بسته گزارش تحلیلی روزانه فارس به تحلیل و بررسی برخی اخبار و مطالب کمتر دیده شده در لابه‌لای رسانه‌های کشور می‌پردازد. در این بسته گزارشی _ تحلیلی علاوه بر خوانش اخبار؛ سوابق و برخی تحلیل‌های موجود پیرامون این مطالب نیز آورده شده است.
***
برجام یا «اقتصاد مقاومتی»؟!
یونسی:مهمترین وظیفه دولت برای رفع بیکاری «توافق برجام» بود!
علی یونسی، دستیار رئیس‌جمهور در امور اقلیت‌های دینی و مذهبی، طی سخنانی در مراسم سالگرد تأسیس دانشگاه فنی و حرفهای گفته است: مهمترین وظیفه دولت این بوده است که موانع خارجی را تقریبا رفع کرده و داخلی‌ها هم در سطوح عالی همه همراهی می‌کنند...
به گزارش ایسنا، وی همچنین با تاکید بر اینکه دولت برای حل معضل و مشکل اساسی بیکاری، اشتغال و رکود باید موانع داخلی و خارجی را بردارد، اظهار کرده است: مهمترین کار! همین توافق بود که مورد تأیید مقام معظم رهبری قرار گرفت و مجلس آن را تصویب کرد و باید با یک انسجام و وحدت ملی و همراهی با دولت فضای داخلی را آماده کرد که بشود برنامه‌های دولت را اجرا کرد.
*پاسخ به این سؤال که مهمترین وظیفه یک دولت در ایران اسلامی، پرداختن به اقتصاد مقاومتی و ظرفیت‌های داخلی کشور است یا تلاش همه‌جانبه برای مذاکره و توافق با کشورهای خارجی! پاسخی واضح است...
همچنین، شنیده شدن این مسئله که یونسی رفع موانع خارجی و برجام را مهمترین وظیفه دولت می‌داند! نیز برای کسانی که در جریان مواضع 2 سال اخیر جریان سیاسی خاص و برخی چهره‌های دولتی بوده‌اند، اتفاق چندان متحیّر کننده‌ای به شمار نمی‌رود!
مواضعی از قبیل ربط داده شدن آب خوردن مردم به تحریم‌ها، بیان وعده اشتغال از قِبل برجام، اظهار اینکه تحریم‌ها کشور را فلج کرده است، کشور در هشت سال دولت قبلی به بیماری هاری مبتلا شده بود، استخوان مردم به دلیل تحریم‌ها خرد شده است و... (مواضع متخذه از سوی آقایان روحانی، انصاری، رهامی و هاشمی رفسنجانی)
جالب آنکه در بحث «اقتصاد مقاومتی» نیز، کار به ابراز نارضایتی مقام معظم رهبری رسیده و حتی از درون دولت، این ندا به گوش می‌رسد که اقتصاد مقاومتی هم به تحریم‌ها گره خورده است.
کما اینکه محمد شریعتمداری، معاون اجرایی رئیس‌جمهور روحانی چندی قبل در مراسم روز جهانی استاندارد اظهار کرده بود: «امیدواریم با گشایش‌های بین‌المللی گره از پای فعالان اقتصادی برداشته شود و به تصمیمات راهبردی در تحقق اقتصاد مقاومتی به عنوان تنها راه دستیابی به اقتصاد رقابتی دست پیدا کنیم»!
خبرگزاری دولتی ایرنا هم چند هفته قبل، این تیتر را برای مصاحبه خود با یک نماینده مجلس انتخاب کرده بود: «برجام فضای مناسبی برای بسترسازی اقتصاد مقاومتی فراهم خواهد کرد»
اظهارات یونسی درباره برجام و اشتغال همچنین در حالی است که گویا وی فرض موفقیت صددرصدی برجام را پذیرفته و به وعده‌های داده شده پیرامون آن دل بسته است.
این در حالی است که اولاً بر اساس تجربیات قبلی مذاکرات، فرض میرایی برجام و تبدیل شدن آن به یک «رخداد عبرت‌آموز» به هیچ وجه فرض دور از ذهنی نیست و ثانیاً فرض بر تحقق هم، وعده‌های داده شده اقتصادی بواسطه برجام به گواه کارشناسان اقتصادی و حتی کارشناسان دولت، بزرگنمایی شده است.
گفتنیست، مسئله آمار بیکاری و تعداد بیکاران در ایران اسلامی اگرچه میزانی از معیار استاندارد بالاتر است اما در حدّ بحران نیست و میزان آن طی سال‌های گذشته تاکنون همواره در حال نزدیک شدن به معیار استاندارد بوده است.
***
«اسلام رحمانی» از در رانده شد،اما از پنجره می‌آید
مجید محتشمی‌روز، رئیس جبهه اصلاح‌طلبان، به تازگی در بخشی از گفت‌وگوی خود با خبرگزاری ایرنا اظهار کرد: اسلام رحمانی به خوبی برای جهانیان تبیین نشده است!
او افزوده است: بر نظام ما فرض است برای تهیه منشور و منظومه فکری اسلام، به جهانیان نشان دهیم که حقیقت اسلام، داعش، وهابیت، جبهه النصره و القاعده نیست و اینها قرائت های خشن از اسلام با سردمداری وهابیت به مرکزیت سعودی است.
*اظهارات برخی چهره‌های جریان سیاسی خاص که پس از عتاب و هشدار مقام معظم رهبری پیرامون عبارت موهوم «اسلام رحمانی»! (که گویا تعمداً به جای تأکید بر اسلام ناب محمدی به‌کار می‌رود) همچنان به این عبارت اشاره می‌کنند به شدت محل تأمل است.
قبل از محتشمی‌روز، مجید انصاری، معاون پارلمانی رئیس‌جمهور نیز چند روز قبل با روزنامه اعتماد مصاحبه کرد و در بخشی از اظهارات خود از عبارت موهوم «اسلام رحمانی» استفاده کرد.
او گفته بود: « -در- جمهوری اسلامی ایران باید به عنوان مدار و محور کانون امنیت، آنچه از کشور صادر می‌شود پیام صلح، برادری، عقلانیت و اسلام رحمانی باشد»!
یادآور می‌شود، معصومه ابتکار، رئیس سازمان محیط زیست دولت یازدهم و از فعالان اصلاح‌طلب، سال گذشته در یک میتینگ دانشجویی، اسلام رحمانی را «اسلام فراشیعه» معرفی کرده بود.
مقام معظم رهبری چند ماه قبل در اشاره به این عبارت موهوم فرمودند:
«اصطلاح اسلام رحمانی که این روزها رایج شده است از ترکیب دو کلمه زیبا بوجود آمده اما معنای واقعی آن چیست؟ آیا منظور این است که برخلاف قرآن که انسانها را به مؤمن، کافر، دشمن و دوست تقسیم می کند باید با همه انسانها، صرفاً با رحمت برخورد کرد؟ و با کسانی که با اسلام و ملت ایران دشمنی می کنند، بر خلاف فرمان پروردگار با محبت، مودّت و مَعدِلَت رفتار کرد؟
ایشان، اینگونه حرفهای بدون تأمل و سطحی را کاری غلط و گمراه کننده خواندند و افزودند: آیا اصطلاح اسلام رحمانی، نشأت گرفته از لیبرالیزم غربی است؟ اگر اینگونه باشد این اصطلاح، نه اسلامی است و نه حتی رحمانی و عاطفی، چرا که زیربنای لیبرالیزم یعنی تفکر اومانیستی براساس نفی پروردگار و معنویت شکل گرفته و بر پایه منافع گروههای قدرتمند، استوار است.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در ادامه همین بحث، به نقد مسائلی که ارزش‌های آمریکایی نامگذاری شده، پرداختند و افزودند: جهانخوارگی نظام سلطه در همین ارزش‌های آمریکایی ریشه دارد ضمن اینکه نکات خوب این ارزش‌ها نیز، در رفتار سلطه‌جویانه مقامات آمریکایی به فراموشی سپرده شده است.
ایشان افزودند: اگر اصطلاح اسلام رحمانی به اینگونه مسائل اشاره دارد صددرصد غلط است و ربطی به اسلام واقعی ندارد»
***
سؤالاتی پیرامون توافقات دولت روحانی در نشست‌های وین برای سوریه
طی دو اجلاس اخیری که در وین برای بررسی مسئله سوریه برگزار شده و مقامات دولت یازدهم ایران نیز در آنها شرکت داشته‌اند، مفادّی از مصوبات این دو نشست به رسانه‌ها اعلام شده است، که در ادامه، تعدادی از آنها را می‌خوانید:
(در بندهای زیر اجلاس‌هایی که دولت ایران در آنها حضور داشته است، به ترتیب، وین 1 و وین 2 اطلاق شده‌اند)
1_ داعش و دیگر گروههای تروریستی طبق نظر شورای امنیت سازمان ملل متحد و توافق شرکت کنندگان نشست وین باید منکوب شوند. (وین 1)
2_ شرکت کنندگان نشست وین به اتفاق سازمان ملل متحد راهکارهایی برای برقراری آتش بسی سراسری در سوریه در تاریخی معین و همسو با این روند سیاسی خواهند یافت. (وین 1)
3_ شرکت کنندگان نشست وین مطابق با اعلامیه 2012 ژنو و قطعنامه شماره 2118 شورای امنیت سازمان ملل متحد از سازمان ملل متحد دعوت کردند نمایندگان دولت سوریه و مخالفان آن را به منظور تشکیل روندی سیاسی منتهی به تشکیل دولتی غیر فرقه ای، فراگیر و معتبر و متعاقب آن تدوین قانون اساسی جدید و برگزاری انتخابات گرد هم جمع کند. این انتخابات باید تحت نظارت سازمان ملل متحد و منطبق با بالاترین استانداردهای شفافیت و مسئولیت پذیری و آزادانه و بیطرفانه باشد و همه سوری ها -از جمله آوارگان سوری مقیم خارج واجد شرایط- در آن شرکت کنند.(وین 1)
4_ تمامی اعضای «گروه بین‌المللی حمایت از سوریه» هر کدام به عنوان یک کشور و حامیان طرف‌های درگیر، متعهد شدند که کلیۀ اقدامات ممکن جهت ملزم ساختن گروه‌ها یا اشخاصی که از آنها حمایت می‌کنند یا تحت نفوذ آنها بوده و یا آنها را تأمین (مالی تجهیزاتی) می‌کنند، به آتش بس به کار گیرند. (وین 2)
*درباره بندهای فوق سؤال‌هایی به ذهن خطور می‌کند که به نظر می‌رسد مقامات دولتی شرکت کننده در این دو اجلاس، بایستی درباره آنها توضیح دهند.
آن سؤال‌ها به ترتیب شماره بندهای ذکر شده، از این قرارند:
یکم: در بند یک از داعش و «دیگر گروههای تروریستی» که باید منکوب شوند، نام برده شده است. این در حالی است که همه می‌دانیم حزب‌الله لبنان، برخی گروههای مجاهد عراقی حاضر در سوریه و شخص سردار قاسم سلیمانی نیز در لیست تروریستی آمریکا قرار دارند. چرا بند مذکور شفاف نیست و یا اگر هست چرا هیچ احصائی درباره نام دقیق گروههای تروریستی که باید منکوب شوند در آن وجود ندارد؟
دوم: آتش بس سراسری در سوریه به چه معناست؟! آیا به این معنی است که عملیات‌های حزب‌الله و استشاره‌های سپاه پاسداران و بسیج مستضعفین به ارتش و نیروهای مردمی سوریه نیز متوقف شود؟! همچنین آیا این آتش بس به معنی پذیرفتن حضور معارضه دولت بشّار اسد در بخش‌هایی از ارض سوریه است؟!
سوم: چرا در بند 3 اشاره شده، گروه ایرانی شرکت کننده، مفاد بیانیه‌ای را (عطف به اعلامیه ژنو 2012) پذیرفته است که هرگز به آن دعوت نشده است؟!
از سوی دیگر آیا در چیزی به اسم «روند سیاسی منتهی به تشکیل دولت جدید در سوریه» صراحتاً جایی برای بشّار اسد، رئیس جمهور فعلی سوریه هست یا خیر؟!
چهارم: آیا بند 4 اشاره شده به این معناست که دولت یازدهم ایران نیز در کنار سایر حامیان گروههای معارض، ملزم شده است که به نمایندگی از نظام جمهوری اسلامی به عنوان حامی شماره یک ارتش سوریه؛ دفاع‌الوطنی سوریه، حزب‌الله لبنان، گروههای مجاهد عراقی و سپاه قدس را ملزم به آتش‌بس و قطع طرح‌های عملیاتی خود در دفاع از مقدسات، مردم و دولت سوریه کند؟!
اینها سؤالاتی است که از ظاهر و باطن بندهای اشاره شده در دو اجلاس اخیر وین پیرامون سوریه مستفاد می‌شود و به نظر می‌رسد توضیح پیرامون آنها از جانب مقامات دولتی شرکت کننده یک ضرورت است.
(اگرچه درباره سایر مفاد دو نشست اخیر وین پیرامون سوریه نیز سؤالات فراوان دیگری هم وجود دارد که باید از جانب دولت رئیس‌جمهور روحانی به آنها پاسخ‌های صریحی داده شود)
مسئله «هرزگوینیزاسیون سوریه» و خارج کردن جمهوری اسلامی ایران از معادلات آینده کشور سوریه، خطری جدی است که در صورت عدم عملکرد مطلوب دولت در حوزه دیپلماسی حادث می‌شود و نظیر آنچه که در اجلاس صلح دیتون و قضایای مربوط به فرجام جنگ بوسنی و هرزگوین پیش آمد، تکرار خواهد شد.
