به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در بیشکک، «حاج اکبر توره‌جان‌زاده» روحانی سرشناس تاجیک در مصاحبه با «بی بی سی» حمایت خود را از سیاست‌های مسکو در مورد کریمه و جنوب شرقی اوکراین بیان داشت.
به گفته وی، دولت دوشنبه باید رسماً موضع خود را در مورد این موضوع بیان کند.
توره‌جان‌زاده تصریح کرد که چنانچه ما روسیه را به عنوان یک کشور دوست و شریک مهم استراتژیک تاجیکستان در نظر می‌گیریم، پس باید به طور علنی از مسکو حمایت کنیم، همانگونه که کشورهای اروپایی همیشه از آمریکا در برنامه‌ها و اقداماتش حمایت می‌کنند.
این روحانی منتفذ تاجیک افزود: دولت و مردم تاجیکستان باید در سمت روسیه بوده و این طرفداری خود را به صورت آشکار اعلام کنند.
وی ادامه داد که 2 کشور توسط توافق‌نامه‌هایی در مورد همکاری‌های استراتژیک و تابعیت 2 گانه شهروندان و مهاجران، با یکدیگر متحد شده‌اند.
این روحانی معروف تاجیک بر این باور است که روسیه با الحاق کریمه به خود برای بازگرداندن عدالت تاریخی تلاش کرده و اقدامات مقامات فعلی «کیف» اشتباه است چرا که به خونریزی منجر می‌شود.
توره‌جان‌زاده افزود: غرب همواره ادعای حاکمیت قانون را دارد، حال آنکه در مورد اوکراین چشمان خود را بر روی نقض آشکار قانون اساسی این کشور بسته است.
وی گفت: با این حال، من از «یانوکوویچ» و سبک حکومت وی طرفداری نمی‌کنم، اما مطمئن هستم که می‌شد از خونریزی و تجزیه این کشور اجتناب کرد، چنانچه مخالفان منتظر انقضای دوران ریاست جمهوری یانوکوویچ می‌ماندند، پس از آن در انتخابات جدید ریاست جمهوری اوکراین به پیروزی می‌رسیدند.
به گفته این روحانی سرشناس تاجیک، حوادث در اوکراین یادآور وضعیت تاجیکستان در سال 1992 بوده که با فشار مخالفان «رحمان نبی‌یف» از پست رئیس جمهور منتخب و قانونی کنار رفت و پس از آن جنگ خونین داخلی آغاز شد.
توره‌جان‌زاده ادامه داد: من فکر نمی‌کنم همه پرسی در کریمه و الحاق آن به روسیه برگزار شده باشد چراکه این منطقه 300 سال قبل به امپراتوری روسیه ضمیمه شده بود و قبل از آن کریمه متعلق به امپراتوری عثمانی بود.
وی اظهار داشت: کریمه هیچگاه جزئی از خاک اوکراین نبوده و در زمان شوروی تنها به شکل رسمی انتقال اداری آن از روسیه به خاک اوکراین صورت گرفت و این در حالی است که اکثریت ساکنان این شبه جزیره روس‌زبان بوده و به طور کامل به سمت روسیه متمرکز شده‌اند.
حاجی‌اکبر توره‌جان‌زاده از روحانیون معروف تاجیکستان است که نه تنها به عنوان یک شخصیت مذهبی بلکه به عنوان یک سیاستمدار مطرح، در این کشور جایگاه مهمی دارد.
وی در طول جنگ داخلی در این کشور (1992-1997) یکی از رهبران اتحاد مخالفان تاجیک بود که جناح اسلامی این اتحاد را رهبری می‌کرد و پس از امضای پیمان صلح تاجیکستان در سال 1997 ابتدا در دولت رحمان کار می‌کرد، اما پس از استعفا به فعالیت‌های مذهبی بازگشت.
انتهای پیام/.
