احسان کاوه، مدیر مرکز تلویزیون و انیمیشن حوزه هنری در گفت‌وگو با خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس درباره رویداد «پیچینگ» انیمیشن ایران گفت: فضای کسب و کار یعنی ارتباط بین عرضه کننده و خریدار، اگر عنصر خلاق در این فضای کسب و کار باشد، یعنی شما با استعدادها مواجه هستید. در رویداد پیچینگ، کسی که ایده یک اثر هنری دارد، آن را به سرمایه‌گذار ارائه می‌دهد و یا اصطلاحاً پیچ می‌کند. تاکنون در حوزه انیمیشن در کشورمان چنین اتفاقی نیافتاده است و اگر هم پیشنهاداتی بین تولیدکننده و سرمایه‌گذار رد و بدل شده، پشت درهای بسته اتفاق افتاده. به این صورت که صاحب ایده از منِ مدیر فرهنگی وقت می‌گرفته و ایده خودش را ارائه می‌کرده و من هم اگر می‌خواستم با او کار می‌کردم؛ اما این کار چند ایراد داشته، یکی اینکه وقتی در اتاق در بسته باشد، فضا شفاف نیست و می‌تواند پیچیدگی‌های مالی داشته باشد، مثلاً من کمتر از چیزی که حق اوست کار را بخرم یا او بیشتر از حقش کار را بفروشد.
وی ادامه‌داد: دوم اینکه ارائه دادن یا پیچ کردن اثر قواعد خاصی دارد، مثل روش تحقیق کردن یا ارائه و پرزنتیشن دروس در دانشگاه؛ اما متأسفانه این قاعده در کشور ما آموزش داده نمی‌شود. رویداد پیچینگ بهانه‌ایست برای آموزش این قاعده که با آن می‌توان به تولید‌کنندگان آموخت که مثلاً مدت زمان ارائه محصولشان باید چقدر باشد، از چه نوع ادبیاتی و لحنی استفاده کنند، چه چیزهایی در کنار متن و فرآیند شفاهی پیچ کردن به صورت بصری یا شنیداری وجود داشته باشد که به تاثیرگذاری ایده کمک کند یا چه ضمانتی برای کار وجود دارد که سرمایه‌گذار با خاطری آسوده این کار را بپذیرد.
مدیر مرکز تلویزیون و انیمیشن حوزه هنری بیان کرد: از طرف دیگر وقتی در مکان عمومی این پیچ ارائه شود، همه با استعدادهای موجود در آنجا آشنا می‌شوند، فضا رقابتی و شفاف می‌شود و حتی نرخ تولید آثار نیز بیان می‌شوند. مثلا کسی برای اینکه بتواند مذاکره کند در ملا عام اعلام می‌کند که پیش بینی می‌کنم، کارم N تومان هزینه دارد و در پایان N تومان هم درآمد خواهد داشت. وقتی چنین چیزی رخ دهد، همه چیز برای همه برابر است و اینطور نیست که سرمایه‌گذاران یا مدیران فرهنگی فقط با چند نفرِ ثابت برای تولید آثار گفت‌وگو کنند. در اینجا دیگر فرقی نمی‌کند کسی این کار را در تهران یا شهرستان انجام می‌دهد، درحالی که در گذشته کسی که در تهران بود، دسترسی به سرمایه‌گذاران و مدیران برای او بیشتر ممکن بود و همین مسئله ساده باعث می‌شد که بعضاً عدالت برقرار نشود.
او درخصوص چگونگی شکل‌گیری ایده این رویداد نیز گفت: من از یک سال‌ونیم پیش که به این مرکز آمدم، اولین ایده‌ای که برای عملی کردن به ذهنم رسید، برگزاری پیچینگ بود و بعد از جلساتی که با دوستان‌مان در ستاد توسعه فناوری‌های نرم و هویت‌سازِ معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری انجام دادیم این ایده مطرح شد، که خوشبختانه آنها هم در رئوس کارهای خود چنین قصدی را داشتند و از طرح استقبال کردند و بعد از هم‌فکری با هم بخش خصوصی را هم وارد کردیم تا هم هزینه‌ها را متقبل شود و هم اینکه چون بخش خصوصی همیشه موتور منطقی کردن این فضاهاست، فضا را در اختیار بگیرد. با توجه به اینکه ما به منابع نفتی وصل هستیم و شاید وسواس به خرج دهیم و بعضاً با تعلل و تنبلی از سرعت کار بکاهیم، بخش خصوصی که حساب و کتابی منطقی دارد را وارد ماجرا کردیم و یک تفاهم‌نامه سه جانبه منعقد شد تا این حرکت را به سرانجام برسانیم. در اصل این اتفاق حاصل یک تفاهم‌نامه مشترک است و هرکسی هر آن چیزی که در توانش بوده را گذاشته تا این رویداد برگزار و هر سال تکرار شود.
کاوه در مورد نقش حوزه هنری در این میان هم اضافه کرد: حوزه هنری نقشِ راهبری دارد و تلاش می‌کند بی‌طرفانه و به دور از منافع تولیدی و فضای رقابتی که ممکن است در تولید برای آن وجود داشته باشد، به بالاتر رفتن کیفیت این رویداد کمک کند تا منطبق با تجربه‌های خوبی که در هرجای دنیا در چنین رویدادهایی وجود داشته، در ایران نیز این ماجرا برگزار شود. به همین دلیل حوزه هنری هرچه در اختیار دارد از زیرساخت‌های موجود گرفته تا فضای مطالعاتی و فیزیکی را در اختیار رویداد قرار داده تا این اتفاق به درستی برگزار شود.
او ادامه داد: یکی از مهم‌ترین کارهای ما در رویازی این است که به بهانه برگزاری این رویداد فرهنگسازی کنیم و این فضا را به وجود بیاوریم که یک آدم خلاق، بداند برای اینکه ایده‌اش را عملی کند باید زحمت زیادی بکشد، پس چیزهایی را از قبل آماده کند، یک پیش فرض‌هایی داشته باشد تا با سرمایه‌گذاران بحث کند. در فضای کسب و کار سرمایه یکی از ارکان اصلی است و برای جذب آن باید زحمات زیادی کشید.
مدیر مرکز انیمیشن حوزه هنری در خصوص نمونه‌های خارجی این رویداد گفت: در حوزه انیمیشن در حاشیه بسیاری از بازارهای بین‌المللی و جشنواره‌ها مثل بازار میفا در انسی فرانسه یا اشتوتگارت آلمان و اوتاوای کانادا هرساله پیچینگ برگزار می‌شود و تولید‌کنندگان و سرمایه‌گذاران در آن رویدادها حضور پررنگی دارند. پس به طور کلی پیچینگ در همه جای دنیا برگزار می‌شود و ما نیز قصد داریم آن را در ایران عملی کنیم. البته اینطور نیست که بخواهیم بگوییم این کارِ ما یعنی کپی‌کاری، ما مطالعه کردیم و آن را برگزار خواهیم کرد. چنین چیزی کشف نبوده که بگوییم بعد از کشف اولیه در فلان کشور، مابقی از آنها کپی‌برداری کردند، مدلِ پیچ کردن از گذشته نزد همه وجود داشته، مثلا در دوره پارینه سنگی هم کسی را می‌خواستند برای انجام کاری متقاعد کنند، باید او را به هر روشی که می‌توانستند راضی می‌کردند، پیچینگ همان راضی کردن است.
وی ادامه‌داد: وقتی شما کسی را متقاعد می‌کنید که از شما حمایت کند، یعنی پیچ و این حرکت به مرور کامل‌تر شد. مثل زبان که اول کشف شده بود و بعداً گرامر و دستور زبان و قواعد کلی به آن اضافه شده. این روش هم هرچه جلوتر آمده به یک دستور زبان رسیده که همه جا رعایت می‌شود، البته که متدهای مختلفی برای این کار هست و ما خودمان انتخاب کردیم که چه متدی داشته باشیم و مواردی را نیز با شرایط بومی کشورمان انتخاب کردیم.
کاوه صحبت‌هایش را با پاسخ به این سؤال که هدف اصلی ایجادِ این پیچینگ، تبدیل کردن آن به یک بنگاه اقتصادی است یا خیر، بیان کرد: به هیچ وجه این‌گونه نیست. تمام تلاش رویداد این است که کمک کند فضای اقتصادی در حوزه انیمیشن جدی گرفته و به رسمیت شناخته شود. پیچینگ به عنوان یک بنگاه اقتصادی عمل نمی‌کند، ولی تلاش‌مان این است که رویازی. بتواند درآمد داشته باشد تا هزینه‌های خودش را پوشش دهد. درحال حاضر چیزی که به عنوان هزینه‌های ثبت‌نام در سایت دیده شده، کفاف یک دهم هزینه‌های برگزاری رویداد را هم نمی‌دهد، منتهی برای اینکه رویداد رویازی بتواند خودکفا باشد و وابستگی به پول نفت نداشته باشد و همیشه ادامه پیدا کند، هزینه ثبت نام وجود دارد.
انتهای پیام/
