به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری فارس، نمایش «نمایشی در ستایش تئاتر» به کارگردانی پانته‌آ پناهی‌ها، الهام کردا و صابر ابر مدتی است که در تماشاخانه ایرانشهر به صحنه می‌رود و اجرایش نیز تا آخر هفته ادامه دارد.
این نمایش در واقع یک کار کارگاهی از سوی هنرجویان کلاس بازیگری «اینجا میان شهر» این سه کارگردان است که به صورت اجرای گزیده‌ای از نمایشنامه‌های معروف دنیا از جمله نمایشنامه‌های معروف چخوف، کامو، شکسپیر، ویسنی یک، ماتئی، کانگریو، سوفکل، ادوارد البی، تنسی ویلیامز، بکت، یوجین اونیل، محمد چرمشیر، بهرام بیضایی و ...انتخاب شده است.
مخاطبان در ابتدای ورود به سالن انتظار دارند که یک داستان و یک نمایش را شاهد باشند که در ستایش تئاتر است در حالیکه هدف سه کارگردان این نمایش ارائه هنرنمایی هنرجویان کلاس‌های بازیگری‌‌شان در قالب اجراهای گزیده‌ای از هنرمندان مطرح و نمایشنامه‌نویسان مطرح دنیا است درحالیکه ممکن است برخی مخاطبان از چنین اجرایی دچار شوک شوند.
شنیده‌ها حاکی از این است که اجرای این نمایش به صورت خیلی فوری و بدون برنامه قبلی توسط این سه هنرمند که امضایشان پای کار قرار دارد، صورت گرفته و دو نوبت اجرای نمایش‌های الهام کردا و صابر ابر به اجرای مخلوط این دو بازیگر و هنرمند به علاوه گلاب آدینه تبدیل شده است. شاید مخاطبان انتظار این را داشته باشند که یک بازی حرفه‌ای از هنرمندان مطرح تئاتر ببیند درحالیکه روی صحنه با هنرجویانی روبه‌رو می‌شوند که البته تمام تلاششان را برای همه اجراها داشته‌اند و مورد اقبال تماشاگران نیز قرار می‌گیرند.
منتها سوال اینجا پیش می‌آید که آیا تماشاخانه ایرانشهر محلی برای اجرای بازیگران هنرجو است و آیا سایر هنرجویان تئاتر نیز نمی‌توانند توقع داشته باشند که در این سالن به اجرا بروند؟ درحالیکه نام و امضای سه هنرمند تئاتر الهام کردا، صابر ابر و پانته‌آ پناهی‌ها پای اجرای این هنرمندان قرار دارد.
کارگردانان این اثر معتقد هستند که برای ستایش هنرمندان بزرگ تئاتر و نمایشنامه‌های معروفشان این نمایش را به صحنه برده‌اند درحالیکه شاهد هستیم در بخش‌هایی مخاطب دچار خستگی و رخوت می‌شود چرا که برخی از این نمایشنامه‌ها یا دیالوگ‌ها و مونولوگ‌هایشان سنگین است.
حتی برخی معتقدند که تماشای این کار برای کسانی مناسب است که نمایشنامه‌های زیادی را خوانده باشند و با متن‌های سنگین نمایشنامه‌های معروف دنیا آشنا باشند وگرنه آنها را دچار سردرگمی می‌کند و اما عده دیگر معتقدند که کار توانسته آنها را با نمایشنامه‌های مطرح دنیا آشنا کند.
شاید بهتر بود که برای معرفی کار مطرح می‌شد که کار توسط هنرجویان اجرا می‌شود و همینطور تلفیقی از اجراهای موفق و نمایشنامه‌های معروف دنیا است تا تماشاگران مطلع از این باشند که با چه کاری طرف هستند. این مطلب بدین معنی نیست که کار هنرمندان تئاتر و هنرجویان زیر سوال برود، اتفاقا این حمایت از سوی هنرمندان برجسته تئاتر مطلوب است منتها به شرطی که برای تماشاگران معرفی شود و این امکان برای همه هنرمندان برای استفاده از سالن فراهم باشد.
انتهای پیام/
