به گزارش خبرنگار اجتماعی فارس، معاون رئیس کارگروه اول IPCC در نشست اطلاعرسانی و آموزشی هیأت بین الدولی تغییر اقلیم، تغییر اقلیم را مسأله بسیار گسترده دانست و گفت: همه کشورهای دنیا درگیر تغییرات اقلیمی هستند و مسأله امروز ما دیدگاه ورود و برخورد با این مهم است.
ادوین آلدراین با اشاره به اینکه بدون مصرف گازهای گلخانهای منفی 18 درجه دما کاهش مییابد اظهار داشت: افزایش جمعیت و استفاده از وسایل حملونقل عمومی از جمله دلایل افزایش دما در کره زمین است.
معاون رئیس کارگروه اول IPCC با بیان اینکه گرمایش زمین به صورت یکنواخت اتفاق نمیافتد و بیشترین گرمایش در نواحی قطبی تأثیر گذاشته است ابراز داشت: تغییرات سطح دریاها که بر اساس تصویربرداری ماههای اخیر انجام گرفته نشان میدهد افزایش دمای این مناطق زیاد است.
آلدراین دو احتمال برای افزایش دما در میان اندیشمندان همکار خود در IPCC را برشمرد که افزایش 2 درجهای و 4 درجهای دما را شامل میشود.
به گفته وی، با افزایش 4 درجهای دما ما با مشکلات اساسی در تأمین مواد غذایی جهان مواجه خواهیم شد.
معاون کارگروه اول هیأت بینالدولی تغییر اقلیم با بیان اینکه مداخله در تغییر اقلیم ریسک دارد، گفت: هر چند مداخلاتی هم داشته باشیم باز هم در آینده تغییرات آب و هوایی را تجربه خواهیم کرد.
این کارشناس تغییرات اقلیمی با اشاره به گزارشات WMO اظهار داشت: در 18 سال گذشته به غیر از دو سال شاهد رشد دمایی در جهان بودهایم که تأثیرات این افزایش دما را در آب شدن یخهای قطبی و آلودگی هوا میبینیم.
آلدراین خاطرنشان کرد: این تغییرات اقلیمی در کشورهایی مثل ایران که با مشکل بیابانزایی دست و پنجه نرم میکند قابل لمستر است اما همه کشورها به نوعی تأثیرپذیرند.
در ادامه یوبا سوکانا معاون IPCC گفت: کشورهای فقیر از تغییرات اقلیم آسیبپذیرتر هستند و تأثیر این تغییر اقلیمی بر روی کاهش آب آشامیدنی، تغییرات اکوسیستمی اقیانوسها، حتی بهداشت قابل مشاهده است.
به گفته سوکانا، انتشار گازهای گلخانهای که از استفاده بیش از حد از سوختهای فسیلی ناشی میشود عامل اصلی تغییرات اقلیمی است که مجموعه دادهها در این زمینه نشان میدهد که نرخ رشد انتشارات گازهای گلخانهای از 1.3 به 2.2 در سال 2010 افزایش یافته است که بیشترین آن به دلیل استفاده از سوختهای فسیلی است.
معاون IPCC با تأکید بر اینکه حد افزایش دما برای کره زمین نمیتواند بیشتر از 2 درصد باشد، اظهار داشت: تا سال 2010 ما 72 درصد از بودجه کربن جهان را استفاده کردهایم و تنها 225 گیگاتن ظرفیت استفاده زمین از کربن باقی مانده است.
وی افزود: اگر روند انتشار گازهای گلخانهای با همین شیب را ادامه دهیم تا 30 سال آینده همه چیزمان از بین میرود.
معاون IPCC خاطرنشان کرد: سه گزینه برای تغییر اقلیم وجود دارد که کاهش انتشار گازهای گلخانهای و تطبیق دادن خود با آن و ادامه روند حاضر از آن جمله است.
در ادامه این نشست جاناتان لین رئیس مرکز ارتباطات هیات بینالدولی تغییر اقلیم IPCC با اشاره به اینکه از دهه 1960 تا 1980 مردم متوجه تغییرات اقلیمی شدند و اطلاعات زیاد و متناقضی در این زمینه وارد عرصههای علمی شد، گفت: به همین دلیل تصمیم گرفته شد یک ارگان در اندازه بینالمللی تأسیس شد که تمام دانستهها را در این زمینه بررسی و مورد مطالعه قرار داده و یک همافزایی بینالمللی ایجاد کند. IPCC تأسیس شد و هزاران مقاله چاپ شده در این هیأت بینالدولی مورد مطالعه قرار گرفت.
وی افزود: تمام گزارشهای IPCC در چارچوب توسعه پایدار تدوین میشود و نتیجه این گزارشات تصمیمات توافقنامه پاریس را شکل داد.
رئیس مرکز ارتباطات هیات بینالدولی تغییر اقلیم IPCC با یادآوری این نکته که دو درجه افزایش دما برای کره زمین در واقع حد خطر محسوب میشود، اظهار داشت: در توافقنامه پاریس به اهداف کمتر از دو درجه یعنی 1.5 درجه تکیه شده چرا که دولتها از این هیأت خواستهاند که تأثیرات افزایش 1.5 درجه دما را بررسی کنند.
پرهیزکار رئیس سازمان هواشناسی کشور نیز با بیان اینکه رشد توسعهای در منطقه ما نمونه عینی توسعه ناپایدار است، گفت: ما بیش از حد توان منطقه خود توسعه و برداشت داشتهایم و این روش باعث شده که منابع سطحی آبیمان را از دست بدهیم و برای ادامه روند توسعه به لایههای آبهای زیرزمینی تکیه کنیم که متأسفانه آبهای زیرزمینی هم به دلیل محدودیت در حال از بین رفتن هستند.
سوکانا معاون IPCC در پاسخ به سؤالی در خصوص اینکه آیا میتوان تغییر اقلیم را به صورت علمی قبول کرد، گفت: این تغییرات اعتقاد نیست بلکه بر اساس شواهد علمی و مشاهدات افزایش دما در سراسر زمین اعلام میشود و رسانهها و دانشمندان باید این تغییرات را برای عامل مردم توصیف کنند.
وی ادامه داد: ممکن است برخی ایده تغییر اقلیم را نپذیرند که با این دسته باید از تأثیرات تغییر اقلیم صحبت کرد.
معاون IPCC با اشاره به گزارش افزایش 1.5 درجهای دمای زمین که از سوی IPCC تهیه شده است، گفت: ما نباید در خصوص تغییر اقلیم تنها به صورت انتزاعی نگاه کنیم بلکه تحول در توسعه اقتصادی و توسعه پایدار هم باید مدنظر قرار بگیرد چه در کشورهای فقیر و چه در کشورهای توسعهیافته.
در ادامه وی در خصوص این مبحث، گفت: ما هر روز انرژی بیشتری وارد جو زمین میکنیم این باعث تغییر اقلیم میشود علاوه بر این مردم به کربن بیشتر احتیاج دارند که این مسأله سطح انرژی جو را افزایش میدهد پس میتوان گفت این تنها مشاهدات ما نیست بلکه از یک مسأله منطقی سرچشمه میگیرد.
به گفته سوکانا توافق نامه پاریس میتواند یک راهحلی ایجاد کند که تمام جوامع بشری در مقابل تغییرات اقلیمی بایستند.
رئیس سازمان هواشناسی نیز با اشاره به اینکه تغییرات کند در زمینه اقلیم باعث شده است که برخی این تغییرات را درک نکنند، گفت: اما شواهد علمی حاکی از این است که تغییر اقلیم رخ داده است.
وی ادامه داد: کاهش بارش 10 ساله در ایران شاهدی بر این تغییرات است علاوه بر این ما دچار افزایش دما در مناطق کشورمان شدهایم که گاهی این تغییرات دمایی از دو درجه سلسیوس هم افزایش یافته است.
رئیس سازمان هواشناسی، خاطرنشان کرد: در این شرایط لازم است تمام برنامههای توسعهای با توجه به تغییر اقلیم بازنگری شود تا شاهد توسعه ناپایدار نباشیم.
انتهای پیام/