به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، سه‌شنبه‌شب به وقت تهران، سنای آمریکا گزارشی را منتشر کرد که باید آن را «سند وقاحت یانکی‌ها» نام نهاد. در این گزارش شش هزار صفحه‌ای که چکیده‌ای حدودا 500 صفحه‌ای از آن منتشر شده و برآمد بررسی بیش از 6 میلیون سند است، سخن از جنایاتی است که باید آن را بی‌تردید ننگ بشریت نامید.
اینکه روش‌های سیا برای شکنجه انسان‌های مظنون به تروریسم در دوران حکومت نئوکان‌ها - که بی‌تردید علی‌رغم مدعای باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا همچنان دست‌کم بخش‌هایی از آنها ادامه دارد - با کدام انگیزه سیاسی این‌چنین فاش واگویه شده است، سوالی است که پاسخ آن را باید کارشناسان مسائل داخلی آمریکا بیان کنند. اینکه اوباما در بیانیه خود پس از انتشار گزارش به‌صراحت می‌گوید که خود به دنبال خارج شدن گزارش مزبور از طبقه‌بندی اطلاعاتی بوده است، حتما بی‌علت و فاقد انگیزه‌های سیاسی نیست.
سخن از جنایات صورت گرفته توسط سیا تکان‌دهنده است. «خیساندن بدن و کتک زدن»، «غرق مصنوعی»، «تنقیه اجباری»، «تهدید به تجاوز با چوب»، «شکنجه‌هایی که بعضا روزها بلکه هفته‌ها ادامه یافته است»، «تهدید به قتل یا تجاوز به مادر مظنونین» و از همه اینها مضحک‌تر، استخدام وکیل برای توجیه قانونی چنین شکنجه‌هایی به‌واقع تکان‌دهنده است، به‌خصوص برای مسلمانان جهان؛ از آن رو که غالب شکنجه‌شده‌گان مسلمان بوده‌اند.
اما تکان‌دهنده‌تر از چنین رفتارهایی، این واقعیت است که چنین کشوری با چنین سوابقی مدعی اول حقوق بشر در جهان باشد؛ همان‌طور که همین کشور به‌عنوان تنها استفاده‌کننده از بمب هسته‌ای در تاریخ جهان، مدعی عدم اشاعه تسلیحات اتمی است و به برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز ایران مظنون بوده، از ایران تضمین می‌خواهد که بمب اتم نسازد!
این مدعیان ناقض حقوق بشر و بلکه ناقض بشریت، محکوم شدن یک «زانیه قاتل همسر» در ایران را «کشتن عشق» می‌نامند و در همان حال، بدترین جنایات را علیه کسانی مرتکب می‌شوند که هیچ اقدامی – تاکید می‌شود هیچ اقدامی – علیه امنیت ملی آمریکا انجام نداده‌اند و تنها مظنون بوده‌اند.
اگر نه «مغرض»، تنها و تنها عبارت «جاهل» شایسته کسانی است که چنین کشوری را مهد حقوق بشر می‌دانند و آن را الگوی حقوق بشری خود قرار می‌دهند و در رسانه‌هایشان چنین القا می‌کنند که شانیت حقوق بشر در آمریکا و کشورهای متحدش، چنین است و چنان. واقعا جذاب است که طی روزهای آتی نگریسته شود این دسته رسانه‌های دارای افکار به‌اصطلاح مدرن چگونه تلاش می‌کنند از اهمیت این گزارش بکاهند و مثلا به جای آن، افکار عمومی را به سمت «صدراعظم محبوب آلمان»، «پیروزی قطعی شینزو آبه»، «21 کشته در طوفان فلان‌جا»، «مسمومیت 19 نفر در هتلی در شیکاگو» و ... سوق دهند. در شرایطی که در شبکه‌های اجتماعی، بسیاری از آمریکایی‌ها با انتشار گزارش مزبور شوکه شده‌اند و تاسف خود را ابراز می‌دارند، قطعا در روزهای آینده شاهد گزارش‌های بی‌بی‌سی‌وار خبرنگاران این رسانه‌ها از گزارش مزبور خواهیم بود.
کشوری که خود دارای چنین سوابقی است، نه‌تنها حق ندارد سخن از حقوق بشر در دیگر کشورها و دیگر نقاط جهان بر زبان براند، بلکه باید در مراجع بین‌المللی مورد نقد و سرزنش مستمر باشد. یقینا انتظار به‌جایی از دستگاه دیپلماسی کشور است که از کنار گزارش نقض حقوق بشر به راحتی نگذشته و آن را مورد مداقه قرار داده و مدقانه پیگیری کند.
واقعیت رفتار حقوق بشری آمریکایی‌ها بار دیگر روشن شده و حقانیت مبارزه با چنین جرثومه‌ای در صحنه بین‌المللی، بار دیگر اثبات گردیده است. بی‌اعتمادی به چنین دولتی، حداقل انتظاری است که از یک «بازیگر عاقل» در عرصه بین‌المللی می‌رود.
انتهای پیام/
