به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس همزمان با افزایش تقاضای گاز در دنیا، رقابت بر سر جذب بازارهای مصرف کننده عمده گاز طبیعی شدت گرفته است و تولیدکنندگان هرچند محدود بازار گاز تلاش دارند تا با حداکثر کردن صادرات، درآمد خود را از این طریق تضمین کنند.
اما این رقابت بین کشورهای تولید کننده برای صادرات گاز آن قدر شدید نبوده چراکه این کشورها اولا در هر منطقه بسیار محدود هستند و از طرفی تنها امکان تامین گاز در منطقه مشخصی را دارند. در این میان ایران به عنوان دومین دارنده گاز دنیا و همچنین موقعیت ژئوپولیتیک خود در منطقه، فرصت مناسبی را در اختیار دارد تا صادرات گاز به کشورهای منطقه و همسایه خود را سرعت بخشد و به هاب گازی منطقه تبدیل شود.
بی تردید این فرصت استثنایی پیش روی ایران است تا حجم تقاضای گاز در منطقه خود که بیش از صد میلیارد متر مکعب در سال برآورد می‌شود را در اختیار گیرد. درآمدهای صادرات گاز به طور تقریبی هم ارز درآمدهای نفتی است به طوری که با صادرات صد میلیارد متر مکعب گاز، درآمد ارزی برابر فروش یک میلیون بشکه نفت خام برای ایران به ارمغان خواهد آمد.
بدون شک علاوه بر آنکه ایران پتاسیل صادرات این حجم از گاز را دارد، درآمد حاصل از صادرات گاز می تواند جایگزین درآمد فروش نفت شود. درآمدهایی که اگرچه در ایران به آن کمتر پرداخته و توجه شده است اما مزایای بسیار بیشتری نسبت به درآمدهای فروش نفت خام نیز به همراه دارد از جمله این درآمدها تحریم ناپذیر و پایدار و تضمین شده است.
حجم تقاضای بیش از 100 میلیارد مترمکعبی منطقه با بررسی کشورهای منطقه به خوبی قابل تایید است. کشورهای هند، پاکستان، عمان، کویت، عراق و ترکیه همگی متقاضی گاز هستند که برای این تقاضا مابه ازایی وجود ندارد. تنها دوکشور قطر و ترکمنستان در این منطقه دارای منابع گاز هستند که قطر برای تمام تولید خود قراردادهای صادرات ال.ان.جی به کشورهای شرق آسیا منعقد کرده و ترکمنستان نیز به منظور صادرات به این کشورها نیازمند عبور از خاک ایران است.
بنابراین بنظر می رسد در شرایط حساس کنونی که ایران تحت فشار تحریم قرار گرفته و آمریکا به دنبال محدود کردن فروش نفت ایران است، بدون شک لزوم مذاکره برای بدست گرفتن بازار گاز منطقه بسیار احساس می شود. مذاکراتی که اگرچه دشوار و وابسته با عوامل مختلفی است اما برای کشور حیاتی و ضروری است و نیازمند تلاش دیپلماتیک و فنی شبانه روزی است.
انتظار می‌رود که مسئولین تلاش های خود برای صادرات گاز و جایگزینی آن به جای صادرات نفت را بیش از پیش ادامه دهند تا بی تردید این اولویت به غیر از درآمدهای سرشار برای ایران، نتایج مثبت امنیتی و سیاسی نیز داشته باشد.
البته همه این تلاش‌ها قطعا نباید بهانه‌ای برای نادیده گرفتن منافع ملی ایران در قیمت‌گذاری و دیگر شروط قراردادی گاز باشد.
انتهای پیام/
