خبرگزاری فارس- سمیه نبی: امروز صبح مثل همیشه وقتی صلوات خاصه امام رئوف، امام خوبیها را میخواندم، تصویر مادرم جلوی چشمانم مجسم شد و صدای ایشان در گوشم زنگ زد که هر وقت و هر جا مشکلی برایش پیش میآمد، حلقههای اشک بود که از گوشه چشمش فرومیریخت و زیر لب میگفت: یا امام رضا! آقا خودت مددی کن.
از همان موقع یاد گرفتم هر جا کارم گیر کرد، مثل مادرم با اعماق وجود، نام امام مهربانیها را بر زبان جاری کنم، توسلی به امام رضا(ع) داشته باشم تا مشکلم حل شود. یادم میآید مادرم میگفت خون از قلب پالایش میشود و این یعنی، قلب خیلی مهم است و نقش تصفیه را دارد.
مادرم میگفت اسم امام رضا(ع) باید ابتدا از قلبت بیرون آید همانند خون، اگر توانستی این گونه شوی مشخص میشود نسبت به امامت معرفت پیدا کردهای!
وقتی مشهد میرفتم عاشق صدای نقاره بودم، محو تماشای نقارهزنها که میشدم، پرچم بالای حرم برایم خودنمایی میکرد، آرزویم این بود برای یک بار هم که شده این پرچم متبرک را روی قلبم بگذارم و اسم امام رضا(ع) را صدا بزنم و بگویم: یا امام رضا! خودت قلب مرا از بند گناه رهایی ده، قلب بیمار مرا همانند بیماران قلب بیمارستان شهید رجایی شفا ده.
امروز که همراه کاروان «زیر سایه خورشید» به ملاقات بیماران قلبی رفته بودم، حال و هوای آستان مقدس حضرت امام رضا علیهالسلام را پیدا کردم، فضایی نورانی و ملکوتی! فضایی که شمیم روحبخش حرم امام رضا(ع) را برایم تداعی میکرد.
از جمله بیماران ویژه بیمارستان شهید رجایی، آیتالله مهدوی کنی است که از خردادماه تحت مداوا قرار دارد. چهار تن از خادمان حرم ثامنالحجج حضرت امام علی بن موسیالرضا(ع) که در کاروان «زیر سایه خورشید» حضور داشتند، پرچم سبز رنگ گنبد حرم مطهر آن حضرت را که منقش به آیه «نصر من الله و فتح قریب» بود، به عنوان تبرک با خود به همراه آورده بودند. خدام پرچم را باز کرده و روی بدن آیتالله مهدوی کنی انداختند تا ایشان نیز که اکنون در بستر بیماری قرار دارد، عطر دلانگیز حرم رضوی را از نزدیک استشمام کند.
یکی از خادمان حرم رضوی شروع به خواندن صلوات خاصه امام رضا(ع) کرد و همه افراد حاضر بر بالین آیتالله مهدوی کنی خواستار شفای عاجل ایشان از درگاه الهی شدند و در همین حین بود که چشمان آیتالله مهدوی کنی باز و گویی به عشق مولایش، تر شد و با وجود اینکه در اوج بیماری و ناتوانی بود، اما به نظر میرسید چیزی را زیر لب زمزمه میکند.
در ادامه این عیادت، خادمان رضوی با همان لباسهای مخصوص، به همراه سایر اعضای کاروان «زیر سایه خورشید» از بیماران بخش جراحی مردان و بخش داخلی بیمارستان شهید رجایی بازدید کردند، وارد اتاقهای بیماران شدیم و از احوالشان پرسیدیم. گروه کاروان «زیر سایه خورشید» در راهروی بیمارستان حرکت میکرد و به یکیک اتاقها سر میزد و یکی از خادمان رضوی که پیشاپیش گروه حرکت میکرد، میگفت از آستان مقدس علی بن موسیالرضا(ع) آمدهایم به بیماران سر بزنیم. وقتی بیماران این را میشنیدند، گویی خود را در حرم آقا میدیدند. بعضی اشک شوق از گونههایشان جاری میشد و برخی دیگر پرچم گنبد رضوی را برای تبرک به سر و صورت خویش میمالیدند، عدهای هم التماس دعا داشتند.
خلاصه! دلِ بیشتر افرادی که در بیمارستان بود با دیدن خادمان رضوی، نبات تبرکی و پرچم سبز گنبد آقا میلرزید و لبخند را بر روی لبان عدهای دیگر میدیدیم و البته بودند افرادی که مات و مبهوت فقط نگاه میکردند.
در برخی اتاقها که میرفتیم، خادم رضوی شروع به خواندن زیارت خاصه حضرت رضا(ع) میکرد و نوای «رضا جانم رضا جان» را زمزمه میکرد و برخی هم با وی همنوا میشدند. در برخی لحظات فکر میکردیم روبروی ضریح به حضرت رضا(ع) سلام میدهیم و صلوات خاصه ایشان را میخوانیم.
همه با هم دست به سینه میگذاریم و یک بار دیگر به نیت شفای تمام بیماران صلوات خاصه ثامنالحجج(ع) را قرائت میکنیم.
![]() |
انتهای پیام/