به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، آزاده عطار- چهارمین اقتصاد اروپا روز چهارم مارس (13 اسفند) در شرایطی عرصه برگزاری انتخابات پارلمانی است که در این کشور قوانین جدیدی در مورد انتخابات وضع شده‌اند و کارشناسان با بیم و امید به نتیجه این انتخابات چشم دوخته‌اند.
ایتالیا با 2.3 تریلیون یورو بدهی ، اقتصاد متزلزلی دارد و به عنوان تهدیدی برای اتحادیه اروپا تلقی می‌شود.در سالهای گذشته و به ویژه در بحبوحه بحران یورو نام ایتالیا به ویژه از دو جنبه در اخبار جهانی مطرح بود: یکی بحران اقتصادی که دامنگیر این کشور بود و دیگری افشای رسوایی‌های اخلاقی و مالی که به «سیلویو برلوسکونی» نخست‌وزیر اسبق این کشور مربوط می‌شد. با فروکش کردن بحران یورو و خارج شدن برلوسکونی از راس دولت ایتالیا، این کشور مدتی است که چندان در صدر اخبار اروپا نیست اما ایتالیا چهارمین اقتصاد اروپا محسوب می‌شود و به همین دلیل تحولات کلان سیاسی در این کشور تاثیر مهمی در اروپا دارد.به همین دلیل کارشناسان از چند ماه پیش در حال رصد و ارزیابی تحولات سیاسی در ارتباط با انتخابات هستند.
علاوه بر این موارد در این کشور زمزمه‌هایی مبنی بر خروج از اتحادیه اروپا هم مطرح شده است. این موضوع با توجه به همه مشکلاتی که اتحادیه اروپا به دنبال برگزیت با آن دست به گریبان است و آینده روابط با بریتانیا هم چندان روشن نیست، نگاه‌ها را متوجه این انتخابات کرده است.
مبارزات انتخاباتی روز گذشته پایان یافت و واجدین شرایط که شمار آنان حدود 51 میلیون نفر ارزیابی می‌شود، می توانند برای رای دادن از ساعت 7 صبح تا 11 شب در انتخابات شرکت کنند.
چه چهره‌هایی وارد انتخابات می‌شوند؟
جنبش پنج ستاره: «لوئیجی دی‌مایو» از حزب جنبش پنج ستاره، نماینده 31 سالهای است که از جانب حزبی مستقل وارد انتخابات می‌شود و افزایش مالیات شرکت‌های انرژی و گسترش روابط با روسیه را پیگیری می‌کند.
حزب فورزا: این حزب دارای گرایش‌های راست‌گرایانه به رهبری برلوسکونی 81 ساله در این انتخابات شرکت می‌کند. البته برلوسکونی نمی‌تواند به دلیل فساد مالی شخصا در عرصه انتخابات حاضر شود و روز جمعه هم اعلام شد که در صورت پیروزی این حزب در انتخابات، وی از نخست‌وزیر شدن «آنتونیو تایانی» رئیس کنونی پارلمان اروپا حمایت می‌کند. این حزب در نظر دارد که پولی برای مصارف داخلی ایتالیا معرفی کند به طوری که از یورو برای معاملات خارجی استفاده شود. از دیگر برنامه‌های اقتصادی این حزب می‌توان به تعیین حداقل دستمزد برای همه در حد هزار یورو اشاره کرد. حزب فورزا از ممنوعیت ورود پناهجویان هم حمایت می‌کند.
حزب لیگ: این حزب راست‌گرای افراطی به رهبری «ماتئو سالوینی» در انتخابات شرکت می‌کند. حزب از بازنشستگی پیش از موعد حمایت می‌کند و از هواداران توسعه روابط رم با مسکو است. معرفی ارز موازی و مخالفت با پذیرش پناهجویان بیشتر و باز گرداندن پناهجویان غیرقانونی از دیگر سیاست‌هایی است که این حزب دنبال می‌کند.
برادران ایتالیا: حزب به رهبری «جیورجیا ملونی» دارای ریشه‌های نئوفاشیست است و سیاست‌هایی به شدت نزدیک به حزب لیگ دارد.
حزب دموکراتیک: دارای گرایش های چپ میانه به رهبری «ماتئو رنتسی» نخست وزیر اسبق ایتالیا خواستار افزایش حداقل دستمزدهاست و کاهش مالیات و افزایش سرمایه‌گذاری دیگر مواردی هستند که این حزب در مبارزات انتخاباتی به آن پرداخته است.
حزب چپ: این حزب به رهبری «پیترو گراسو»، گروهی جدید است که از به هم پیوستن گروه‌های کوچک که حزب دموکراتیک را ترک کرده‌اند، ایجاد شده است و خواستار اصلاحات کار و حقوق بازنشستگی و افزایش هزینه در بخش عمومی است.
قانون‌اساسی ایتالیا با چه هدفی به همه‌پرسی گذاشته شد؟
رنتسی اواخر سال 2016 در پی پیشنهاد برای اصلاحات در زمینه قانون‌اساسی از سمت خود کناره‌گیری کرد و «پائولو جنتیلونتی» جانشین وی شد. نخستین بار در سال 2014 طرح اصلاح قانون اساسی به پارلمان ارائه و به همه‌پرسی گذاشته شد. این طرح، قدرت نخست‌وزیر را بیشتر می‌کرد و در مقابل اختیارات شوراهای محلی را کاهش می‌داد.
همه‌پرسی موردنظر رنتسی که رای مخالف مردم را به دنبال داشت باعث شد که کشور عملا فاقد ساختار انتخاباتی باشد به طوری که جنتیلونی در سال 2017 زمان زیادی را برای تصویب قانونی در این زمینه اختصاص داد که سرانجام در ماه اکتبر نهایی شد.
آنچه در انتخابات روز یکشنبه قابل توجه است این است که برلوسکونی سیاستمدار کهنه‌کار و جنجالی رقیب قدرتمند دی‌مایو محسوب می‌شود. البته این را هم نباید فراموش کرد که تکلیف بخش قابل توجهی از آرا مشخص نیست و همین باعث شده تا با وجود گمانه‌زنی‌ها اما پیش‌بینی نتیجه انتخابات دشوار باشد. با توجه به همین مسئله می‌توان انتظار داشت که مذاکرات برای تشکیل دولت هم با فراز و نشیب‌هایی همراه باشد. از طرفی بر طبق قانون جدید در ایتالیا، احزاب و یا ائتلاف‌‌های شرکت‌کننده در انتخابات باید حدود 42 درصد رای کسب کنند تا بتوانند دولت تشکیل دهند و بر طبق نظرسنجی‌ها هیچکدام از احزاب چنین ویژگی ندارند.
همچنین در پی اجرایی شدن برگزیت، ایتالیا عملا به سومین اقتصاد بزرگ اروپا تبدیل می‌شود و از این رو آلمان و فرانسه به این کشور به چشم شریکی راهبردی نگاه می‌کنند که می‌تواند در پیشبرد اهداف راهبردی موثر باشد.
همانطور که در اشاره کلی به رویکرد احزاب هم اشاره شد، گرایش های راست‌گرایانه و ضد مهاجرت در انتخابات امسال تشدید شده است و این موضوع هم به نکته حساس در انتخابات امسال تبدیل شده است.
«سرجیو ماتارلا» رئیس‌جمهور ایتالیا از نامزدهای انتخاباتی خواسته بود که وعده‌های واقعی عملی و توام با مسئولیت‌پذیری بدهند و به نظر نمی‌رسد که هیچکدام از نامزدها به این موضوع توجه کرده باشند.
انتهای‌پیام/م
