بسته گزارش تحلیلی روزانه فارس به تحلیل و بررسی برخی اخبار و مطالب کمتر دیده شده در لابه‌لای رسانه‌های کشور می‌پردازد. در این بسته گزارشی _ تحلیلی علاوه بر خوانش اخبار؛ سوابق و برخی تحلیل‌های موجود پیرامون این مطالب نیز آورده شده است.
***
دلایل جریان خاص برای 2 دوره‌ای شدن دولت!
داریوش قنبری، فعال اصلاح‌طلب و از نمایندگان ادوار مجلس شورای اسلامی به تازگی طی اظهاراتی در نشریه صدا پیرامون عملکرد دولت رئیس‌جمهور روحانی اظهار کرده است:
آنچه که ما می‌بینیم این است که فضای عمومی جامعه، فضای امیدواری هرچه بیشتر است. آقای روحانی بزرگترین تهدیدات را که به خاطر پرونده هسته‌ای متوجه کشور بود؛ از ملت ایران دور کرده است. از طرف دیگر، نوعی مدیریت علمی را در کشور حاکم کرده که اینها باعث امیدواری هرچه بیشتر به آینده شده است.
قنبری افزوده است: به نظر من، مردم به همین خاطر قطعا ایشان را برای دوره آینده هم با رأی بسیار بالایی به ریاست جمهوری انتخاب خواهند کرد. شاید آرای روحانی که در سال 92 حدود 51 درصد از آرا بود؛ در سال 96 به 70 تا 75 درصد هم برسد!
*عجله چهره‌های جریان خاص برای پیروز معرفی کردن رئیس‌جمهور روحانی در انتخابات سال 96 و دولت دوازدهم، از همان روزهای آغاز به کار دولت فعلی آغاز شد.
پیش از قنبری، کسان دیگری همچون علی یونسی، حسین مرعشی و الیاس حضرتی در همان سال اول آغاز به کار رئیس‌جمهور روحانی طی مقالات و مصاحبه‌هایی عنوان کردند که وی در انتخابات بعدی هم پیروز میدان خواهد بود!
تحلیلگران معتقدند این عجله جریان خاص برای پیروز معرفی کردن روحانی و نادیده گرفتن بی‌عملی‌های رئیس‌جمهور نسبت به وعده‌هایی که به اصلاح‌طلبان داده است، از آنجا ناشی می‌شود که اصلاح‌طلبان در انتخابات دولت دوازدهم، به دلایل مختلف، هیچ کاندیدای مبرّزی را برای خود متصور نیستند.
در اشاره به اظهارات قنبری همچنین بایستی اشاره کرد که گردونه سیاست‌ورزی و خدمتگذاری بر اساس واقعیات می‌چرخد نه بر اساس گفته‌ها و فرضیات و دل‌خواسته‌ها.
منهای اینکه رئیس‌جمهور روحانی در انتخابات آتی پیروز باشد یا نباشد اما پر واضح است که قبل از ایشان نیز تهدید خاصی نظیر «جنگ» شامل کشور نبوده و مسائلی از قبیل تحریم‌ها نیز از روز اول انقلاب اسلامی تاکنون همواره در اعلی درجه خود علیه مردم ایران اعمال شده و هیچگاه نیز اثری بیش از 30 درصد بر اقتصاد ایران نداشته‌اند.
البته تلاش‌های دولت محترم در زمینه کاهش تحریم‌ها جای تقدیر دارد اما نباید منکر این واقعیت هم شد که تلاش‌های مذکور تاکنون به نتیجه خاصی منتج نشده و چهره‌های جریان سیاسی خاص هم چیزهایی نظیر «عبور ایران و آمریکا از ذهنیت سرد» و «شرکت ایران در اجلاس وین به منظور تصمیم‌گیری برای سوریه» را بعنوان دستاوردهای برجام عنوان کرده‌اند!
در مسئله مدیریت نیز ماجرای فروش خودروهای چینی با وام دولتی، امحای سیب‌زمینی‌ها، توهین‌های هرروزه به پاسپورت ایرانی، عدم خروج از رکود در سطح کلان به رغم اعلام خروج از رکود، بی‌پاسخ ماندن درخواست ملاقات وزیر خارجه ایران، بی‌تغییری در اوضاع معیشت مردم و ... انتقاداتی را متوجه عملکرد دولت محترم کرده است که نمی‌توان آنها را ندید! و در مقابل از علمی بودن مدیریت دولت سخن گفت...
***
ادامه پس لرزه‌های جدایی اعتدالیون از اصلاح‌طلبان
رسول منتجب‌نیا، قائم مقام حزب اعتماد ملی و از چهره‌های اصلاح‌طلب، اخیراً و پس از اعلام جدایی حزب اعتدال و توسعه از اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس دهم شورای اسلامی، طی اظهاراتی در گفت‌وگو با روزنامه آرمان امروز با بیان اینکه «موضع آنها ممکن است، تغییر کند. بنده این تصمیم را به صلاح دولت نمی‌دانم» گفته است:
«قدرتمند‌ترین پشتوانه‌ای که دولت میان مردم و گرو‌ه‌های سیاسی دارد جناح اصلاح‌طلب است و اگر اصلاح‌طلب‌ها از دولت فاصله بگیرند برای دولت مشکل به وجود خواهد آمد»!
*در همین رابطه، یدالله طاهرنژاد، رئیس ستاد انتخابات حزب کارگزاران نیز چند روز قبل به نشریه صدا گفته بود: (اعتدالگرایان) شاید به دنبال این باشند که وزن خودشان را هم در زمانی که در پیچ قدرت هستند امتحان کنند. امیدوارم اگر این اتفاق افتاد وزن قابل دفاعی داشته باشند.
محمدجواد حق‌شناس هم در شماره شنبه گذشته روزنامه آرمان امروز در همین رابطه نوشته است: جریان اعتدال بهتر است راهش را از اصلاحات جدا نکند، چرا که اگر سبد رأی اصلاح‌طلبان با این جریان باشد، با توجه به بدنه و پایگاه اجتماعی قوی‌ای که اصلاح‌طلبان دارند، می‌تواند تاثیر جدی در ورود نیروهای اعتدالی به مجلس بگذارد.
هفته‌نامه صدا همچنین در شماره جدید خود هم طی مطلبی با عنوان «سراب جدایی حامیان دولت و اصلاح‌طلبان» نوشته است: انتشار اظهاراتی از برخی اعضای درجه چندم حزب اعتدال و توسعه در هفته‌های اخیر با واکنش اصلاح‌طلبان مواجه شد...!
با تمام تفاسیر اشاره شده اما به نظر می‌رسد، اعتدالگرایان اگرچه اعلام کرده‌اند که لیستی جدای از اصلاح‌طلبان را منتشر می‌کنند ولی قصد دارند ائتلاف نانوشته خود با اصلاح‌طلبان را حفظ کنند.
اثر فن بدل حزب اعتدال و توسعه به جبهه اصلاحات در ارائه لیست جداگانه نیز، جدای از کنایه‌ها و اعتراضات زیر پوستی این روزها اما به‌صورت واقعی در روزهای پس از اعلام نتایج انتخابات مشخص خواهد شد.
در عین حال اما به نظر نمی‌رسد اصلاح‌طلبان تحت هیچ حالتی چسبندگی خود با دولت رئیس‌جمهور روحانی را رها کنند و این ائتلاف خودخوانده در موسم انتخابات دولت دوازدهم مشخصاً ادامه خواهد داشت.
***
اصغرزاده: در عرصه سیاست خارجی بسیار خوشحالیم!
ابراهیم اصغرزاده، فعال سیاسی اصلاح طلب اخیراً در بخشی از مصاحبه خود با خبرگزاری ایلنا گفته است: به نظر می‌رسد اصلاح‌طلبان از موفقیت‌های دولت روحانی در عرصه سیاست خارجی بسیار خوشحال هستند و نمی‌خواهند کاری کنند که این دستاورد دولت تضعیف شود!
وی افزوده است: به همین دلیل فکر می‌کنم این جبهه شعار حمایت از دولت روحانی و فراهم کردن شرایط اجرایی برجام را خواهد داشت.
*اینکه یک طیف سیاسی بخواهد نسبت به چیزی ابراز خرسندی، بیطرفی یا انتقاد کند امری رایج است.
اما نکته مهم آن است که تمام این حالت ها باید بر بستری از واقعیتها ابتنا یافته باشد.
نه تنها آقای اصغرزاده که سایر چهره های جریان سیاسی خاص نیز که طی دو و نیم سال گذشته تاکنون مرتباً بر پردستاوردی دولت در عرصه سیاست خارجی تأکید کرده و حتی عنوان کرده اند که «باید دست روحانی و ظریف را بوسید»! اما دقیقا مشخص نکرده اند که پای کدام دستاورد در میان است و دولت «تدبیر و امید» چه دستاورد یا دستاوردهایی در سیاست خارجی داشته است؟!
در واقع نه از باب نادیده گرفتن تدیّن و زحمات مقامات محترم دولت، اما از باب رصد واقعیت های صحنه، به نظر نمی رسد که در میان تمام رخدادهای سیاست خارجی دو سال اخیر، چیزی که عامل خوشحالی زایدالوصف باشد یافت شود!
جدای از مقولاتی مثل صدور قطعنامه با عاملیت عربستان علیه ایران، تهدیدات همچنانِ نظامی پس از مدت ها مذاکره و حتی مصافحه، عدم صدور ویزا برای وزیر فرهنگ و ارشاد دولت توسط دولت عربستان، زیاده‌گویی‌های وزیر نفت نیجریه برای سقف تولید نفت در ایران و... که جملگی مایه نقدهای اساسی بر دیپلماسی دولت یازدهم هستند اما مسئله «برجام» هم به عنوان تابلوی اصلی رفتارهای دیپلماتیک دولت، از دستاوردهای خاصی برخوردار نبوده است.
واقعیت ماجرا آن است که دولت محترم 2 سال قبل و در جریان توافق موقت ژنو اعلام کرد که دیوار تحریم ها ترک برداشته است و با این توافق سطح معیشت مردم ارتقا خواهد یافت اما چیزی که در عمل اتفاق افتاد؛ بی اثری توافق موقت ژنو، 100 تحریم جدید پس از آن و بی تغییری اوضاع معیشتی مردم بود.
پس از توافق بی دستاورد موقت ژنو هم رخدادهایی همچون بیانیه لوزان، مصافحه وزیر خارجه دولت روحانی با رئیس جمهور آمریکا و ایضاً توافق نهایی دولت یازدهم با کشورهای 1+5 در وین یا همان برجام نیز تحفه ای برای دولت و منتظران دستاوردهای توافق به ارمغان نیاوردند.
اکنون نیز عنوان می شود که «عبور ایران و آمریکا از ذهنیت سرد»! دستاورد برجام بوده و یا «برجام دستاوردهایی داشته اما مردم متوجه نیستند»!
عده ای از سیاسیون اصلاح طلب هم به تازگی به صحنه آمده و از این می گویند که حلّال مشکلات اقتصادی فرض شده برای مردم نه برجام که انتخابات مجلس دهم است.
به نظر می رسد که خوشحالی زایدالوصف از بابت رخدادی که هرگز بروز نکرده و تشویق های ممتد برای لباس نداشته و نپوشیده پادشاه؛ جریان خاص را در آینده ای نزدیک در مظان نقد جدی افکار عمومی قرار خواهد داد...
