به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در کابل، پس از آن که سایه سلطه طالبان از سر افغانستان برداشته شد، «حامد کرزی» رئیس جمهور این کشور 12 سال (از پدید آمدن «اداره موقت» و «انتقالی» تا کنون) زمام امور این سرزمین را در اختیار دارد و در این سال‌ها افغانستان در بخشهای مختلفی از حیات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و... دستاوردهای قابل توجهی داشته است.
در این سلسله گفتار به برخی از مهمترین دستاوردهای رئیس جمهور افغانستان در طول این سال‌ها اشاره می‌شود:
دستاوردهای 12 ساله بخش امنیتی
زمانی که کرزی زمام امور افغانستان را به دست گرفت، هیچ نهاد امنیتی که بتواند ماهیت ملی و دولتی داشته باشد وجود نداشت بلکه نیروهای مسلح موجود در آن شرایط افغانستان عملاً به بخشها و بلوکهای قومی تقسیم شده بودند و از مرکز فرماندهی واحدی دستور نمی‌گرفتند.
این بخشها و واحدهای نظامی هرکدام با احساس و انگیزه قومی از رهبر یا فرمانده قوم خاص فرمان میبردند و هیچ نشانهای از وفاداری و دستور گیری ملی در بین آنان وجود نداشت.
این رهبران قومی برای صدور فرمان جنگ و دستور درگیری، دست بازی داشته و هیچ مرجعی بالاتر از خود را به رسمیت نمی شناختند که آنان را در قبال تبعات فرمان و دستوراتشان بازخواست کند.
این وضعیت افغانستان را آبستن آشوب و جنگهای قومی و سمتیِ ویرانگری ساخته بود.
از سوی دیگر جریان سال‌ها جنگ در افغانستان باعث شده بود که هر فردی حق حمل و استفاده از اسلحه را داشته باشد، امری که امکان و ابزار خشونت را همگانی ساخته بود.
با روی کار آمدن کرزی آرام و آهسته اما پیوسته، نهادهای ملی در بخشهای نظامی و امنیتی دولت افغانستان شکل گرفت.
پدید آمدن سلسله مراتب فرماندهی و دریافت دستور از مراجع ملی به جای اطاعت از رهبر قومی باعث شد که دامنه اعمال خشونتهای خودسرانه نظامی برچیده شود و برای هر عملکرد و کنش نظامی نیاز به دریافت دستور از مرجع ملی و رسمی باشد.
اجرای پروسه «دایاک» دستاورد بزرگ دولت افغانستان
اجرای روند دایاک (D.D.R) که در آن سلاح و مهمات افراد غیرنظامی تحویل داده می‌شد سبب شد که بسیاری از افرادی که با جنگ و خشونت خو گرفته بودند خلع سلاح شده و به زندگی عادی و مسالمتآمیز برگردانده شوند.
قانونمند شد حق حمل و استفاده از سلاح دستاورد بزرگی برای افغانستان بود و توانست امکان و ابزار خشونت را از سطح زندگی عمومی برچیند و در نهاد خاصی متمرکز سازد.
سنگ بنای ایجاد تشکیلات نظامی قدرتمند در افغانستان
مهمتر از همه این که در زمان و زمینهای که در طول زمامداری کرزی پدید آمد، این کشور توانست بنیان تشکیلات نظامی نیرومندی را بنا نهد، نیرویی که در زمان اندک توانست اعتماد مردم افغانستان را جلب و ماهیت ملی خود را نمایان سازد.
نیروهای امنیتی افغانستان هم اکنون به لحاظ کمی بالغ بر 400 هزار نفر هستند.
مهم این است که این تعداد از نیروها ترکیب کاملاً ملی به خود گرفته و در قالب 3 ساختار ملی، مانند وزارت کشور، وزارت دفاع و ریاست امنیت ملی فعالیت میکنند.
فعالیت در چارچوب و قواعد ملی از پیش تعریف شده باعث شده که این نیروها عملکردی کاملاً ملی داشته باشند و علایق و عملکردهای قومی و سمتی در آنها روز به روز کمرنگ و بیرمق گردد.
نیروهای نظامی افغانستان یکی از محبوبترین نیروهای نظامی دنیا به حساب میآیند
نیروهای امنیتی افغانستان بر اثر فعالیتهای فداکارانه و تلاشهای شبانه‌روزی خود که به منظور تأمین امنیت این کشور داشتند، اینک از حمایت اجتماعی کمنظیری برخوردار شده‌اند.
بارها اتفاق افتاده که عضو پلیس و ارتش افغانستان، عامل انتحاری را به آغوش گرفته تا با هزینه هستی خود حمله انتحاری را بیاثر و یا کماثر سازد و جان هموطنان خود را نجات دهد.
طبیعی است نیرویی که شب و روز تلاش کرده و در برابر تهدیدات و تحرکات نظامی طالبان سینه سپر میکند و خطرات را به جان میخرد تا هموطنان آنان آرامش داشته باشند، محبوب می‌شود و راه خود را به سوی قلمرو قلوب مردم کشور خود میگشایند.
اعتماد مردم افغانستان به نیروهای بومی بیشتر است
اضافه بر آن چه گفته شد اعتماد به توانمندی و تعهد نیروهای امنیتی افغانستان روز به روز تقویت می‌شود و قدرت و اقتدار این نیروها زمانی بیشتر نمایان شد که مسئولیت‌های امنیتی این کشور از نظامیان خارجی به این نیروها منتقل شد و این انتقال به جای آن که طبق برخی پیشبینیهای آن زمان، آسیب امنیتی به بار آورد، به بهترشدن وضعیت امنیتی در مناطقی انجامید که پیش از آن توسط نظامیان خارجی تأمین امنیت می‌شد.
از همه مهمتر این که انتقال مسئولیت‌های امنیتی مناطق مختلف افغانستان از نظامیان خارجی به نیروهای امنیتی داخلی این کشور باعث شد که طرح توقف حملات هوایی خودسرانه نظامیان خارجی به منازل مسکونی این مناطق، مطرح و متحقق شود؛ امری که یکی از مطالبات مشروع مردم افغانستان از دولت این کشور بود.
انتقال مسئولیت‌های امنیتی منجر به انتقال مسئولیت اداره زندان‌ها به نیروهای افغان شد
در برخی نقاط افغانستان، از جمله در «بگرام»، «هلمند» و «قندهار» زندانهایی وجود داشت که تحت کنترل نظامیان خارجی بود و آنان به خود حق میدادند که هر فردی را که می‌خواهند را در آنجا زندانی کنند، بیآنکه به دولت افغانستان پاسخگو باشند.
انتقال مسئولیت‌های امنیتی از نظامیان خارجی به نیروهای داخلی افغانستان در نهایت منجر به واگذاری مسئولیت این زندان‌ها از نظامیان خارجی به نیروهای امنیتی افغان گردید امری که گام مهمی در جهت احیا و اعمال حاکمیت دولت افغانستان به شمار میرود.
زمانی که شمار نظامیان خارجی در افغانستان به کمترین میزان آن رسید، نیروهای امنیتی افغان در برابر آزمون بزرگ و دشواری قرار گرفتند که آن تأمین امنیت انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای ولایتی این کشور در سال جاری بود.
این نیروها از این آزمون ملی و مهم سربلند بیرون آمدند و علیرغم آن که طالبان با تمام توان خود تصمیم اخلال در این انتخابات را داشتند، نیروهای امنیتی افغان به تنهایی و بدون درخواست کمک از نظامیان خارجی موجود در این کشور، توانستند امنیت این انتخابات را به شکل بایسته آن تأمین کنند.
گذشته از آن طالبان هرگز نتوانستند در درگیریهای رو در رو با نیروهای امنیتی افغان بجنگند و برای همین به اجرای استراتژی بمب‌گذاری، انفجار و انتحار پناه بردند.
این درحالی است که در این اواخر نیروهای امنیتی افغان در پیشگیری از عملیات‌های انتحاری نیز دستاوردهای خوبی داشت.
ادامه دارد...
انتهای پیام/
