به گزارش خبرگزاری فارس نوام چامسکی زبان‌شناس و تحلیل‌گر برجسته آمریکایی در مقاله‌ای با عنوان «کابوس در غزه» که در پایگاه اینترنتی موسسه «تروث اوت» منتشر شده است به انتقاد از سیاست‌های اوباما پرداخته و واشنگتن را در مورد وضعیت موجود در غزه مسئول خوانده است.
در این مقاله آمده است: جنایات هولناکی در غزه در جریان است. هدف رژیم صهیونیستی در این میان مشخص است، سکوت در برابر سکوت و بازگشت به وضعیت عادی.
به تعبیر رژیم صهیونیستی،در کرانه باختری وضعیت عادی یعنی ادامه شهرک‌سازی‌های غیرقانونی این رژیم و تسخیر هرآن‌چه که ارزشمند است از یک طرف و اعمال خشونت و فشار بر مردم فلسطین از طرف دیگر.
در غزه، وضعیت عادی مدنظر رژیم صهیونیستی به معنای ادامه محاصره ظالمانه غزه است.
بهانه آغاز جنگ ناپدید شدن سه نوجوان اسرائیلی در کرانه باختری بود. هر چند یک ماه قبل از آن، دو نوجوان فلسطینی نیزکشته شده بودند اما بیشماری اخباری از این دست اهمیت این مساله را نزد رسانه‌ها کمرنگ کرده است.
به عقیده «معین ربانی» تحلیل‌گر مسائل خاورمیانه بی‌اهمیتی نهادینه شده‌ای که نسبت به زندگی فلسطینیان وجود دارد منجر به گسترش اعمال خشونت علیه آنها و جنگ اخیر غزه شده است.
«راجی سورانی» وکیل حقوق بشر که سالیان دراز است در نوار غزه ساکن است می‌گوید: وقتی از آتش‌بس سخن به میان می‌آید مردم غزه می‌گویند بهتر است همه ما بمیریم و به وضعیتی که پیش از این داشتیم بازنگردیم. شرایط در غزه باید بهبود پیدا کند. وی این جملات را دیدگاه همه مردم غزه اعم از روشنفکران، تحصیل‌کردگان و مردم عادی می‌داند.
در انتخابات پارلمانی 2006 مردم فلسطین با شرکت در انتخاباتی کاملا آزاد به حماس رای دادند.
آمریکا، اسرائیل و اروپا به طور هماهنگ به تحریم حماس پرداختند و رژیم صهیونیستی خشونت خود علیه مردم فلسطین را شدت بخشید. رژیم صهیونیستی و آمریکا همه تلاش خود را به‌کاربردند تا حماس را از قدرت ساقط کنند و زمانی‌که موفق نشدند نقشه‌های خود را پیاده نمایند، محاصره علیه غزه را شدت بخشیدند. از آن زمان تا کنون در دوره‌های مختلف حمله به مردم غزه در کنار محاصره آنها ادامه پیدا کرده است. پس از هر دوره جنگ و درگیری و با افزایش تلفات و ویرانی‌ها دو طرف به مذاکره نشسته و قرارداد آتش‌بس را بین خود امضا می‌کنند. آخرین قرارداد آتش‌بس میان دو کشور به اکتبر 2012 بازمی‌گردد.
رسانه‌ها همواره علیه حماس به تبلیغ پرداخته و مدعی شده‌اند که حماس قصد نابودی کامل اسرائیل را دارد. با این حال حماس اعلام کرده است که با ایده تشکیل دو دولت بر پایه اجماع بین‌المللی موافق است. آن‌چه که حقیقت دارد این است که رژیم اسرائیل به‌دنبال نابودی فلسطین است.
در آوریل سال جاری فتح و حماس قرارداد اتحاد به امضا رساندند. این اتفاق هدف بلند مدت رژیم صهیونیستی یعنی دو پاره کردن فلسین را از میان برد و بهانه آن مبنی بر این‌که نمی‌تواند با فلسطین دو تکه شده مذاکره کند، از میان برداشت. رژیم صهیونیستی بد‌نبال بهانه‌ای بود تا در مقابل اتحاد فتح و حماس واکنش نشان بدهد. دوازدهم جولای و ناپدید شدن سه نوجوان اسرائیلی بهانه لازم را به‌دست این رژیم داد.
نتانیاهو به دروغ حماس را مسئول جان این سه تن خواند و آتش جنگ خون‌بار کنونی را افروخت.
تا کنون بیش از 1800فلسطینی کشته شده‌اند که عمده آنها زا زنان و کودکان تشکیل می‌دهند. بسیاری از مناطق مسکونی غزه و چهار بیمارستان تخریب شده‌اند. مقامات اسرائیلی ارتش این رژیم را اخلاقی‌ترین ارتش جهان می‌دانند، چرا که پیش از بمباران منازل مردم فلسطین به آنها هشدار داده و از آنها می‌خواهند که خانه‌های خود را ترک کنند. اما واقعیت اینست که هیچ مکان امنی در هیچ کجای غزه وجود ندارد.
واکنش رئیس‌جمهور آمریکا نیز قابل توجه است: دلسوزی نسبت به اسرائیل، محکوم کردن حماس و تقاضی مصالحه از هر دو طرف!
اگر آمریکا حمایت یک‌جانبه خود از رژیم اسرائیل را ادامه بدهد ممکن است سرانجام این جنگ نیز مثل جنگ‌های دیگر شود و مردم غزه بار دیگر در محاصره رژیم اسرائیل فرو روند. اما اگر آمریکا کمی در رویه خود تغییر ایجاد کند، آینده به گونه دیگری رقم خواهد خورد. در آن شرایط می‌توان به سوی «راه حل پایدار» قدم برداشت.
اگر آمریکا تصمیم بگیرد به سایر کشورهای جهان در محکومیت رژیم صهیونیستی بپیوندد، نتیجه آن فوق‌العاده خواهد بود. این‌که رویکرد آمریکا در حمایت از رژیم اسرائیل تغییر کند، غیرممکن نیست. افکار عمومی طی چند سال اخیر به شکل چشمگیری متحول شده است و این واقعیتی است که آمریکا نمی‌تواند در درازمدت نادیده انگارد.
چندین سال است که افکار عمومی آمریکا از مقامات خود می‌خواهند که به قانون کشور خود توجه کنند و دست از حمایت اسرائیل بردارند. بر اساس قانون آمریکا، این کشور اجازه ندارد از کشوری که در خشونت‌های سازمان‌یافته‌ای که مطابق عرف بین‌المللی نقض حقوق بشر تلقی می‌شود حمایت کند.
این ماده قانونی می‌تواند تاثیرات قابل ملاحظه‌ای داشته باشد و این پتانسیل را دارد که واشنگتن را مجبور کند با جامعه بین‌المللی همراه شد و دست از حمایت ظلم و خشونت بکشد.
انتهای پیام/
