به گزارش خبرنگار گروه علمی و دانشگاهی خبرگزاری فارس، بافت استخوانی بخش سفت استخوان را تشکیل داده و نگهدارنده بافت همبند در بدن است که از جمله مسائل قابل توجه در ارتباط با بافت استخوانی، نقصهای دربرگیرنده آن در نتیجه آسیبدیدگی استخوان به دلایلی نظیر تصادف یا سرطان است.
امروزه افزایش سن امید به زندگی، اهمیت ترمیم و جایگزینی بافتهای معیوب بدن بخصوص بافت استخوانی را دوچندان کرده است که در سالهای اخیر پیشرفتهای قابل توجهی در ارتباط با جایگزینی اعضاء، اندام و بافتهای بدن صورت گرفته است.
محققان ایرانی نیز توانستند از صمغ گیاه کندر حامل دارویی را برای ترمیم بافتهای استخوانی تهیه کنند.
گیاه کندر گیاهی دارویی است از راسته افراسانان (Sapindales) که از شیره آن هم استفادههای متفاوتی میشود.
در رابطه با چگونگی عملکرد محققان کشورمان با پرستو نامداریان مجری این طرح گفتوگو کردیم.
فارس: دلیل توجه شما به ترمیم بافتهای استخوانی چه بود؟
نامداریان: بهرهگیری از پروتزهای مصنوعی در رفع نقص بافتهای بدن بهویژه بافت استخوانی یکی از روشهای ترمیم بافتی است که دچار نقص شده است، در این راستا پیدا کردن مناسبترین مواد و ساختار که بتواند جایگزین مناسبی برای بافت استخوانی بوده و به رشد صحیح سلولهای استخوانی کمک کند، مسئلهای حائز اهمیت است.
یکی از موضوعات مهم در مهندسی بافت و ترمیم بافتهای استخوانی داربستهای استخوانی با نقش هدایت تشکیل استخوان است، در اکثر داربستها از پلیمرهای سنتزی استفاده میشود که بکارگیری این دست از داربستها میتواند منجر به تخریب اسیدی شود، بنابراین جایگزینی پلیمرهای سنتزی امری ضروریست.
فارس: چه شد که به بهرهگیری از صمغ گیاه کندر فکر کردید؟
نامداریان: در این تحقیق برای نخستین بار اقدام به سنتز کردن داربستهای ژلاتین، کیتوسان و میکروکرههای حامل دارو با استفاده از صمغ گیاه کندر که مادهای سه فاز و طبیعی است، صورت گرفته است. استفاده از پلیمرهای طبیعی در سنتز کردن میکروکرهها و داربستها عاری از مشکلات تخریب اسیدی حاصل از استفاده از پلیمرهای سنتزی است.
فارس: درباره چگونگی اجرای طرح توضیح دهید.
نامداریان: در این تحقیق از خاصیت القایی استخوانسازی بهره گرفتیم، در خاصیت القایی استخوانسازی با بارگذاری دارو از طریق داربستها و میکروکرهها بهواسطه رهایش طولانی مدت بر روی سلولهای استخوانی، اقدام به ترمیم بافت استخوانی صورت میگیرد که در این تحقیق داروی «دگزامتازون» بر روی میکروکرههای کندر بارگذاری شده و در داربستهای ژلاتین، کیتوسان مورد استفاده قرار گرفت.
با توجه به استفاده از پلیمر طبیعی در تهیه داربستها و میکروکرههای حامل دارو در این تحقیق، نتایج حاصل نشان داد که نه تنها تخریب اسیدی مشاهده نشده است، بلکه رهایش دارو به آرامی صورت گرفته و سازگاری مناسبی نیز با بدن دارد.
فارس: در این تحقیق افراد دیگری هم با شما همکاری کردند؟
نامداریان: این تحقیق در قالب رساله دکتری بنده به عنوان دانشآموخته مقطع دکتری رشته مهندسی پزشکی - بیومتریال با عنوان «ساخت، بررسی خواص و ارزیابی رهایش داروی دگزامتازون در داربستهای ژلاتین، کیتوسان و میکروکرههای کندر» انجام شد که به راهنمایی علی زمانیان و آزاده آصفنژاد در واحد علوم و تحقیقات دفاع شد.
فارس: به مراحل دیگر این طرح و تولید انبوه نیز فکر کردهاید؟
نامداریان: این طرح را میتوانیم داخل بدن آزمایش کرده و سپس به تولید انبوه برسانیم، برای تولید انبوه مراحلی پیش رو داریم که باید آن را پشت سر بگذرانیم ولی طرح برای اجرا آماده است.
انتهای پیام/