چکیده
هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و تعهد و صمیمیت همسران منطقه 8 شهر تهران می باشد. در این پژوهش چارچوب نظری مبتنی بر نظریات باومن و گیدنز است. پژوهش حاضر از نوع تبیینی- علی و با روش پیمایشی است. جامعه آماری تمامی زنان و مردان متأهل ساکن در منطقه 8 تهران که با روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای و بر اساس فرمول کوکران 300 نفر انتخاب شده است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه تعهد و صمیمیت بروک و برتمن (1995) است. در این تحقیق تجزیه و تحلیل دادهها با ضریب همبستگی پیرسون انجام گرفته است. نتایج تحقیق نشان داده است که، 96 درصد از زوجین از شبکههای اجتماعی مجازی استفاده میکنند. نتایج بیانگر آن است که بین استفاده از شبکههای اجتماعی مجازی و تعهد زوجین رابطه معناداری وجود ندارد. در حالی که بین استفاده از شبکه های اجتماعی و صمیمیت زوجین رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داده است که بین استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و پایبندی به تعهدات، علاقه و محبت زوجین رابطه منفی و معناداری وجود دارد. در حالی که بین استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و توافق زوجین و صادق بودن زوجین رابطه معناداری مشاهده نشده است.
کلیدواژه ها: شبکههای اجتماعی مجازی؛ تعهد؛ صمیمیت؛ زوجین
نویسندگان:
نازنین ملکیان: عضو هیات علمی و استادیار گروه علوم ارتباطات دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق (نویسنده و مسئول مکاتبات)
مریم بهادری: کارشناسی ارشد علوم ارتباطات اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق
فصلنامه پژوهش اجتماعی - دوره 9، شماره 36، پاییز 1396.