به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری فارس، در حالی که اسرائیل با دقت زیاد تحولات مربوط به بحران داخلی در اردن را دنبال میکند، منطقه شاهد است که سران اسرائیلی و به طور ویژه «بنیامین نتانیاهو» و وزرای وی در خصوص تظاهرات سراسری در اردن سکوت اختیار کرده‌اند.
روزنامه یدیعوت آحارونوت دیروز در مطلبی نوشته بود که آمریکا، اسرائیل، عربستان، مصر و امارات در شکل‌گیری تظاهرات‌ها در اردن برای فشار بر حکومت دست دارند؛ تظاهراتی که در اعتراض به قانون مالیات بر درآمد، افزایش قیمت‌ها در جریان است و تاکنون به استعفای دولت هانی الملقی و مامور شدن عمر الرزاز به تشکیل دولت جدید منجر شده است.
وبگاه خبری رأی الیوم با بیان مطلب فوق نوشت، حتی رسانه‌های اسرائیلی هم برخورد مثبتی با تحولات اخیر دارند و تحلیلگران، کارشناسان و متخصصان آنها ترس عمیق خود را از گسترش دایره تظاهرات و اعتراضات که می تواند خطری برای نظام حاکم بر «امان» باشد پنهان نکردند. اسرائیل طولانی‌ترین مرز با اردن را دارد که به 600 کیلومتر می‌رسد علاوه بر اینکه دو طرف، توافق مشهور به وادی عربه را در سال 1994 به امضا رساندند.
در همین راستا «زِوی بارئیل»، شرق شناس و کارشناس مسائل خاورمیانه در روزنامه «هاآرتص» در خصوص بحران اردن اظهار داشت: این یک ارزیابی مبالغه‌آمیز نیست که بگوییم کشورهای ثروتمند عرب و دولت آمریکا تحت رهبری دونالد ترامپ، برای کمک به «عبدالله دوم» و پشتیبانی اقتصادی از آن به کار خود ادامه می‌دهند.
بارئیل اردن را یک کشور مهم و استراتژیک در حوزه کشورهای عربی حامی غرب و ضد جمهوری اسلامی ایران خواند و افزود: وقتی که در تظاهرات اردن شعارهایی علیه نظام و نه تنها نخست وزیر اردن شنیده می‌شود و وقتی که مردم خواهان کناره گیری شاه از قدرت می‌شوند این اعتراضات می‌تواند به تغییر سیاسی مهمی منجر شود.
این شرق شناس اسرائیلی تاکید کرد: عبدالله دوم در طول 19 سال حکمرانی خود بر اردن ثابت کرده که چگونگی مدیریت بحران‌ها و حفظ کشتی کشورش در تلاطم طوفان‌ها را بلد است اما شاید این بار آرام کردن آحاد مردمی که علاوه بر آنچه ذکر شد بیش از یک میلیون پناهنده را تحت پوشش قرار داده و آمار بیکاری در بین آنها به بیش از 18 درصد افزایش پیدا کرده است، دشوار باشد.
در همین حال «سمدار بیری»، تحلیلگر مسائل عربی در روزنامه «یدیعوت آحارونوت» اظهار داشت: اردن در روزهای اخیر شاهد دو قضیه بود، نخست اینکه از توافق بین آمریکا، اسرائیل، عربستان و مصر بر سر انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به قدس حذف شد اما قضیه دوم اینکه مردم شهرهای بزرگ اردن علیه افزایش قیمت‌های سوخت و انرژی و تصمیم برای اعمال مالیات جدید بر درآمد برای همه شهروندان تظاهرات کردند و مطمئنا این قضیه فقط متعلق به شهروندان اردنی است و نه همه کسانی که در این کشور اقامت دارند و تعداد آنها هم اندک نیست.
این نویسنده صهیونیست افزود: در ظاهر امر شاید رابطه‌ای بین این دو موضوع وجود نداشته باشد، موضوع قدس یک موضوع صرفا سیاسی است در حالی که خواسته‌های شهروندان اردنی با اقتصاد ارتباط دارد اما باید گفت این دو رویداد به هم مرتبط هستند.
وی افزود: اردن که در ظاهر مثل یک کشور ثروتمند رفتار میکند و در شهرهای بزرگش خانه‌های زیبا و لوکس وجود دارد، در عمل سال‌هاست با اعانه‌های خارجی سر میکند.
بیری گفت: ملک حسین، شاه سابق اردن و پس از او فرزندش عبدالله دانستند چگونه از همسایه‌های عرب خود در حاشیه خلیج (فارس) پول بگیرند؛ علاوه بر کمک‌هایی که از آمریکا می‌گیرد و مبلغ ثابتی هم که از صندوق بین المللی پول و دیگر صندوق ها می‌گیرد و بدین ترتیب اردن در طول سال‌های گذشته، اقتصاد اردن نقش دشوار و سنگین خود را ایفا کرده است.
این تحلیلگر صهیونیست به نقل از منابعی در تل آویو اظهار داشت: عربستان در راهی که با مشارکت واشنگتن در پیش دارد تصمیم گرفت که اردن را کنار بزند، اما مصر هم که در هر حال پول اضافی ندارد و پشت عربستان است و امارات عربی متحده هم که راه آنها را دنبال میکند.
وی همچنین خبر داد که اسرائیل واشنگتن را تحت فشار قرار داده تا از اردن در برابر هر آسیبی که موجب فروپاشی آن می‌شود محافظت کند و بنا به تفاسیر فعلی حاکم بر تل آویو، حکومت پادشاهی اردن باید بتواند روی پای خود بایستد و از خود حفاظت کند.
این تحلیلگر صهیونیست افزود: در تل آویو همچنان درصدد تشخیص گرایش خارجی اردن هستند آیا ملک عبدالله پس از اینکه متوجه شد عربستان وی را رها کرده به سمت ترکیه، ایران و قطر خواهد رفت اما با قاطعیت می توان گفت واشنگتن، تل آویو و ریاض وقتی که تصویر حضور شاه اردن در کنار رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه در کنفرانس کشورهای همکاری اسلامی را دیدند که در هفدهم ماه مه گذشته در استانبول برگزار شد خشمگین بودند.
انتهای پیام/ص
