مجله فارس پلاس ؛معصومه اصغری:امین چیذعلی این روزها سر شلوغی دارد. او مسئول تیم شناسایی نیازمندان واقعی شده که هزینه خرید نان بر دوششان سنگینی می‌کند: «همیشه تعدادی از دوستان را می‌دیدم که مبالغی را جمعی می‌کنند و به صورت نمادین در روز عاشورا به زائران کربلا نان رایگان می‌دهند. به این فکر افتادم که بهتر است این کار را برای افراد فقیر انجام دهیم. به نام امام حسن مجتبی (ع) این سفره را یک سال پیش پهن کردیم و خدا را شکر خیلی سریع تعداد اعضای گروه ما زیاد شد.» چیذعلی می‌گوید یک فرق اساسی بین این کارخیر و باقی نذری‌های نان وجود دارد: «خیلی از عزیزان هستند که از شاطر نانوایی‌ها می‌خواهند به مشتری‌هایشان نان نذری بدهند و هزینه‌اش را خودشان به عهده می‌گیرند. اما به این شکل نان به نیازمندان واقعی نمی‌رسد. خوشبختانه با کمک معتمدهایی که می‌شناختیم به خانه نیازمندان می‌رویم و بن‌های ویژه ای برای خرید نان به آن‌ها می‌دهیم. شاطر این بن‌ها را می‌شناسد و بی سر و صدا جوری که آبروی آن نیازمند حفظ شود تعداد نانی را که نیاز دارد را به او می‌دهد.»
سفره‌هایی که در شهرستان‌ها کم برخوردار پهن شد
این گروه خیر در 8 منطقه کم برخوردار نانوایی‌هایی را مشخص کرده‌اند که نیازمندان می‌توانند از آنجا نان رایگان تهیه کنند. در این باره می‌گوید: «ما این مناطق را شناسایی و برای هر یک از این مناطق مسئولانی را معین کرده‌ایم تا بر روی کار نظارت داشته باشند. در حال حاضر در شهر شاهرود 2 نانوایی، بندر لنگه 1 نانوایی، رودهن 2 نانوایی، قرچک 1 نانوایی و منطقه 18 تهران هم 2 نانوایی زیر نظر گروه ما فعالیت دارند. ما به کمک همسایه‌های مان به حساب این نانوایی‌ها پول واریز می‌کنیم و آن‌ها نان روزانه تعدادی از فقرا را که ما شناسایی کرده‌ایم، فراهم می‌کنند. امیدواریم که بتوانیم تعداد این نانوایی‌ها را در مناطق محروم بیشتر کنیم و این مستلزم مشارکتی همگانی است.»
فضای مجازی، میعادگاه کار خیر
اعضای گروه خیریه جمع و جور خیابان شورا این روزها از فضای مجازی برای تبلیغ کار خیرشان بهره می‌برند... علی آبادی مسئول هماهنگی‌های این گروه خیریه می‌گوید: «همه کسانی که در این گروه خیریه هستند همدیگر را می‌شناسند و با معرفی اعضا به خانواده‌هایشان به این گروه پیوسته‌اند. ما برای هر نفر که بخواهد یک سهم می‌دهیم هر یک سهم 8 هزار تومان است. البته کسانی هستند که چندین سهم را بر می‌دارند و مبالغ قابلی از هزینه‌های ما را فراهم می‌کنند. در ابتدا که می‌خواستیم این کار را شروع کنیم عده ای گفتند ما یک میلیون می‌دهیم، ما فلان قدر کمک می‌کنیم، به آن‌ها گفتیم ما نمی‌خواهیم یکبار این کار را انجام دهیم و یا برای یک ماه بین فقرا نان پخش کنیم. هر کس مبالغ کمی را پرداخت کند اما این پرداخت مبالغ به صورت دائمی باشد. من معتقد بودم اگر قرار است این کار مداوم نباشد اصلاً بهتر است که تشکیل نشود. در ماه حدوداً مبالغ قابلی جمع می‌شود و ما آن را به دست نانوایی‌ها می‌رسانیم. در حال حاضر به طور میانگین هر نانوایی هر روز به 20 خانواده فقیر نان می‌دهد. تمام این هزینه‌ها به صورت مردمی و از همین گروه‌های مجازی که تشکیل داده‌ایم فراهم می‌شود.»خوشبختانه در دهه ابتدایی ماه محرم این مبالغ نذری افزایش چشمگیری داشت و ما در روستاهای دو رافتاده اهالی را به غذای نذری مهمان کردیم.»
احداث نانوایی در روستای دور افتاده
کارهای خیرخواهانه این گروه مرز و پایانی ندارد. حمیده نجفی یکی از اعضای فعال این گروه می‌گوید: «به همت دوستان و زحمات فراوانی که اعضای گروه کشیدند، شنبه این هفته توانستیم 9 امین نانوایی را در بندر گناوه تحت پوشش قرار دهیم. از شنبه این هفته این نانوایی به فقرا نان داده است و این کار بدون شک ادامه پیدا می‌کند. البته قرار است گروه خیریه ما یک کار بزرگ دیگر نیز انجام دهد. یک خیر مبلغ قابل توجه ای را به ما داده است تا با آن یک نانوایی احداث کنیم. بر اساس تحقیقاتی که انجام دادیم روستایی را شناسایی کردیم که نانوایی ندارد. مردم این روستا یا باید نان خشک مصرف کنند و یا برای خرید نان مسافت زیادی را تا شهر بروند. با احداث این نانوایی در این روستا با یک تیر چند نشان را می‌زنیم. هم با دادن کار به عده ای جوان در آن نانوایی اشتغال زایی کرده‌ایم و هم نان رایگان به دست فقرای آن روستا می‌رسانیم. از طرف دیگر مشکل نداشتن نانوایی آن روستا را برای همیشه حل خواهیم کرد.»
کاسبی‌ام رونق گرفته
وقتی نیازمندی از راه می‌رسد و در صف نانوایی بن نان رایگان را به سمت او می‌گیرد گل از گلش می‌شکفد. رضا نوروزی شاطر و صاحب نانوایی است که این گروه خیریه در منطقه 18 تهران تحت پوشش قرار داده‌اند. او برای ما از حس و حال خود هنگام پختن نان برای فقرا می‌گوید: «نزدیک یک سال است که این نانوایی را کرایه کرده‌ام و دو ماهی می‌شود که با این گروه خیریه آشنا شده‌ام. شاید باورتان نشود ولی از وقتی آن‌ها را شناخته‌ام کسب و کارم رونق بیشتری گرفته است. صبح‌ها به امید آنکه قرار است از این مغازه عده ای نیازمند سیر شوند چراغ نانوایی را روشن می‌کنم. من هم خودم را عضوی از این گروه می دانم. چند وقت پیش وقتی مسئول این گروه برای گرفتن نان دیر کرده بود خودم لباس‌هایم را عوض کردم و به سراغش رفتم تا خدایی نکرده نان‌ها دیر به دست این بندگان خدا نرسد. تا جایی که بتوانم به آن‌ها تخفیف می‌دهم تا من هم در این کار خیر شریک باشم»
انتهای پیام//
