به گزارش خبرنگار تاریخ خبرگزاری فارس، در بهمن 1314 قراردادی بین وزارت معارف و علی‌اکبر دهخدا به امضا رسید تا بزرگترین لغتنامه فارسی در 9 مجلد هفتصد صفحهای منتشر شود. اولین مجلد لغتنامه در سال 1318 منتشر شد، اما به‌دلیل کندی کار چاپخانه بانک ملی، آغاز جنگ جهانی دوم و حجم وسیع کار، چاپ لغتنامه متوقف شد.
یک دهه بعد یعنی در 25 دی 1324 طرحی در مجلس شورای ملی به تصویب رسید که طی آن وزارت فرهنگ مکلف شده بود افراد لازم را در اختیار آقای دهخدا برای جمعآوری دایرةالمعارف ایشان بگذارد.
یک دهه بعد و در اواخر عمر دهخدا، وی دکتر محمد معین را به عنوان معاون لغتنامه معرفی کرد و کلیه فیشها، کتابها و لوازم کار به ساختمان بهارستان منتقل شد و دو سال پس از آن نیز لغتنامه و متعلقات آن به دانشگاه تهران واگذار شد. پس از درگذشت دهخدا در اسفند 1334 محل لغتنامه تا سال 1337 همچنان در مجلس شورای ملی بود و از آن پس به دانشگاه تهران منتقل شد.
علامه دهخدا عصر روز دوشنبه هفدهم اسفند 1334 در 77 سالگی دار فانی را وداع گفت و در قبرستان ابن‌بابویه شهرری در مقبره خانوادگی‌اش به خاک سپرده شد:
شعر زیر یکی از اشعار مشهور دهخداست که در دیوان او منتشر شده است. نسخه اصلی این شعر به خط علامه دهخدا برای نخستین بار توسط فارس منتشر می‌شود:
انتهای پیام/ک
