بسته گزارش تحلیلی روزانه خبرگزاری فارس به تحلیل و بررسی برخی اخبار و مطالب کمتر دیده شده در لابه‌لای رسانه‌های کشور می‌پردازد. در این بسته گزارشی _ تحلیلی علاوه بر خوانش اخبار؛ سوابق و برخی تحلیل‌های موجود پیرامون این مطالب نیز آورده شده است.
***
«دولت و فاجعه منا»؛از انتقاد آیت‌الله شاهرودی تا بر زمین ماندن درخواست ظریف
عکس‌العمل‌های دولت یازدهم ایران نسبت به فاجعه منا واکنش‌های مهمی را برانگیخته است.
خبرگزاری رسا گزارش داد که آیت‌الله هاشمی شاهرودی، روز یکشنبه گذشته در جلسه درس خارج فقه خود در همین زمینه با انتقاد شدید از موضع غیر فعال دولت در برابر جنایت آل سعود، مسئولین دولتی را به اتخاذ مواضع انقلابی و همسو با اندیشه‌های تابناک امام و رهبری توصیه کرد.
حسین شریعتمداری، مدیر مسئول روزنامه کیهان نیز در این رابطه به فارس گفته است: پس از وقوع ضایعه جانسوز منا و شهادت صدها تن از حجاج ایرانی، انتظار آن بود که رئیس جمهور بلافاصله سفر خود را متوقف کرده و به کشور بازمی گشت...ادامه سفر ایشان علاوه بر آن که در عرف دیپلماتیک اقدامی سئوال برانگیز و غیر قابل توجیه تلقی می‌شود، اهانت به مردم و بی‌اعتنایی به جانباختگان فاجعه منا و خانواده‌های آنان نیز هست.
او همچنین افزوده است: این یک اصل شناخته شده دیپلماتیک است و تعجب‌آور است بعد از فاجعه جانسوز شهادت و مجروح شدن صدها تن از حجاج ایرانی، آقای روحانی که از قضا بیش از همه روسای جمهور قبل بر رعایت مبانی دیپلماتیک و حفظ حرمت مردم ایران در جهان تاکید می‌ورزند، همچنان برنامه های عادی سفر خود را ادامه دادند.
ماجرای ردّ درخواست ظریف برای دیدار با وزیر خارجه عربستان در رابطه با حادثه منا و امتناع دربار سعودی از ارائه روادید به مقامات دولت ایران نیز موجی از واکنش‌ها و انتقادات را از دولت یازدهم در فضای مجازی برانگیخته است.
*در این رابطه ضمن آنکه هیچ تردیدی در تأسف دولت محترم نسبت به فاجعه مکه و همدردی دولتمردان با آسیب دیدگان نیست اما در عین حال گفتنی‌های زیادی نیز وجود دارد.
در ابتدای آغاز به کار دولت یازدهم عنوان شد که این دولت در فهم زبان دیپلماتیک و رویه تعامل؛ تخصص و درایتی عمیق دارد.
همچنین عنوان می‌شد که قرار است احترام به پاسپورت ایرانی بازگردد.
سخنرانی‌های غرّای فراوانی هم در مدح و ثنای دیپلماسی لبخند و پیاده‌روی، کم‌فهمی دولت قبل در رفتارهای بین‌الدّولی و ضرورت فهم دیپلماتیک ایراد شد.
با این حال اما مشخص نیست چه نسبتی میان رفتار دولت محترم نسبت به فاجعه منا و صحبت‌های اشاره شده وجود دارد؟!
ایضاً اینکه چه نسبتی میان اخبار نامطلوبی مثل ردّ درخواست وزیر خارجه از سوی مقام سعودی و صادر نشدن روادید برای مقامات ایرانی و اظهارات اشاره شده، می‌توان برقرار کرد؟!
آیا با توجه به دشمنی‌های عربستان سعودی نسبت به جمهوری اسلامی ایران و مثلاً خبر امتناع دربار سعودی از صدور ویزا برای مقامات و وزرای ایرانی؛ پیش‌بینی ردّ درخواست مقام ایرانی و دهان‌کجی رخ داده کار سختی بود؟!
آنچه در منصه واقعیت رخ داده این است که رفتار دولت محترم نسبت به فاجعه منا و کشته و زخمی شدن بیش از 3 هزار مسلمان؛ محل تأمل و سؤال است و از دولتی که ان‌شاء‌الله قصد دارد نماینده ام‌القرای جهان اسلام باشد - کما اینکه بزرگان هم اشاره کرده‌اند - انتظارات بسیار بیشتری می‌رفت.
***
تعارف «تصویب تشریفاتی» و «توقف بررسی» برجام به نمایندگان ملت!
مسعود پزشکیان، از نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس و عضو کمیسیون ویژه بررسی برجام اخیراً طی مصاحبه‌ای گفته است: در مورد آنچه که به برجام مربوط است٬ نمی‌توانیم قید مشروط را به این معنی که برخی چیز‌ها را قبول و برخی را قبول نداریم٬ به کار ببریم!
به گزارش سایت حزب ندای ایرانیان، او افزوده است: مجلس در اجرای برجام تنها می‌تواند پاسخ مثبت یا منفی خود را اعلام کند و البته در مسائلی نظیر مسائل امنیتی همانطور که رهبر معظم انقلاب و دولت اعلام کرده‌اند، نمایندگان نیز می‌توانند این را بگویند که مسائل امنیتی مانند بازدید از مراکز نظامی را قبول نخواهند داشت و این بازدید را نخواهند پذیرفت.
*پزشکیان در واقع موضع دولت را در قبال بررسی برجام در مجلس شورای اسلامی بازتکرار کرده است.
موضعی که گویا نخستین بار به‌صورت رسمی از جانب عباس عراقچی، عضو ارشد تیم مذاکره کننده دولت در یک برنامه تلویزیونی عنوان شد و حتی این جمله هم از جانب عراقچی مورد تأکید قرار گرفت که این کار (بررسی برجام در مجلس) از لحاظ منافع ملی به صلاح نیست!
این نکته به‌صورتی جدی افکار عمومی را به خود معطوف کرده است که چه کسی اختیار جرح و تعدیل یک معاهده بین‌المللی دولتی را از مجلس گرفته است که دکتر پزشکیان در مابه‌اِزای آن قید «می‌تواند» و «نمی‌تواند» را برای مجلس شورای اسلامی به کار می‌برد؟!
این مسئله اظهرمن‌الشمس است که اگر مقام معظم رهبری بر ضرورت ایفای نقش مجلس در ماجرای برجام تأکید می‌کنند این تأکید نه به منزله یک ایفای نقش و تصویب تشریفاتی است و نه به منزله یک بررسی بدون جرح و تعدیل و بدون تضمین قانونی.
به سخن دیگر اینکه ایفای نقش تشریفاتی و تعیین تکلیف از بیرون و حتی از خارج از مرز! برای مجلس شورای اسلامی یک بدعت بزرگ محسوب می‌شود که نبایستی به آن تن داد.
وانگهی بررسی برجام در مجلس بدون جرح و تعدیل و بدون وصّالی تضمین قانونی به آن نیز امریست که تمام نهادها و اشخاص حقیقی و حقوقی می‌توانند آنرا انجام بدهند و با شأنیت دادن به آن اساساً شأن نزول مجلس و قانونگذاری زائل می‌شود و از بین می‌رود.
یادآور می‌شود در دوران دولت سابق، هرگونه طرفداری نمایندگان از نظریات دولت، بلافاصله از سوی جریان خاص به «وکیل‌الدوله» بودن تعبیر می‌شد و مورد هجوم قرار می‌گرفت. هجومی که تا اکنون نیز ادامه دارد.
گفتنیست، همزمان با اظهارات پزشکیان، داود هرمیداس باوند، دیپلمات سابق و از چهره‌های نزدیک به دولت نیز طی مقاله‌ای در روزنامه آرمان امروز مدعی شد که مجلس شورای اسلامی به‌زودی توقف بررسی برجام را اعلام می‌کند!
او در شماره یکشنبه گذشته این روزنامه نوشته است: گمان می‌رود که طی روزهای آتی مجلس به این نتیجه برسد که توقف بررسی برجام را اعلام کند و این مساله در نهایت آگاهی مجلس و اطلاع افکار عمومی از ایراداتی که مطرح شده و پاسخ‌هایی که داده شده را در پی خواهد داشت. مسئولان امر خواستند صلاحیت مجلس را در مورد بررسی برجام مطرح کنند، ولی اکنون به مرحله‌ای رسیده‌اند که اعلام کنند برجام در مجلس مورد بررسی قرار گرفت!
***
وعده پشت وعده؛ توافق وین، رشد 10 درصدی و یک میلیون شغل سالانه می‌آورد!
ید‌الله طاهرنژاد، فعال اصلاح‌طلب و عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی، اخیراً در یک نشست استانی گفته است: در دوران پساتحریم، رشد 8 تا 10 درصدی اقتصاد کشور را شاهد خواهیم بود که نتیجه آن ایجاد یک میلیون شغل در هر سال برای کشور خواهد بود!
به گزارش ایسنا، او همچنین اظهار کرده است که ایران در دوران دولت قبل دچار فروپاشی اقتصادی شد.
*هیچکس نمی‌داند ماجرای وعده و وعید به مردم برای دستاوردهای توافقات هسته‌ای تا چه زمانی قرار است ادامه پیدا کند؟
2 سال قبل نیز از جانب برخی چهره‌های دولتی و مشاهیر اصلاح‌طلب اینطور وعده داده شد که پس از توافق موقت ژنو میان دولت یازدهم و کشورهای 1+5، دستاوردهای فراوان اقتصادی به ارمغان خواهد آمد.
محمدرضا تابش در همان ایام از پشت تریبون مجلس شورای اسلامی اعلام کرد که با این توافق سطح معیشت مردم افزایش می‌یابد! و سعید لیلاز، اقتصاددان اصلاح‌طلب نیز تأکید کرده بود که این توافق، فوری‌ترین مشکلات معیشتی را در ایران حل می‌کند و ایضاً میزان دریافت‌های ارزی ایران را نیز تا 100 درصد افزایش می‌دهد.
رفتار دولتی‌ها نیز ضمن تأیید تلویحی این سخنان، اینطور وعده می‌داد که دیگر خبر از تحریم جدید نیست و دیوار تحریم‌ها ترک برداشته است!
اما اندکی نگذشت که آمریکا 100 تحریم جدید را علیه کشورمان اعمال کرد. هیچ تغییری در معیشت مردم بوجود نیامد و وزیر نفت نیز بعدها اعلام کرد که به دلایلی نتوانسته‌ایم از توافق ژنو در زمینه افزایش صادرات نفت استفاده کنیم.
یکی از چهره‌های نزدیک به دولت نیز چندماه پس از توافق بی‌دستاورد ژنو طی یادداشتی رسانه‌ای اظهار کرد که «تفکرات بانفوذ» نگذاشته‌اند دستاوردهای دولت توسعه پیدا کند!
از این قضیه گذشت تا اینکه تلاش‌های دیپلماتیک دولت به عرصه مذاکرات لوزان و سپس بیانیه لوزان رسید.
بیانیه لوزان هم دستاورد خاصی را شامل حال مردم نکرد و از خاتمه‌ی تمام این رفت و آمدها توافق ویَن حاصل شد.
درباره توافق وین یا همان توافق موعود نهایی نیز ضمن آنکه حرف‌‌های عجیبی همچون وعده‌ی اشاره شده در بالا و یا امیدواری روحانی برای بهبود روابط اقتصادی با کشور برونئی! مطرح شده است اما جریان خاص و چهره‌های دولتی بلافاصله پس از توافق وین اعلام کردند که تا 180 روز دیگر، دستاوردهای توافق آشکار خواهد شد.
180 روز انتظاری که نه تنها تاکنون هیچ نشانه‌ای مبنی بر بروز دستاوردهای خاص در آن رؤیت نشده است بلکه برخی چهره‌های وابسته به دولت و جریان خاص، به تازگی در زمزمه‌های خود، وعده‌های داده شده را نیز با مناقشاتی مواجه کرده و از این گفته‌اند «توافق معجزه نمی‌کند»، «با توافق ارزانی نمی‌شود»، «باید منتظر سال آینده بود» و «نباید انتظار زیادی از توافق هسته‌ای داشت»!
سعید لیلاز، که چندی قبل در یادداشتی عنوان کرده بود که برای لمس دستاوردهای توافق ویَنی دولت بایستی «صبر» داشت و زمانی دیگر هم عنوان کرده بود که اساساً توافق، رافع حل مشکلات نیست و ما به چیزی به نام فراتوافق! نیاز داریم، اخیراً در همین باره پیش‌بینی کرده است که «از زمستان ٩٤ شاهد بهبود وضعیت اقتصادی در کشور باشیم و در نتیجه بورس و دیگر بخش‌های اقتصادی هم از دی و بهمن امسال با روندی مثبت مواجه شوند و آثار رونق نسبی در اقتصاد ایران دیده شود»!
اکنون می‌توان پرسید که آیا اگر به زمستان هم رسیدیم و اثر خاصی از دستاوردهای توافقات دولت مشاهده نشد، آنگاه آیا مردم امید داشته باشند که دولت و جریان خاص یکصدا به سمت اقتصاد مقاومتی و ضرورت توجه به ظرفیت داخلی کشور برای پیشبرد اقتصاد بپردازند و باب وعده‌های بی‌ثمر درباره توافق هسته‌ای را برای همیشه ببندند یا اینکه کار به نتیجه انتخابات مجلس گره خواهد خورد؟!
گفتنیست صحبت طاهرنژاد مبنی بر فروپاشی اقتصادی ایران در دولت قبل نیز سخن صحیحی نیست زیرا فروپاشی اقتصاد به معنی تعطیل شدن بانک‌ها، کاهش محسوس نقدینگی، قحطی، کمبود مایحتاج اولیه و قفل شدن عمده فعالیت‌های اقتصادی در یک کشور است که چنین حالتی در هیچ دولتی در ایران اسلامی رخ نداده است.
انتهای پیام/
