به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری فارس استان سمنان، چشم دروازه ورود به مغز است و تمام تصمیمات با بینایی و تجزیه و تحلیل ناشی از دیدن گرفته می‌شود.
برای درک یک نابینا کافی است اندکی خود را جای آنان قرار داده و تنها دقایقی را با چشم‌بسته سپری کنیم.
تصور از دست دادن بینایی و رسیدگی به امور بدون چشم بسیار دشوار است؛ اما افرادی هستند که به‌صورت مادرزادی یا اکتسابی بینایی خود را از دست داده‌اند و از این نعمت الهی محروم هستند.
این قشر تنها چیزی که به آن نیاز دارند، توجه مسؤولان و سیاست‌گذاران کلان کشور است و تنها چیزی که منجر به انزوا و دوری آنها از جامعه می‌شود، ترحم عوام است که این امر نه‌تنها دردی از آنان دوا نمی‌کند؛ بلکه رنجش آنان را نیز به دنبال دارد.
روشندلان ناتوان نیستند
با نگاهی گذرا به تاریخ متوجه خواهیم شد که شماری از بزرگان فرهنگ و هنر نابینا بودند و با وجود نداشتن عضوی که از آن به‌عنوان سلطان بدن یاد می‌شود، به اثبات رساندند ناتوان نیستند.
رودکی، نخستین شاعر پارسی‌گوی ایران و هلن کلر نابغه ادبیات دنیا نابینایانی بودند که خود را محدود نکرده و همچنین ژان پل سارتر، متفکر و جامعه‌شناس معروف که از سنین کودکی بینایی خود را از دست داد، همواره نمونه‌های عالی از روشندلان هستند و کم بودن یک توانایی در وجود این افراد، مانع موفقیت آنان نشد.
نام‌گذاری 23 مهرماه به‌عنوان روز جهانی «عصای سفید» و مصوب کردن قانونی برای این قشر از سوی سازمان یونسکو و شورای جهانی نابینایان در حقیقت گامی برای ترسیم تصویر جدید از روشن‌ضمیران دل‌آگاه بوده است.
خواسته‌های به‌حقی؛ نه مطالبه
پذیرفتن یک روشندل در کنار خود به‌عنوان یک شهروند عادی و بهره‌برداری از تمام امکانات مانند سایر مردم و حفظ استقلال فردی خواسته به‌حقی است که نمی‌توان اسم آن را مطالبه یک انسان از انسان‌های دیگر نام گذاشت.
در مقابل، تداوم روند بی‌تفاوتی نسبت به برخی از خواسته‌های نابینایان و ترحمی که شاید به‌واسطه خیرخواهی از سوی مردم در مواجهه با آنان صورت گیرد، درواقع مانعی برای به استقلال رسیدن و خودکفایی روشندلان قلمداد می‌شود.
بنابراین، فراهم آوردن امکاناتی که حق یک انسان است، از سوی نهادهای دخیل و همچنین رفتارهای واقع‌بینانه با یک روشندل می‌تواند مانع از منزوی شدن و حتی کمک برای ادامه یک زندگی عزتمند باشد.
همان‌طور که گفته شد، 23 مهرماه در تقویم جهانی به نام روز عصای سفید حک شده است؛ روزی که شاید توجه و نکوداشت آن، بهانه‌ای باشد برای تلنگر به خود که محصور جهان تصنعی نشویم و به یاد داشته باشیم که اگر چشمانی بنا بر خواست و اراده خداوند به روی دنیا بسته شد، سرانگشتان نکته‌بین و نکته‌سنجی هستند که در نقطه‌های تاریک زندگی، تجلی انوار الهی را درک کنند.
این روز گذشت؛ شاید با بی‌تفاوتی
این روز گذشت؛ شاید با بی‌تفاوتی به این قشر از سوی مردم و نهادهای مربوطه! شاید هم همراه با توجه اما چیزی که هرگز نباید فراموش شود، نقشی است که در قبال این افراد برای ما تعیین شده است؛ نقشی که می‌تواند در اهتزاز پرچم استقلال این توانمندان، مؤثر باشد.
در این دنیای وانفسا و در شرایطی که بی‌تفاوتی از حال دیگران بیداد می‌کند، شاید رسانه‌ها تنها مؤثرانی باشند که نقش خویش را در هیچ لحظه‌ای فراموش نکرده و وظیفه خود می‌دانند که با نکوداشت این روز حتی در قالب گپ و گفتی کوتاه و خودمانی، هم گستردگی سینه سینایشان را فریاد بزند و هم پیگیر خواسته‌ها و مطالباتشان باشند.
خبرگزاری فارس استان سمنان که همیشه در راستای احقاق حقوق مردم قدم برداشته است، این بار بنا به درخواست چند تن از روشندلان سمنانی، دقایقی را میهمان این بزرگ‌تران شد تا خواسته‌های به‌حق آنان را بشنود و در صورت نیاز، کاستی‌های موجود را برجسته کند تا شاید با اقدامی مؤثر، گامی در مسیر رشد تعالی بالندگی و همچنین عزتمندی این عزیزان برداشته شود.
در متن زیر گزارشی به سمع و نظر مخاطبان فارس می‌رسد که در مجموعه‌ای ورزشی که به نام روشندلان نام‌گذاری شده است، تهیه شد.
سالن اختصاصی ورزشکاران معلول سمنان؛ فاقد حتی امکانات اولیه
ابراهیم قلی‌زاده، مسؤول هیأت ورزشی روشندلان شهرستان سمنان که مکان و زمان این گفت‌وگو و دیدار را مشخص کرد، با حضور به‌هنگام خود نشان داد برای ثانیه‌ها ارزش قائل است.
دعوت به یک سالن ورزشی معلولان و تصور ذهنی از مکانی که متعلق به افرادی است که یک توانایی بزرگ را کم دارند، بی‌شک ذهن را معطوف فضایی مجهز با امکانات اولیه برای ورزش و تحرک می‌کند؛ اما خلاف تصور ما، سالن اختصاصی ورزشکاران معلول تنها فضایی بسته و فاقد حتی امکانات اولیه بود که جای بسی تأمل داشت.
بی‌شک چگونگی خدمات‌دهی برای تردد روشندلان و میزان رضایت آنان از مناسب‌سازی و امکانات موجود، سؤالی است که ذهن هر کسی را درگیر می‌کند؛ ابراهیم قلی‌زاده نیز در پاسخ از ایده‌ال‌هایی که مدنظر یک روشندل است، می‌گوید.
مناسب‌سازی؛ قانونی که هنوز رنگی ندارد
این روشندل سمنانی نظر خود را درباره مناسب‌سازی فضا برای نابینایان در سمنان این‌گونه بیان می‌کند: در بحث مناسب‌سازی که نابینا در جایی توقف کند و سوار اتوبوس شود، هنوز به‌صورت جدی طراحی نشده است. همچنان اتوبوس‌ها در ایستگاه‌هایی توقف دارند که معمولی است و همه افراد عادی سوار می‌شوند و نابینایان یا از خلاقیت خود استفاده می‌کنند و سوار اتوبوس می‌شوند یا از دیگران برای پیاده و سوارشدن کمک می‌گیرند.
وی ادامه داد: در سمنان، تنها راهروی طراحی‌شده برای معلولان، مقابل سازمان تأمین اجتماعی است و به نظر می‌رسد که طراحی‌هایی در حال اجراست.
این روشندل سمنانی به دشواری‌های تردد در میدان معلم که به‌عنوان مرکز شهر مطرح است، اشاره کرد و افزود: رفت و آمد از میدان معلم به سمت باشگاه خیلی دشوار بوده و پیاده‌رو در این مسیر اصلاً مناسب‌سازی نشده و رفت و آمد برای ما بسیار مشکل است.
قلی‌زاده علت تردد روشندلان سمنانی در میدان معلم و تقاضای خود برای بهبود فضای آنجا را وجود کتابخانه و باشگاه نابینایان حول این مسیر عنوان کرد و افزود: باید مسؤولان فکر اساسی برای رفت و آمد ما در این مسیر اصلی کنند.
سمنان؛ فاقد خیابان و گذرگاه مخصوص نابینایان
حسین کاشفی، روشندل دیگری نظر خود را درباره امکانات روشندلان در سمنان این‌گونه مطرح می‌کند: تنها چیزی که توانست انتظار روشندلان را برآورده کند، وجود کتابخانه است.
وی انتقاد خود را در بحث نامناسب بودن خیابان‌ها و ایجاد مشکل برای روشندلان بیان می‌کند و می‌گوید: خیابان متصل به میدان امیرکبیر سابق از سال 80 ساخته شد و مقابل راهنمایی و رانندگی سکویی به متراژ یک متر وجود دارد که فرد عادی برای تردد از آن دچار مشکل می‌شود.
این روشندل سمنانی ادامه داد: خیابان و گذرگاه مخصوص نابینایان در سمنان وجود ندارد و ما نیازمند توجه ویژه مسؤولان برای ایجاد گذرگاه‌های مخصوص هستیم که کمی از نگرانی‌ها و مشکلات ما در رفت و آمد کم شود.
کاشفی افزود: ایستگاه اتوبوس برایمان مناسب‌سازی نشده و برای رفت و آمد باید متکی به دیگران باشیم.
کسی که تنهاست باید چه کند؟
حسین همتی، هنرمند روشندل سمنانی که در رشته آهنگ‌سازی و تئاتر فعال است، نیز می‌گوید: یک نابینا در حال تردد الزاماً باید یک همراه داشته باشد؛ چون بحث مناسب‌سازی اصلاً در سمنان رعایت نشده است.
وی می‌گوید: فقط یک کف‌پوش خیلی کوچک جلوی پیاده‌روی سازمان تأمین اجتماعی است و بنده با همراهی همسرم در شهر رفت و آمد می‌کنم؛ ولی کسی که تنهاست باید چه کند؟
با همه کمبودها کنار آمده‌ایم
مهیا بودن فضا و امکانات ورزشی شاید از عواملی است که امید به زندگی و تقویت روحیه را در این قشر افزایش می‌دهد؛ از این‌رو در جریان قرار دادن مسؤولان سمنان از وضعیت فعلی امکانات ورزشی نابینایان و سالنی که مختص ورزش آنان است، شاید به‌گونه‌ای به وظیفه‌ای باشد که از آن مغفول مانده‌اند.
مسؤول هیأت ورزشی نابینایان شهرستان سمنان با اشاره به نامناسب بودن مکان و امکانات ورزشی روشندلان سمنانی تصریح کرد: هرازگاهی امکاناتی در اختیار ما قرار می‌دهند که اصلاً مناسب نیست؛ برای تقویت روحیه و نشاط با همه کمبودها کنار می‌آییم و چاره‌ای جز این نداریم.
قلی‌زاده بیان کرد: در همین سالن ورزشی برای رفت و آمد مشکل داریم و فضا، فضایی نیست که برای روشندلان طراحی شده باشد؛ تنها یک مکان سربسته به اسم سالن ورزشی در اختیار ما گذاشته‌اند.
وی با بیان اینکه ما روشندلان به ورزش‌های دیگری چون شنا، فوتبال و شطرنج علاقه‌مندیم، گفت: سالنی که در اختیار ماست، تنها برای ورزش گل‌بال است.
مسؤول هیأت ورزش نابینایان سمنان سر و صدای ناشی از سالن ووشو در هم‌جواری سالن نابینایان را مانعی برای تمرین و تمرکز و لذت بردن از تنها رشته ورزشی مختص آنها دانست و گفت: ما حتی نمی‌توانیم از محدود امکانات ورزشی که در اختیار ما قرار گرفته است، لذت ببریم. تمرکز و سکوت لازمه رشته گل‌بال است که ما از آن محرومیم و از روی ناچاری تمرین می‌کنیم.
حامی نداریم! بودجه‌ها صرف چه اموری می‌شود؟
قلی‌زاده با اعلام اینکه اکنون در این سالن هشت نفر در رشته گل‌بال فعال هستند، ادامه داد: حدود 11 سال پیش قهرمان کشور بودیم، بازیکنان عضو تیم ملی بودند و فعالیت خوبی داشتیم.
این روشندل با بیان اینکه مسابقات قهرمانی کشور نیز در گذشته در سمنان برگزار شد، ادامه داد: متأسفانه مدتی است که به علت عدم حمایت و نبود داور و حامی کمتر در عرصه کشوری فعال هستیم.
قلی‌زاده با اعلام اینکه متولیان امور معلولان و نابینایان باید بیشتر به ورزش روشندلان توجه کنند، ادامه داد: بودجه برای بهبود امور ورزشی ما تدارک دیده می‌شود؛ اما نظارتی نیست که این بودجه‌ها صرف چه اموری می‌شود.
وی افزود: از اداره کل ورزش و جوانان استان سمنان می‌خواهیم فعالیت‌ها و امکانات ما را به بخش خصوصی واگذار نکند؛ بخش خصوصی زمانی حمایت می‌کند که از آنان نیز حمایت شود.
امکاناتی در اختیار ما قرار نمی‌دهند
عمران امینی، روشندل دیگری که به‌تازگی متأهل شده و استاندار سمنان نیز پیگیر شغل وی است، درباره امکانات ورزشی روشندلان سمنانی گفت: همه ما مایل و علاقه‌مند به فعالیت در رشته ورزشی دیگر غیرگل‌بال هستیم؛ اما هیأت استان، امکاناتی در اختیار ما قرار نمی‌دهد.
وی افزود: همین سالن ورزشی که مختص ماست، فاقد آبخوری و سرویس بهداشتی است.
این روشندل جوان سمنانی با بیان اینکه ما یک شهروند معمولی هستیم و مشکلی با پرداخت هزینه در مکان‌های خصوصی نداریم، تصریح کرد: بخشی که مختص معلول ساخته شده است، نباید انتظاری بابت پرداخت هزینه داشته باشد.
امینی بیان کرد: حرف ما این نیست که ما از همه امکانات شهری به‌صورت رایگان استفاده کنیم؛ ما فقط یک توانایی از دیگران کمتر داریم و خواسته ما در حوزه ورزشی این است که هیأت ورزشی پاسخگوی مطالبات ما باشد.
بارها رجوع کردیم؛ اما جوابی نگرفتیم
عباس همتی، روشندل هنرمند سمنانی درباره وضع امکانات و باشگاهی که مختص روشندلان است، گفت: باشگاهی که در اختیار ماست، اصلاً مناسب فرد نابینا نیست.
وی افزود: برای بهبود فضا و امکانات ورزشی بارها به هیأت رجوع کردیم؛ اما جوابی نگرفتیم.
این روشندل هنرمند سمنانی خاطرنشان کرد: متأسفانه ما روشندلان سمنانی از داور، مربی و سرویسی که تردد ما با آن کمتر با مشکل مواجه شود، محروم هستیم.
حقوق ناچیزی می‌گیرم؛ بقیه مشکل شغل دارند
هزینه زندگی یک روشندل بیشتر از یک فرد معمولی است و این امر واضح به جهت متفاوت بودن وضعیت جسمانی آنهاست. بی‌شک پرداختن به وضع اشتغال و چگونگی گذران امور زندگی نیز از مهم‌ترین اموری است که نباید از آن غافل شد.
حسین کاشفی که با حقوق ناچیز بازنشستگی امور خود را می‌گذارند، دراین‌باره می‌گوید: من ازکارافتاده تأمین اجتماعی هستم و حقوق ناچیزی می‌گیرم؛ اما روشندلان دیگر با مشکل اشتغال مواجه هستند.
وی بیان کرد: جذب سه درصد نیرویی که مقرر شد دستگاه‌های دولتی از معلولان جذب کنند، اکنون اجرا نمی‌شود.
این روشندل سمنانی با بیان اینکه جوانان نابینا نیازمند توجه ویژه هستند، ادامه داد: باید وام ازدواج برای نابینایان بیشتر لحاظ شود؛ چون هزینه زندگی یک نابینا بیشتر از یک فرد عادی است و باید تسهیلات ازدواج به‌قدری باشند تا در تدارک یک زندگی معمولی کمتر دچار مشکل شوند.
کاشفی به هزینه بالای زندگی و همچنین عدم توانایی روشندلان در تهیه امکانات عادی چون گوشی تلفن همراه، کامپیوتر و ...اشاره کرد و افزود: برخی از روشندلان قادر به تهیه این امکانات به‌روز نیستند و این امری آزاردهنده است.
وی با انتقاد از کم‌توجهی مسؤولان به امور روشندلان و فراموش شدن آنان توسط نهادهای مربوطه در روزی که به نام آنان ثبت شد، گفت: متأسفانه مسؤولان هیچ توجهی به ما ندارند و روزی که به نام روز عصای سفید بود، حتی تماسی با ما نگرفتند.
این روشندل سمنانی که در سال‌های اخیر بینایی خود را از دست داده است، گفت: در این چند سال در روزی که به نام ما ثبت جهانی شده است، حتی یک برنامه کوچک تدارک دیده نشد تا ما فقط مشکلات خود را در این روز بازگو کنیم.
مسؤولان پیگیر وضع روشندلان نیستند
روشندل دیگر سمنانی هم درباره حمایت نهادهای مرتبط به امور معلولان و چگونگی رسیدگی به وضع روشندلان گفت: مسؤولان مرتبط سمنان آن‌طور که باید، پیگیر وضع روشندلان نیستند.
قلی‌زاده منسجم بودن و وحدت رویه روشندلان را در پیگیری مطالبات به‌حق خود ضروری دانست و گفت: منسجم بودن ما در پیگیری‌ها خواسته‌ها یک طرف ماجراست ولی مسؤولی که منصوب شده، باید به وظیفه خود اشرافیت داشته باشد.
وی در جریان بودن نهادهای مرتبط نسبت به کاستی‌ها و نداشته‌های امور نابینایان را یک ضرورت دانست و گفت: قطعاً باید هر مسؤولی در قبال وظیفه‌ای که به وی محول می‌شود، آگاه بوده و وظیفه خود را اجرا کند.
مسؤول هیأت ورزش نابینایان شهرستان سمنان با بیان اینکه اگر معلول و نابینایی وجود نداشت، قطعاً مسؤولی هم وجود نداشت تا مسؤولیت یک سازمان به وی محول شود، ادامه داد: وجود نابینایان و معلولان است که افراد به شغل و سمتی می‌رسند و از آن بهره می‌گیرند.
این روشندل سمنانی می‌گوید: در کشور ما مرسوم شده که برای رسیدن به چیزی که حق ماست، ناله بزنیم و اشک بریزیم و یاد نگرفته‌ایم که پیگیر مطالبات به‌حق افراد و مجموعه‌ای باشیم که مسؤولیت رسیدگی امور آنان به ما محول شده است.
مشکلاتی که روزبه‌روز بیشتر می‌شود
حسین همتی نظر خود را درباره اینکه چه مطالباتی از نهادهای مرتبط امور روشندلان دارید، گفت: ما نابینایان سمنان چالش‌های متعددی را پیش روی خود داریم و قابل تأسف است که این چالش‌ها پس از سال‌ها با وجود پیگیری‌ها حل نشده و روزبه‌روز بیشتر هم می‌شود.
وی افزود: بنده به نیابت از روشندلان بارها مطالباتی را با شخص مدیرکل فعلی بهزیستی استان سمنان مطرح کردم؛ اما جوابی نگرفتیم.
این هنرمند سمنانی تشکیل انجمن نابینایان برای پیگیری امور روشندلان را ضروری دانست و گفت: انجمن ما انجمن منحلی است و چیزی به اسم انجمن نداریم و مشکلات ما عدیده است و روزبه‌روز بر آن افزوده می‌شود.
همتی با بیان اینکه ما همیشه امور اصلی را رها و به فرعیات تکیه می‌کنیم، ادامه داد: همه دم از این می‌زنند که یک نابینا باید ازدواج کند؛ اما وقتی شغل و تضمین برای وی نیست، چگونه تن به ازدواج دهد؟
درخواستی از مردم
این روشندل هنرمند سمنانی با تأکید بر اینکه نگاه مردم باید نسبت به نابینایان عوض شود، بیان کرد: متأسفانه نگاه مردم به ما نگاه منفی است؛ علی‌رغم اینکه عنوان می‌شود معلولیت، محدودیت نیست، باز هم نگرش مردم به نابینا هنوز نگرش 100 سال گذشته است.
مسؤول هیأت ورزش نابینایان سمنان نیز گفت: انتظار ما این است مردم ما نابینایان را به‌عنوان شهروند عادی بپذیرند و فکر نکنند شهروند نابینا نیازمند ترحم و دلسوزی است.
قلی‌زاده افزود: خیلی از کمک‌های عادی موجب آزار و اذیت و رنجش یک روشندل است و مانع از به‌روز شدن فعالیت روشندلان در جامعه خواهد شد.
وی بیان کرد: مردم هرگز نباید به خود اجازه ندهند که با مطرح کردن مسائل مالی، به نابینا آسیب برسانند و این امر ناپسند و نازیباست.
شوی تبلیغاتی به نام نابینایان و به کام دیگران!
به گزارش فارس؛ امید است فرهنگ رایج توجه به شهروند روشندل که در بسیاری از کشورها رسمیت پیدا کرده است، در کشور ما هم رواج بیشتری پیدا کند و افرادی که مشکل جسمی دارند، از امکانات بیشتر و بهتری برخوردار شوند تا زندگی امن‌تری داشته باشند.
در این گفت‌وگو، نمونه‌ای از مطالبات چند روشندل که مهم‌ترین آن تشکیل انجمن نابینایان، مناسب‌سازی فضا، مجهز کردن سالن ورزشی نابینایان و در اختیار گذاشتن امکانات ورزشی نظیر شنا، فوتبال و شطرنج است، مطرح شد.
خواسته‌هایی که روشندلان سمنانی از خبرگزاری فارس سمنان خواستند به جد پیگیر آن باشد و امید است این گزارش که در آن به نمونه‌ای از مشکلات روشندلان پرداخته شد، تلنگری باشد بر مسؤولانی که حکم حمایت آنان را به یدک می‌کشند.
برپایی جشن روز عصای سفید در شهرستان دامغان که بدون حضور این روشندلان سمنانی برگزار شد، از مواردی بود که نابینایان را به شدت برآشفت و از آن دلگیر بودند؛ امید است دیگر شاهد شوی تبلیغاتی این‌چنین به نام نابینایان و به کام دیگران نباشیم.
گزارش و عکس از: محدثه عباسی
انتهای پیام/چ
