به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، این روزها در رسانه‌های مختلف مطالب متعددی از وضعیت اسف‌بار مسلمانان روهینگیا مطرح می‌شود.
مردمانی که با نام «روهینگیایی» شناخته می‌شوند از طوایف هند و آریایی ساکن ایالت راخین در کشور میانمار هستند، اکثریت آنان مسلمانند و 4 درصد کل جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند.
سازمان ملل متحد، اغلب رسانه‌های بین‌المللی و سازمان‌های حقوق بشری مردم روهینگیا را جزو ستم‌دیده‌ترین اقلیت‌ها در جهان توصیف می‌کنند.
طبق قوانین تدوین‌شده در زمان حکومت نظامیان در میانمار، مسلمانان روهینگیا جزء اقوام تشکیل‌دهنده ملت میانمار محسوب نمی‌شوند در نتیجه از خدمات دولتی و حقوق شهروندی محروم هستند. دولت میانمار اقلیت مسلمان روهینگیا را مهاجرانی غیرقانونی که از بنگلادش وارد شده‌اند، می‌داند.
بودائیان تندرو در میانمار مدعی هستند که مسلمانان روهینگیا از خارج به این کشور مهاجرت کرده و از شهروندان میانمار به حساب نمی‌آیند. از طرفی هیچ گاه همزیستی صلح‌آمیزی میان مسلمانان و غیرمسلمانان در راخین وجود نداشت. همین امر موجب شد تا درگیری و کشتار میان آنها شکل بگیرد.
از روز 25 آگوست موج جدید خشونت‌ها علیه مسلمانان روهینگیا آغاز شد، به گونه‌ای که خانه‌های آنان توسط ارتش میانمار به آتش کشیده شد و زنان و کودکانشان مورد تجاوز قرار گرفتند، به همین دلیل هزاران نفر از این مسلمانان به بنگلادش فرار کردند.
در ابتدا آنگ سان سوچی رهبر حزب حاکم میانمار هرگونه جنایت و قتل عام اقلیت روهینگیا در این کشور را رد کرد.
وی درباره پاکسازی قومی و کشتار مسلمانان روهینگیا مدعی شد: «فکر می‌کنم خشونت‌های زیادی آنجا هست. مسلمانانند که مسلمانان را می‌کشند اگرچه فکر می‌کنند که در حال همکاری با مقامات کشور هستند.»
رفتار دولت میانمار با جمعیت یک میلیونی مسلمانان این کشور به بزرگترین چالش «آنگ سان سوچی» برنده جایزه صلح نوبل و رهبر دوفاکتوی میانمار تبدیل شده است.
انتقادها از سوچی که ریاست حزب حاکم را بر عهده دارد، آنقدر بالا گرفته که برخی خواستار پس گرفتن جایزه صلح نوبل از او شده‌اند.
این خشونت‌ها با واکنش و محکومیت جوامع بین‌المللی نیز مواجه شد. در میان انتقادات بین‌المللی، رژیم صهیونیستی با وجود ممنوعیت صادرات تسلیحات به میانمار، برای ارتش این کشور سلاح می‌فرستاد و روزنامه سعودی «عکاظ» مسلمانان روهینگیا را با نام «شورشی» توصیف کرد.
پس از گذشت ماه‌ها، بنگلادش و میانمار در تاریخ 23 نوامبر توافق‌نامه‌ای را به منظور بازگشت آوارگان روهینگیایی امضا کردند که طبق این توافق، قرار بود روند بازگشت از 23 ژانویه آغاز شود اما تعداد کامل و دقیق افراد تاکنون مشخص نشده است.
بنگلادش پیش از این نیز اعلام کرده بود که روند بازگشت مسلمانان روهینگیا از زمان آغاز 2 سال طول می‌کشد.
از طرفی مقامات میانمار اعلام کردند: اردوگاهی برای سکنی دادن آوارگان مسلمان و هندوی روهینگیا طبق وعده ضرب‌الاجلی که داده بودند، آماده خواهد شد.
به دنبال این توافقنامه، طی روزهای اخیر ده‌ها تن از آوارگان روهینگیایی هنگامی که گزارشگر ویژه سازمان ملل از این کمپ‌ها دیدن کرد با در دست داشتن بنرهایی مخالفت خود را برای بازگشت به میانمار اعلام کردند.
براساس این گزارش، سرپرستان آوارگان روهینگیایی اعلام کردند: مقامات نظامی بنگلادش آنها را تهدید کردند که اگر به میانمار بازنگردند سهمیه غذایی آنها قطع خواهد شد.
روز 23 ژانویه فرا رسید اما بازگشت صدهزار آواره روهینگیایی‌ها طبق برنامه‌ریزی، انجام نشد و تاکنون نیز این مسلمانان در کمپ‌ها و در وضعیت اسف‌باری در بنگلادش به سر می‌برند.
انتهای پیام/م
