۸۰۰ عضو در این انجمن خبر داد و اظهار کرد: مدیرعامل دفتر مرکزی که خود زیر نظر استانداری مازندران فعالیت می‌کند تنها با استدلال عدم فعالیت بنده در این نمایندگی دستور انحلال را صادر کرد در حالی که اگر این دلیل درست هم باشد پس گرفتن نمایندگی از یک شخص است نه اینکه مجوز دفتر نمایندگی را منحل کنند.
*انجام کار خیر بدون نیاز به مجوز و حکم
وی با تاکید بر اینکه استانداری مازندران باید در زمینه پیگیری‌ها و شکایت‌های انجام شده پاسخ درستی ارائه کند، بیان کرد: با وجود نداشتن مکان ثابت برای اعضای انجمن نابینایان غرب مازندران همچنان فعالیت خود را در منزل و یا با استفاده از تلفن ادامه می دهم چون بر این باور هستم که کار خیر نیازمند حکم و مجوزی نیست و باید دلی و از روی اخلاص انجام شود چرا که متاسفانه نگاه به غرب مازندران همیشه کمرنگ و ضعیف بوده و هست.
بدون چشم هم میشود زندگی کرد
به گزارش فارس، یک روشندل عصای سفیدش، گوش‌هایش و گاهی اوقات هم دست‌هایش چشم بیدار وی بوده که در غیاب چشمانش هدایت‌گر راهش شده است، وی اثبات کرد که بدون چشم هم میشود زندگی کرد و در حقیقت نابینایان و روشندلان الگوی واضحی از ضرب‌المثل "شنیدن کی بود مانند دیدن هستند" چرا که ثابت کردند نابینا کسی نیست که از نعمت بینایی برخوردار نیست بلکه کسی است که وابسته و درمانده است.
*ضرورت تغییر نگاه و دیدگاه در مورد روشندلان
و کوتاه سخن اینکه با توجه به اینکه امروزه با پیشرفت علم افراد نابینا نیز با طی کردن مدارج و مدارک عالی فاصله خود را با افراد عادی و بینا به صفر رسانده‌اند اما گاهی می‌بینیم که با دیده ترحم به قشر روشندل نگریسته میشود در حالی که باید دیدگاه‌ها در این زمینه به این باور برسد که اگر فرد نابینا چشمش نمی‌بیند دستانی دارد که به عنوان یک چشم عمل می‌کند، بنابراین نباید اجازه داد تا افراد نابینا دغدغه فکری و ذهنی نسبت به اجتماع و محیط پیرامون خود داشته باشند.
گزارش: زهرا خطیبی
انتهای پیام/3141/
