به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری فارس، مرتضی ضرابی دانشجوی مقطع دکترای زیستشناسی سلولی و مولکولی پژوهشگاه رویان جهاددانشگاهی در پایان نامه مقطع دکتری خود به اثبات این نظریه پرداخت که استفاده همزمان از ریزمولکولهای SB431542، Chir9901 و Bpv که به ترتیب مهارکنندهی مسیر TGF-β و تقویتکنندهی مسیرهای Wnt و Akt هستند، در محیط عاری از سرم و در حضور SCF، TPO و Flt3L، سبب افزایش 120 برابری سلولهای تکهستهای و 50 تا 70 برابری سلولهای CD34+CD38- می شود.
این محقق پژوهشگاه رویان در این خصوص گفت: خون بندناف به عنوان یکی از منابع ارزشمند و سهلالوصول سلولهای بنیادی خونساز از پتانسیل خوبی در درمان انواع بیماریها و بدخیمیهای خونی برخوردار است. ولی تعداد اندک سلول موجود در هر واحد خون بندناف، استفاده از این منبع را محدود به بیماران خردسال کردهاست. در این میان تکثیر آزمایشگاهی سلولهای بنیادی خون بندناف از جمله روشهای مطرح برای حل این چالش محسوب میشود؛ تا آنجا که یک محیط کشت عاری از سرم و حاوی حداقل 3 سایتوکاین اصلی SCF، TPO و Flt3L، در سطح بینالملل برای تکثیر بهینهی این سلولها معرفی شدهاست.
ضرابی اضافه کرد: از آنجا که تمایز، پیری و مرگ سلولی از مهمترین معایب این پروتکل کشت است، شناسایی فاکتور(های) رشد دیگر که بتواند جایگزین سایتوکاینها شود یا اینکه حداقل، عملکرد آنها را بهبود بخشد از اهمیت بسزایی برخوردار است.
به گفته این محقق، استفاده از ریزمولکولها در فناوری تولید، تکثیر و نگهداری انواع سلولهای بنیادی جنینی و بالغ، در سالهای اخیر به شدت رو به گسترش است؛ چراکه ابزار مناسبی جهت کنترل انواع مسیرهای پیامرسانی سلولی هستند.
وی در خصوص تحقیق انجام شده برای تکثیر سلول های خونساز بندناف افزود: به منظور بهینهسازی محیط کشت سلولهای CD34+، ضمن جستجو در بین انواع مسیرهای منتهی به تکثیر، تمایز و آپاپتوز سلولهای بنیادی خونساز، مجموعهای از 7 ریزمولکول SB، PD، Chir، Bpv، Pur، Pμ وNAM انتخاب و به طور همزمان به محیط کشت افزوده شد. سپس با رویکرد حذفی بهترین ترکیب آنها جهت القای تکثیر کارامد سلولهایCD34+ غربالگری شد. در هر مرحله ویژگی تکثیر، خودنوزایی، کلونیزایی و بیان ژنهایی چون GATA1/2، BMI1 و CXCR4 در سلولهای تکثیریافته مطالعه شد. علاوه بر این در نهایت با کمک مدل موشی پیوند داخل رحمی پتانسیل پیوند سلولها در کوتاه مدت نیز مورد بررسی قرارگرفت.
به گفته این محقق، بطور کلی، نتایج حاصل از این مطالعه، نه تنها یک پروتکل موثر برای تکثیر سلولهای بنیادی خونساز خون بندناف در شرایط آزمایشگاه معرفی میکند؛ دیدگاه جدیدی را نیز در خصوص مکانیسمهای مولکولی حاکم بر فرایند تکثیر و خودنوزایی این سلولها باز میکند.
انتهای پیام/